«مرثیه آب» زنده‌یاد حمید نمازی برای حضرت رباب(س)

حمید نمازی از چهره‌های متعهد و از فعالان فرهنگی جبهه انقلاب اسلامی عصر روز گذشته(سه‌شنبه 30 اردیبهشت ماه) دار فانی را وداع گفت.

مرحوم نمازی از جمله چهره‌های تأثیرگذار در حوزه مقابله با عرفان‌های کاذب و نوظهور بود که در کنار امور روزانه خود علاقه بسیار به سرودن شعر داشت، هنگامی که در خبرگزاری فارس میزگردی برای بررسی آسیب‌های عرفان حلقه برگزار شد، وی در پایان نشست حضار را مهمان یکی از شعرهای خود با عنوان «مرثیه آب» کرد که در ادامه می‌آید:

«مرثیه آب»

ای وای بر آن لبان تفتیده

ای وای بر آن زبان خشکیده

ای وای بر آن شقایق بی تاب

ای وای بر آن زنان رنجیده

اشک است به جای آب می‌آید

آتش به دل رباب می‌آید

آفت زده باغ نوبهاران را

انداخته پیکر درختان را

هم ساقه شده جدا و هم ریشه

چیدند تمام شاخه‌ساران را

اشک است به جای آب می‌آید

آتش به دل رباب می‌آید

طفلان همه تشنه در کنارش بودند

لبها همه خشک و بی‌قرارش بودند

هر طفل نگاه بر عمو می‌کرد

آلاله خشک لاله‌زارش بود

اشک است به جای آب می‌آید

آتش به دل رباب می‌آید

از دشت صدای هلهله آمد

از علقمه بانگ و هلهله آمد

دستان عمو جدا ز پیکر شد

گویی که به زمین زلزله آمد

اشک است به جای آب می‌آید

آتش به دل رباب می‌آید

گفتا که سکینه طفلکان خاموش

افتاده عمو ز اسب و شد مدهوش

چون ماه فرو ز آسمان آمد

خورشید ز اضطراب شد بیهوش

اشک است به جای آب می‌آید

آتش به دل رباب می‌آید

 

طفلی ز خیام و خیمه شد بیرون

از سینه خشک مام شد دلخون

تیری که ز سوی حرمله آمد

در دست پدر چو لعل شد گلگون

اشک است به جای آب می‌آید

آتش به دل رباب می‌آید

ای آب! مگر سراب غم بودی

دریا شده‌ای مگر که کم بودی

در دشت بلا چرا چنین کردی

بر آل خدا مگر ستم بودی

اشک است به جای آب می‌آید

آتش به دل رباب می‌آید

مهمان به کجاست تشنه لب ماند

از غصه چنین به سوز و تب ماند

شلاق خورد نه جرعه‌ای از آب

دعوت شده‌ است در تعب ماند

اشک است به جای آب می‌آید

آتش به دل رباب می‌آید

گر گریه کنیم زین جفا کم نیست؟

خونابه کنیم زین بلا کم نیست؟

ای وای اگر که کم ز جان آریم

گر جان بدهیم زین عزا کم نیست

اشک است به جای آب می‌آید

آتش به دل رباب می‌آید

 

حق کشته شده به دامن صحراست

مظلوم ‌کشی و ماتم عظماست

هر تشنه که سر به خاک بنهاده‌ست

سیراب به سوی جنت‌الماؤاست

اشک است به جای آب می‌آید

آتش به دل رباب می‌آید

 

بشکن قلم و ز آب کمتر گوی

از تشنگی رباب کمتر گوی

دنیا نکند وفا به شش ماهه

از ساقی طفل خواب کمتر گوی

اشک است به جای آب می‌آید

آتش به دل رباب می‌آید

 

ما منتظریم که آفتاب آید

آن منتقم از پس نقاب آید

آب آورد از فرات چشمانش

با مشک پر از شراب ناب آید

اشک است به جای آب می‌آید

آتش به دل رباب می‌آید

فارس

انتهای پیام