(
امتیاز از
)
امام زمان (ع) و سرانجام يهود
يکي از دشمنان خطرناک حضرت مهدي(ع) و يارانش، يهود است؛ خداوند تبارک و تعالي مي‌فرمايد: «همانا شديدترين مردم، در دشمني با آنان که ايمان آورده‌اند، يهوديان و مشرکان هستند».1
چنان‌که از بعضي روايات استفاده مي‌شود، سفياني ـ سخت‌ترين دشمن امام زمان(ع) ـ از جانب غربي‌ها و يهود حمايت مي‌شود. اساساً سفياني را براي حمايت از مرزهاي اسرائيل و سرکوب نيروهاي انقلابي، روي کار مي‌آورند تا اربابان او از خطر حملة سپاه خراساني و ياوران مهدي(ع) ـ که براي آزادي قدس، به حرکت آمده‌اند ـ در امان باشند. در آياتي از سورة مبارکة اسراء چنين آمده است: «ما به بني‌اسرائيل در کتاب (تورات) اعلام کرديم که دوبار در زمين، فساد خواهيد کرد و برتري‌جويي بزرگي خواهيد نمود ? هنگامي که نخستين وعده فرا رسد، گروهي از بندگان پيکارجوي خود را بر ضدّ شما مي‌انگيزيم (تا شما را سخت در هم کوبند؛ حتّي براي به دست آوردن مجرمان)، خانه‌ها را جستجو مي‌کنند و اين وعده‌اي است قطعي ? سپس شما را بر آنها چيره مي‌کنيم و شما را به وسيلة دارايي‌ها و فرزنداني کمک مي‌کنيم و نفرات شما را بيشتر قرار مي‌دهيم ? اگر نيکي کنيد، به خودتان نيکي مي‌کنيد؛ و اگر بدي کنيد باز هم به خود مي‌کنيد و هنگامي که وعدة دوم فرا رسد، (آنچنان بر شما سخت خواهند گرفت که) آثار غم و اندوه در صورت‌هايتان ظاهر مي‌شود؛ داخل مسجد (الاقصي) مي‌شوند همان‌گونه که بار اوّل وارد شدند؛ و آنچه را زير سلطة خود مي‌گيرند، درهم مي‌کوبند».2
امام صادق(ع) در تفسير «بندگان پيکارجوي خود را بر ضدّ شما مي‌انگيزيم» فرمودند: «آنان کساني هستند که خداوند، قبل از ظهور قائم، آنها را برمي‌انگيزد و آنان، دشمني از دشمنان آل پيامبر را فرا نمي‌خوانند مگر اينکه او را به قتل مي‌رسانند».3
عياشي در تفسير خود، از امام باقر(ع) روايت کرده که حضرت، پس از تلاوت آية «بعثنا عليکم عباداً لنا» فرمودند: «او، قائم و ياران اويند که داراي قوّت و نيروي زيادي هستند».4 از امام صادق(ع) نقل شده که آن حضرت، آية شريفة فوق را تلاوت فرمود؛ يکي از ياران عرض کرد: فدايت شوم! اينها چه کساني هستند؟ حضرت سه مرتبه فرمود: «به خدا قسم! آنان اهل قم هستند».5
بنا به ظاهر روايات موجود در منابع شيعه و سنّي، مراد از نبرد مسلمانان با يهود در آخرالزّمان، همين نبرد است؛ چنان‌که از پيامبر اکرم(ص) نقل شده که فرمودند: «قيامت برپا نمي‌شود، مگر آنکه بين مسلمانان و يهود، کارزاري رخ مي‌دهد؛ به گونه‌اي که مسلمانان، همة آنها را به هلاکت مي‌رسانند، تا جايي که اگر شخصي يهودي (محارب) در پشت صخره يا درخت، پنهان شود، آن سنگ و درخت به صدا درآيد و گويد: اي مسلمان! اين يهودي (محارب) است که در پناه من مخفي شده، او را هلاک کن!».6از روايات يادشده به دست مي‌آيد که خداوند، به وسيلة ايرانيان، زمينة ظهور را فراهم مي‌کند و مقاومت يهود در برابر مسلمانان، در چند نوبت است که نابودي نهايي يهود، به دست حضرت مهدي(ع) است.
بيرون آوردن تورات اصلي، از غار انطاکيه و کوهي در شام و فلسطين و درياچة طبريّه، توسط حضرت مهدي(ع) و استدلال آن حضرت بر يهوديان نيز، نمونه‌اي از برخوردهاي فرهنگي است که در مقام ارائة برهان، از آن استفاده مي‌شود. از پيامبر(ص) نقل شده که فرمود: «تورات و انجيل را از سرزميني که انطاکيه ناميده مي‌شود، بيرون مي‌آورد».7 حضرت رسول(ص) فرمود: «صندوق مقدّس، از درياچة طبريّه به دست وي آشکار مي‌شود و يارانش آن را آورده و در پيشگاه او در بيت‌المقدّس قرار مي‌دهند و چون يهوديان آن را مشاهده نمايند، جمعيّت زيادي از آنها اسلام مي‌آورند که حدود سي‌هزار هستند».8
پي‌نوشت‌ها:
* برگرفته از: حضرت مهدي(ع)؛ از ظهور تا پيروزي، سيّد حسين تقوي، صص 301 ـ 304.
1. سورة مائده (5)، آية 83.
2. سورة اسراء (17)، آيات 4ـ7.
3. تفسير نورالثقلين، ج 3، ص 138.
4. همان.
5. بحارالانوار، ج60، ص 216.
6. مسند احمد، ج 2، ص 417؛ معجم احاديث الامام المهدي، ج 1، ص 312.
7. بحارالانوار، ج 51، ص 25.
8. معجم احاديث الامام المهدي، ج 1، ص 344؛ الملاحم و الفتن، ص 69.
منبع:ماهنامه موعود شماره 101
انتهای پیام