(
امتیاز از
)
تفاوت ظهور حضرت مهدى عليه السلام و عيسي بن مريم عليه السلام
صدای شیعه: در سخنان پیامبر اسلام (ص) و ائمه معصومین علیهم السلام پیرامون انقلاب جهانی حضرت مهدی (عج) ارتباط و پیوند و همکاری مهدی و عیسی علیهما السلام به روشنی بیان شده و در بین مسلمانان رواج یافته است. در این رابطه سؤالاتی از محضر آیت الله العظمی سید صادق روحانی مطرح شده که معظم له به آنها پاسخ داده اند؛ متن استفتائات به شرح ذیل است:
تفاوت ظهور حضرت مهدى عليه السلام و عيسي بن مريم عليه السلام
سوال :
ظهور حضرت مهدى منتظر عليه السلام در آخرالزمان با ظهور حضرت عيسى بن مريم عليه السلام چه تفاوت هايى دارد؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه
برجسته ترين تفاوت ميان اين دو ظهور اين است که حضرت عيسى عليه السلام با مقام وزارت ظهور مى کند حال آنکه حضرت مهدى عليه السلام با مقام و جايگاه امير ظهور مى نمايد.
لینک: http://www.rohani.ir/istefta-1291.htm
ماجراى نزول مسيح از آسمان در آخرالزمان
سوال:
ماجراى نزول حضرت مسيح عليه السلام از آسمان در آخرالزمان چيست؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه
آنچه ما مى دانيم و اعتقاد داريم به صورت کلى اين است که: حضرت عيساى پيامبر صلى الله عليه وآله در آخرالزمان ظهور مى کند، و ياور و حامى حضرت مهدى عليه السلام خواهد بود و پشت سر او نماز مى گزارد.
لینک: http://www.rohani.ir/istefta-1290.htm
نماز گزاردن حضرت عيسى عليه السلام پشت سر حضرت مهدى عليه السلام
سوال:
آيا علماى شيعه معتقدند که امامانشان از پيامبران برترند؟ و آيا درست است که حضرت عيساى پيامبر پشت سر حضرت مهدى نماز مى گزارد (و به او اقتدا مى کند)؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه
در کتاب «الهداية» (1) از شيخ صدوق آمده است: «لازم است اينگونه عقيده داشته باشيم که سران پيامبران پنج نفرند و اينان صاحبان شريعت (و دين) بودند و محمد صلى الله عليه وآله برتر و افضل از ايشان است». مانند اين مطلب در «بحار الانوار»، «الاعتقادات» (2)، «الفقيه» (3) و «الامالى» (4) و همانند آن در «العلل» (5)، «کمال الدين» (6) و کتب ديگر نيز آمده است.
در کتاب «الهداية» چنين مى خوانيم: «لازم است چنين باور داشته باشيم که خداوند برتر از محمد صلى الله عليه وآله و امامان پس از او عليهم السلام خلقى را نيافريده، ايشان محبوب ترين و گرامى ترين خلايق نزد پروردگارند و پيش از همه خلايق به خداوندى خدا اقرار کرده اند. خداوند متعال در عالم «ذر» (7) پيامبر خاتم صلى الله عليه وآله را براى پيامبران ديگر مبعوث کرد. هم چنين لازم است که باور داشته باشيم خداوند تمامى آفريده ها را براى محمد صلى الله عليه وآله و اهل بيتش عليهم السلام خلق کرده و اگر وجود ايشان نبود آسمان ها و زمين را نمى آفريد، بهشت و جهنم را نمى آفريد، آدم و حوا را نمى آفريد، فرشتگان را نمى آفريد، و هيچ چيز ديگر را هم نمى آفريد».
در متون اسلامى روايات بسيار زيادى در مورد اين مطالب، نقل شده که مى توانيد به «بحارالانوار» (8)، «الاعتقادات» (9)، «العلل» (10) و «العيون» (11) و با کمى تفاوت به «کمال الدين» (12)، «کفاية الاثر» (13)، «المسائل السرويه» و ديگر کتب مراجعه کنيد.
