هفتم صفر؛ روز عزاداری کاروان اسرا; در اين روز به ذکر مناقب و فضائل امام هفتم(ع) اکتفا شود

وی با بيان اين که در مورد شهادت امام حسن مجتبی(ع) در روايات و تاريخ شيعه سه قول وجود دارد اظهار کرد: برخی گفته‌اند شهادت ايشان هفتم ماه صفر است، برخی 28 صفر را روز شهادت ايشان می‌دانند و برخی روز آخر صفر را بيان کرده‌اند که روز آخر ماه صفر قول مشهور و صحيح‌تر است؛ زيرا در کتب معتبر چون اصول کافی و روضه کافی همين قول آمده است و هم در کتب مورخين و هم در روايات معتبر اين قول ذکر شده است.

عضو جامعه مدرسين حوزه علميه اضافه کرد: آنچه که در اين مقطع مهم است اين است که با توجه به ايام صفر که ايام حزن اهل بيت(ع) و اسارت اهل بيت امام حسين(ع) و از همه مهم‌تر، داغ‌دار بودن آنها از شهادت اباعبدالله(ع) است، کسانی که می‌خواهند ولادت امام موسی کاظم(ع) را گرامی دارند و جشن بگيرند نبايد به گونه‌ای اين مراسم را برگزار کنند که احترام ايام شهادت امام حسين(ع) ناديده گرفته شود.

لزوم اکتفا به ذکر فضائل و مناقب امام هفتم(ع) در روز هفتم صفر

وی تأکيد کرد: بايد بين اين ولادت با ولاداتی که در خارج از ايام حزن و اندوه است فرق گذاشت به اين شکل که در اين ولادت قطعا نبايد شادی کاملی انجام شود بلکه در مراسم بزرگداشت ولادت امام موسی کاظم(ع) از فضائل و سجايای اخلاقی ايشان، نوع زندگی و الگوبرداری از رفتار، اخلاق و زندگی ايشان و از فعاليت‌ها و مناقب ايشان گفته شود و به گونه‌ای از اين امام بزرگوار ياد شود که با اهداف عاليه ايشان هم سازگارتر باشد.

هفتم صفر؛ روز عزاداری کاروان اسرا

حجت‌الاسلام رجبی تأکيد کرد: برگزاری مراسم جشن باشکوه در ماه صفر مناسب نسيت زيرا اين ايام مصادف است با ايام اسارت اهل بيت امام حسين (ع) و حزن و اندوه در کاروان اسرا موج می‌زند همچنين در همين روز است که برگزاری مراسم عزاداری از طرف اسرای شام برای امام حسين(ع) ولو اينکه در سيطره يزيد بودند و تا امروز ممنوع بود، آزاد شده و اهل بيت (ع) پس از روزهای طولانی پر غم برای ايشان می‌توانند آزادانه گريه و زاری کنند.

وی با بيان اينکه بايد بين ميلاد امام موسی کاظم(ع) با ولادت ائمه ديگر تفاوتی قائل شد ابراز کرد: به دليل مقارنت پيش آمده اين تفاوت بايد محسوس باشد کما اينکه در ايام ديگری مثل رحلت امام خمينی(ره) به دليل رعايت حرمت ايشان هنگامی که رحلتشان با ولادتی مقارن می‌شود آن روز را با جشن و سرور ولادات، مبارک نمی‌داريم.

استاد حوزه علميه عنوان کرد: طلاب و فضلای حوزه علميه و انديشمندان و تاريخ‌دانان در مورد اختلافاتی که بين روزهای شهادات و ميلاد ائمه(ع) در کتب روايی وجود دارد، تحقيق و بررسی کنند و تمامی شواهد و قرائن بررسی شود، بدون شک اين تحقيقات ارزشمند است و نبايد گفت در اين مقطع نياز به تحقيق نيست.

وی با تأکيد بر لزوم پژوهش و تحقيق در اين رابطه ابراز کرد: با روش‌های جديد شناخت تاريخ که امروزه به وجود آمده است می‌توان نتايح جديدی در عرصه تاريخ گرفت و از آنجايی که علم پايانی ندارد به خصوص در حوادث و وقايع گذشته که بسياری از منابع و شواهد از بين رفته است، ممکن است در حين تحقيق و پژوهش در زمينه تاريخی در هر مقطعی شواهدی کشف گردد که با ديدگاه‌های موجود مختلف باشد.

حجت‌الاسلام رجبی اضافه کرد: اگر به صورت قطعی‌تر بتوان نتايج جديدی گرفت می‌توان آن نتايج را در تاريخ اسلام مبنا قرار داد و شعائر اسلامی در تاريخ شيعه را قطعی‌تر گرامی داشت علاوه بر اين از همين نتايج جديد و مهم وقايع و حوادث ديگر تاريخی که به يکديگر پيوسته است کشف می‌شود.

وی ادامه داد: در پژوهش‌های اين چنين مهم اين است که بر اتقان نظريه، دقت بر نظريه اضافه شود و در اين طيف علی الخصوص تاريخ اهل بيت(ع) اگر با متد درست و دقيقی تحقيق انجام شود ولو به نتيجه دقيقی رسيده نشود کار بسيار ارزشمند و پسنديده‌ای است و برای آيندگان مفيد است.

تحقيق در تاريخ زندگانی اهل بيت(ع) منشا آثار فردی و اجتماعی در سازندگی اجتماع است

عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم بيان کرد: اين چنين تحقيقات و پژوهش‌ها علاوه بر دارا بودن نتيجه علمی و دينی نتايج فرهنگی و اجتماعی دارد و در برنامه‌های نظام جمهوری اسلامی و مردم تأثيرگذار است، برای مثال وقتی به واقعيت تاريخی ورود حضرت معصومه(س) به قم نگاه می‌کنيم، هر چند تاريخ آن قطعی و صد درصدی نيست اما اين واقعه علاوه بر برگزاری انواع مراسمات منشأيی می‌شود تا تلاشهای فکری، تربيتی، فرهنگی و تاريخی در بين مردم صورت گيرد لذا تحقيق در تاريخ زندگانی اهل بيت(ع) صرفا کشف حقيقت نيست بلکه منشا آثار فردی و اجتماعی در سازندگی اجتماع است.

وی در خاتمه اظهار کرد: از جمله آثار زندگانی اهل بيت(ع) می‌توان به واقعه عاشورا اشاره کرد که تا امروز تمام جهان اسلام را تحت تأثير قرار داده و در همين راستا امام خمينی(ره) فرمودند همين محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است؛ تحقيق در مورد سيره زندگانی اهل بيت(ع) نوعی کمک به برپايی شعائر دينی و بزرگداشت اهل بيت(ع) است و آثار تربيتی، فرهنگی و اجتماعی دارد.