چرا حضرت علی اکبر (ع) شبیه ترین خلق به پیامبر (ص) بود؟

 بنابر منابع تاریخی و روایات بر جای مانده از ائمه (ع) و بزرگان دین زندگانی حضرت علی اکبر (ع) چگونه بوده و چگونه ایشان به شخصیتی جاودانه در تاریخ تبدیل شدند؟
درباره زندگی حضرت علی اکبر (ع) منابع تاریخی اطلاعات جامع و کاملی به دست نداده اند، اما با همین اطلاعات اندک نقل شده در تاریخ می توان شخصیت آن حضرت (ع) را به عنوان الگویی ممتاز به ویژه برای نسل جوان معرفی کرد.
ایشان در زمان عثمان ابن حفان به سال 33 هجری تولد یافتند و در سال 61 هجری در واقعه عاشورا به شهادت رسیدند، از این رو برای آن حضرت (ع) بین 25 تا 30 سال عمر نقل شده است.
آنچه در شخصیت آن حضرت (ع) تبلور داشت علم و دانش بود که از جد و پدر بزرگوارشان یعنی حضرت علی (ع) و سیدالشهداء (ع) آموخته بودند. ایشان علاوه بر درک محضر امیرالمومنین (ع)، از جانب مادری نیز به خاندانی عالم و بزرگ متصل بودند از این رو به جهت نسب و حسب برتری ویژه در علم و دانش داشتند.
دیگر ویژگی بارز حضرت علی اکبر (ع) فضائل اخلاقی و سجایای معنوی ممتاز بود، علم و بردباری، تواضع و کرم به گونه ای که هیچ سائلی را در درخواست های مادی و معنوی بی پاسخ نمی گذاشتند، دوری از هر گونه غرور و تکبر، شجاعت در حد والا که آن را نیز از اجداد به ارث برده بودند، در ایشان تبلور خاصی داشت.
حضرت علی اکبر (ع) همچنین به نظر فصاحت و بلاغت خوش گفتار و از نظر ظاهر خوش سیما و ملیح بودند.
زمانی از پیامبر اکرم (ص) پرسیدند شما زیباتر هستید یا حضرت یوسف (ع)؟، ایشان در پاسخ فرمودند: من ملیح تر هستم یعنی دوست داشتنی تر هستم که حضرت علی اکبر (ع) نیز این ویژگی را از جد بزرگوارشان به ارث برده بودند.
حسان ابن ثابت از شعرای عرب در شعری که مضمون آن به فارسی چنین است، حضرت علی اکبر (ع) را چنین توصیف می کند: هیچ مادری به زیبایی تو فرزندی نیاورده، تو پاک از هر عیب و نقصی و می توان گفت تو بی عیب ترین مخلوقاتی فتبارک الله احسن الخالقین.
روایت است که در روز عاشورا زمانی که امام حسین (ع) حضرت علی اکبر (ع) را روانه میدان کارزار می کردند، فرمودند: خدایا! تو شاهد باش کسی را به میدان می فرستم که خلقا، خلقا و منطقا شبیه ترین مردم به پیامبر (ص) است و ما هر گاه دلتنگ رسول الله (ص) می شدیم به چهره او می نگریستیم، حتی مردم مدینه نیز هر گاه دلتنگ پیامبر (ص) می شدند به سیمای حضرت علی اکبر (ع) نظاره می کردند چرا که ایشان از نظر ظاهر، منطق در رفتار واخلاق شبیه ترین افراد به رسول خدا (ص) بودند.
حضرت علی اکبر (ع) از چنان سجایای اخلاقی و کرامات ویژه ای برخوردار بودند که حتی دشمنان نیز ناگزیر به اعتراف به عظمت شخصیت ایشان می شدند، آنچنان که روزی معاویه از اطرافیان خود پرسید: به نظر شما چه کسی سزاوارترین امت به این امر (حکومت) است؟ اطرافیان برای خوشایند او پاسخ دادند: تو ای معاویه. اما او خود گفت سزاوارترین مردم به این امر شبیه ترین افراد به رسول خدا (ص) است و او کسی نیست جز علی ابن الحسین (ع).
این یعنی دشمن نیز معترف به عظمت شخصیتی، کمالات معنوی و برتری آن حضرت (ع) بوده است.

یکی از بزرگترین ویژگی های رفتاری حضرت علی اکبر (ع) ولایت پذیری ایشان از امام است که این مهم در روز عاشورا تبلوری خاص یافت، در این باره و چگونگی الگوسازی از آن برای نسل جوان امروزی توضیح دهید.
حقیقتا ولایت پذیری در حضرت علی اکبر (ع) در بالاترین درجه ممکن وجود داشت، به گونه ای که در این مسیر به شهادت رسیدند. ایشان از پدرشان در جریان واقعه کربلا پرسیدند آیا ما بحق نیستیم، پس کشته شدنمان در راه حق از عسل شیرین تر است.
البته باید تواجه داشت که دین و اخلاق باید الهی باشد تا ولایت پذیری در وجود افراد به عینیت برسد.
علاوه بر این ادب در وجود حضرت علی اکبر (ع) موج می زد که این خود مقدمه ای بود برای ولایت پذیری آن حضرت (ع) که برای نسل جوان نیز الگو است یعنی باید مقدماتی فراهم شود تا به آن اعلی درجه ولایت پذیری برسیم.
ایشان جان خود را در راه خدا از دست داد اما حاضر نشد لحظه ای فریب دنیا را بخورد. علاوه بر این تواضع و فروتنی ایشان نیز مثال زدنی است.
وقتی امام حسین (ع) می فرمایند: حضرت علی اکبر (ع) شبیه ترین مردم به رسول خدا (ص) در اخلاق، رفتار و منطق است یعنی اخلاق حضرت علی اکبر (ع) تجسم آیات قرآنی است، چراکه قرآن وقتی پیامبر (ص) را توصیف می کند، می فرماید: "انک لعلی خلق عظیم" این جمله کوتاه دریایی عظیم از معرفت را درباره ایشان بیان می کند.
بنابراین تمام آیاتی که در قرآن در وصف پیامبر (ص) آمده است درباره حضرت علی اکبر (ع) نیز صادق است.
ایشان آینه تمام نمای قرآن بود، و جوانان در تاسی به آن حضرت (ع) که در اوج ادب، اخلاق و ولایت پذیری قرار داشتند می توانند در آیات قرآن و اخلاقیات پیامبر اکرم (ص) تامل کنند.