به مقصد بهشت (شعر و کلیپ به مناسبت اربعین حسینی)

نحن أتينا(ما آمدیم)

شاعر: علی جعفر

ترجمه و تنظیم فارسی : سایت عصرشیعه

لینک مشاهده و  دانلود : http://www.aparat.com/v/V2KF4

.....................................................................................

نـحنُ أتينا... حيثُ مشينا ... فالکونُ تقدم

ما آمدیم و از زمانی که قدم در این راه گذاشتیم تمام کاینات نیز با ما همراه شد

يومَ صمدنا ... نحنُ صمتنا ... والدهرُ تکلم

روزی ما مقاومت کردیم، سکوت کردیم و روزگار سخن گفت

يــاحــســيــن يـاحـسـيـن

أيُ سـبـاقٍ يُـعـلـنُ هـذا للجنةِ سيرا

چه خوش مسابقه‌ای است این پیاده رفتن به مقصد بهشت

کـلُ فـريـقٍ يـضمنُ فوزاً لايحملُ خُسرا

هر کاروانی پیروزیش را حتمی می‌داند و و هیچ کس زیانی نکرده است

نـحـو ديـارِ الـطفِ سراعاً والرحمةُ کُبرا

برای رسیدن به سرزمین کربلا و رحمت بی پایان غوغایی است

يـحـکـمُ  بينَ الناسِ حسينٌ والحاکمُ أدرا

حسین (ع) میان مردم قضاوت می کند، و چه نیکو دادرسی است حسین

تلکَ  هدايا...  خيرُ عطايا ... بالفضلِ تُقسم

این هدیه‌ها بهترین عطایی است که با بزرگواری تقسیم شده اند

أعذبُ عينٍ ... حبُ حسينٍ... والعاشقُ يعلم

حسین گواراترین چشمه عشق است و عاشق این را خوب می‌داند

يــاحــســيــن يـاحـسـيـن

أسـکـتَ شعراً أخرسَ فناً في أروعِ مشهد

هنر در جایگاه این صحنه شگفت و مبهوت شد و سکوت کرد

ذلـکَ  طـفـلٌ ذلـکَ شـيخٌ عزمٌ يتوقد

عزیمت راسخ همگان از کودک تا مرد کهن‌سال در آن صحنه درخشیدن گرفت.

بـيـتُ  ضـريـحٍ لـو يـأتيهِ مليارُ تمدد

اینجا منزلگه مقدسی است که حتی اگر هزاران هزار نفر بدان پای نهند، همچنان وسعت می‌یابد

إنَ  حـسـيـنـاً  کانَ فضاءً لا لا يتحدد

که به راستی حسین کهکشانی لایتناهی است

قـالَ تـعالا... فيهِ مقالا... والفجرِ فأقسم

خداوند تعالی در حق او بسیار گفته است و به فجر قسم خورده است

عـشـرُ ليالٍ ... کلُ ضلالٍ... فيها يتهدم

به ده شب که تمام گمراهی ها در آن پایان می‌گیرند

يــاحــســيــن يـاحـسـيـن

نـحـنُ کـتـبـنا دعوةَ حبٍ للعالمِ تُرسل

ما دعوت‌نامه عشقی نوشتیم که برای تمام دنیا فرستاده شود

ثـمَ صـرخـنـا يـومَ عرفنا والعالمُ يجهل

سپس فریاد برآوردیم روزی که دانستیم و دنیا هنوز نمی‌داند

هُـمَ  إلـيـنـا إنَ لـديـنـا سراً يتنزل

آنها برای ما رازهایی سر به مهر نیستند

قـسّـمَ فـيـنا الحورَ حسينٌ من ذا يتخيل

در باور چه کسی می‌گنجد که این راز را حسین(ع) در میان ما تقسیم کرده است

حـينَ  وجدنا... کم نتمنى... للناسِ ونحلم

دریافتیم که تا چه اندازه امید هدایت مردم به این راه را داریم

لـو  تـبعونا ... لکتشفونا... في الجنةِ ننعم

کاش این راه را پیش گیرند تا به چشم ببینند پاداش بهشت از آن ماست

يــاحــســيــن يـاحـسـيـن

مـوکـبُ نصرٍ داسَ عروشاً للظلمِ وأرعب

این کاروان پیادگان پیروز، پایه‌‌های ظلم را قطع کرد و ظالمان را وحشت‌زده ساخت

لـيـسَ  مُـرادُ الزائرِ قبراً فالباطنُ يُحجب

غایت زائران زیارت قبر نیست بلکه حقیقت پنهان است

مـن  صـعدَ  الافاقَ يرانا والصورةُ أعجب

هر کس که از بالا ما را ببیند تصویری او را شگفت می‌کند

نـصـفُ مدارِ الکونِ حسينٌ والآخرُ زينب

که یک نیمه مدار جهان حسین است و نیمه دیگر زینب است

ذاکَ  مـقـامٌ ... فيهِ إمامٌ... والقولُ مُسّلم

همانا این جایگه مقامی است که امامت در آن است و کلامش حجت است

لو  يتجلى ... عزَ وجلى... کالطورِ وأعظم

که در آن خدای عز و جل مانند کوه طور تجلی می‌یابد

يــاحــســيــن يـاحـسـيـن

يـدفـعُـنـا  لـلـسيرِ يقينٌ أن لا نتعذر

هیچ عذر و بهانه‌ای نمی آوریم چرا که این یقین ماست که ما را به جلو می‌راند

إيـهـي ورأيَ الـعـيـنِ رأينا للايةِ مظهر

ما نشانه‌های این آیت را با چشم بصیرت دیدیم

ذاکَ إمـامُ الـعـصـرِ مجيباً للرکبِ تصّدر

همانا آن امام زمان است که اجابت می‌کند و چون نگین انگشتری در میان است

مـا  کـانَ لـيـأمرَ بالحسنى لو کانَ تأخر

اگر دیر نمی‌شد به نیکی امر نمی‌کرد

راحَ فـقيراً ... عادَ أميراً ... من زارَ وسلم

هر کس که زیارت کند و سلام دهد فقیر آمده است و شاه برمی‌گردد

أدرکَ  عُليا ... أحرزَ دنيا ... في الحشرِ يُقدم

بالاترین‌ها را درک کرده و دنیا را ذخیره آخرت خود ساخته است

يــاحــســيــن يـاحـسـيـن

انتهای پیام