تعبیر نادرست از سبک شادی;مناجات با خدا افسردگی و اضطراب نیست!

این اموری که منجر به شادی انسان می شود کدام اند؟
ببینید، انسان شاد در درون خود امیدوار است و احساس شخصیت و عظمت می کند و خودش را متکی به تکیه گاه بزرگی می داند. افرادی که ناامید و غمگین و افسرده هستند یا رفتارهای ناهنجار و خشن دارند به این دلیل است که کمبود شخصیت یا احساس تنهایی می کنند. وقتی ایمان باشد، تکیه گاه بزرگی به اسم "خدا" هست که فرد از احساس های یاد شده به دور می ماند و حتی در خلوت ترین خلوت خود احساس تنهایی نمی کند چرا که قدرت لایتنهی با او هست که هیچ کس را قدرت مقابله با او نیست و خداوند خود در قرآن فرمود: " إن الله یدافع عن الذین آمنوا" خدا از کسانی که ایمان آورده اند دفاع می کند.
 

با این توصیف چرا در جامعه امروز مظاهر غم و ناراحتی بیش از شادی و فرح است؟
ما امروز دچار تناقض در جامعه دینی هستیم چرا که با دو نسل جدید و قدیم روبه رو بوده و نسل گذشته، نسل غمگین و نسل امروز نسل شاد و خندانی هستند. جوان امروز جامعه فعلی مومنان را نمی پسندد و اعتراض می کند که این افراد دائم در حال سوگواری بوده و کمتر به شادی می پردازد. البته این اعتراض چندان نا به جا هم نیست.
انسان هم روحیه شاد دارد و هم غمگین، هم خوف دارد و هم رجا؛ اما روایت جالبی از امام رضا در میزان الحکمه، ج 7، حدیث 3228 بیان شده است که فرمودند: حضرت عیسی(ع) هم شاد بود هم گریه داشت و حضرت یحیی(ع) شخصیت گریانی داشت و خنده نداشت و آن کاری که حضرت عیسی (ع) داشت بهتر بود.
امروز نسل جوان دنبال شادی است و این توقع بجایی هم هست اما نسل گذشته به طور معمول آرامش و رضایت خاطر خود را بیشتر در مراسم سوگواری و نذر و عزا پیدا می کند و اگر از آنها بپرسیم که آیا این مراسمات شما را افسرده و غمگین نمی کند، پاسخ می دهند اتفاقا این مراسم به ما شادی و آرامش می دهد، نه حس افسردگی. و این سخن آنها نیز درست است چرا که این کار آنها با امری قلبی گره خورده است و ما نباید این عزاداری و مناجات با خدا را افسردگی و اضطراب قلمداد کنیم چون ظاهر آن با گریه و ناراحتی همراه است بلکه این پیوند درونی است که با خدا و اولیای خدا گره خورده هر چند ظاهرش گریه باشد اما ابتهاج و سروری درونی ایجاد می کند. ضمن اینکه فراموش نکنید افرادی که در هشت سال دفاع مقدس آن تحرک و شادی و خنده ای را که داشتند، از مناجات و ارتباط قلبی با خدا و مراسمات سوگواری خود به دست می آوردند.
خداوند در آیه 82 سورا انعام می فرماید: الَّذِینَ آمَنُواْ وَلَمْ یَلْبِسُواْ إِیمَانَهُم بِظُلْمٍ أُوْلَئِکَ لَهُمُ الأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ؛ ببینید ریشه ایمان از کلمه امن گرفته شده و امن به معنای آرامش و امنیت است و کسی که آرامش داشته باشد، شاد است و برعکس آن نیز صادق است.
بنابراین شادی امری درونی است و با یک عامل درونی ایجاد می شود نه با عامل بیرونی مانند پارک رفتن و موسیقی گوش دادن و ... .
اما جامعه امروز ما نیز نیاز به شادی دارد و طبق روایت یاد شده، امام رضا (ع) نیز سیره حضرت عیسی (ع) را می پسندد که شادی و غم را با هم دارد و این سیره باید در جامعه رعایت شود.