درباره نماز حضرت عيساى پيامبر پشت سر حضرت مهدى عليه السلام بايد گفت که در کتاب «الهدايه» شيخ صدوق چنين مى خوانيم: «واجب است چنين باور داشته باشيم که حجت خدا در زمين و خليفه او بر بندگانش در زمان ما، حضرت قائم المنتظر بن الحسن بن على عليهم السلام است...» تا به اين جا مى رسد و مى گويد: «او مهدى است که پيامبر صلى الله عليه وآله درباره او خبر داده هنگامى که (از پرده غيبت بيرون مى آيد ) قيام مى کند، عيساى پيامبر نيز مى آيد و پشت سر او (به او اقتدا مى کند و) نماز مى گزارد. تا پايان مطلب.(14)
در مورد اين مطلب به طور متواتر در کتاب هاى روايت شيعه و سنى، نقل روايت شده است. مثلا از منابع شيعه در کتاب «الغيبه» تأليف نُعمانى (15) از سُلَيم بن قِيس از شيخ، که از نسل يکى از حواريون عيسى است در اين باره روايتى نقل شده است و هم چنين در «الاعتقادات» (16)، «کمال الدين» (17) و باز در کتاب «الغيبة طوسى»، «کفاية الاثر» و کتاب هاى ديگر نيز احاديث مشابهى وجود دارد.
از منابع اهل سنت هم مى توان به اين کتاب ها اشاره نمود: کتاب «البيان فى اخبار صاحب الزمان» (18) تأليف گنجى شافعى، «الفصول المهمه» (19) تأليف ابن صباغ مالکى، «العرف الوردى فى اخبار المهدى» (20)، «مسند ابن حنبل» (21)، «البرهان فى علامات مهدى آخر الزمان»، «شرح سنن» ابن ماجه و... .
-----------------------------------------------------------------
1) الهداية، شيخ صدوق.
2) بحارالانوار، ج 16، ص 372.
3) الفقيه، ج 1، ص 132، ح 6.
4) العلل، ج 1، ص 5.
5) الامالى، ص 518، مجلس 93.
6) کمال الدين، ج 1، ص 254، ح 4.
7) عالم ذر به عالمى گفته مى شود که آدمى هنوز به دنيا نيامده و در صلب نژاد آباء و اجدادى خود است و ذر يعنى ذره که وجود آدمى ذره اى بوده، که شايد مقصود همان ژن ها باشد که در تيره هر کس نقل و انتقال مى يابد. بالاخره اين يک استعاره است و منظور آن است که نطفه هاى مادى (جسمى) و معنوى (روحى) هنوز منعقد نشده که خداوند اقرار فطرى مى گيرد: «الست بربکم؟ قالوا بلى» آيا من خداى شما نيستم؟ بشر مى گويد آرى (به زبان فطرت) و بعد از به دنيا آمدن است که کشش هاى درونى و برونى او را از خدا جدا مى کنند وگرنه ذات خداشناسى در وجود ما به وديعه گذارده شده است.
8) بحارالانوار، ج 16، ص 373.
9) الاعتقادات، ص 193.
10) العلل، ج 1، ص 5.
11) العيون، ج 1، ص 205، ضمن ح 22.
12) کمال الدين، ج 1، ص 254، ضمن ح 4.
13) کفاية الاثر، ج 72، ص 158.
14) الهداية، شيخ صدوق، ص 39.
15) الغيبه، نعمانى، ص 75.
16) الاعتقادات، ص 95.
17) کمال الدين، ج 1، ص 351 و 280 از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم، و ص 331. از امام باقر عليه السلام، و ص 345 از امام صادق عليه السلام نقل کرده است.
18) البيان فى اخبار صاحب الزمان، ص 110 و 117 و 124.
19) الفصول المهمه، ص 293.
20) العرف الوردى فى اخبار المهدى، ص 64.
21) مسند احمد بن حنبل، ج 3، ص 345.
لینک: http://www.rohani.ir/istefta-1289.htm
انتهای پیام