ریشه‌های تاریخی قساوت و توحش داعش کجاست؟

صدای شیعه به نقل از مشرق: دکتر شیخ حسن فرحان المالکی اندیشمند و مبارز سنی عربستانی در سال 1390 هجری قمری در منطقه بنی مالک جنوبی 150 کیلومتری شرق شهر "جازان" متولد شد؛ وی از چهره‌های مشهور در بین پژوهشگران تاریخی در کشورهای عربی و به ویژه عربستان سعودی محسوب می‌شود. فرحان المالکی به خاطر روشنگری هایش علیه وهابیت و سلفی گری و انصافش در برابر شیعیان، و همچنین انتقاد در مورد خلافت معاویه و یزید، اکنون در زندان آل سعود به سر می برد.

حسن فرحان در دسامبر سال 2012 میلادی در برنامه زنده شبکه وصال که متعلق به وهابیون سعودی است به انتقاد از برخی صحابه پیامبر(ص) می پردازد و این انتقاد وی باعث می‌شود آن برنامه قطع شده و دستور پخش این برنامه به طور کلی لغو گردد.

وی طی مقاله ای با عنوان «هاکم اصول الدواعش» (که در پایگاههای عربی درج شده است) ریشه های تاریخی قساوت جریان تکفیری از جمله داعش را تشریح کرده است.

حسن فرحان در مقاله خود که پیش از رفتن به زندان نوشته است، فهرستی از مسلمانان برجسته اعم از شیعه و سنی را در طول تاریخ ذکر کرده است که بر اثر قساوت حاکمان اموی و یا عباسی با پشتیبانی جریان تکفیر جان خود را از دست داده و قربانی شده اند. ترجمه متن مقاله با اندکی تلخیص چنین است:   
1. حجر بن عدی، صحابی پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ  کشته می شود، چرا؟ چون از نظر حاکم وقت (حجّاج) کافر شده بود و سبب کفرش اجتناب از لعن علی بن ابی طالب بود!  و امروز نیز برخی از ما همچنان از این منطق پیروی می کنیم. 
  
2. غیلان دمشقی پس از بریدن زبان و دستانش کشته می شود، چرا؟ چون کافر شده بود! ماجرای غیلان از این قرار بود که عمر بن عبد العزیز او را موظف نمود تا اموال و گنج های بنی امیه را گرد آوری و مصادره کند و در بازار بفروشد و پول آن را به بیت المال برگرداند و او چنین کرد. غیلان می گفت: من از کسانی که بنی امیه را پیشوایان هدایت می انگارند، بیزارم. آن گاه که هشام بن عبدالملک به حکومت رسید برای غیلان محاکمه ای نمایشی ترتیب داد و سه مساله کلامی در باره خداوند و تشبیه و جبر و اختیار پرسید و چون غیلان اظهار بی اطلاعی کرد، گفتند کافر شده است و او را کشتند!

3. جهم بن صفوان نیز به جرم کفر کشته شد. اما دلیل حقیقی آن این بود که در پایان دوره اموی در خراسان همراه با حارث بن سریج شورش کرد. او در شورش خود به رهبری حارث دعوت به قران و سنت و شورا می کرد. اما او را به جرم کفر کشتند. 
 

 

4. جعد بن درهم را روز عید قربان به جرم کفر سر بریدند و ما امروز از قاتل او ستایش می کنیم. دلیل واقعی قتل او این بود که با یزید بن مهلب رابطه سیاسی داشت و خالد قسری (از حکام اموی) بدون محاکمه و شنیدن حرفهای او، او را کشت و ادعا کرد که او کافر شده است!  
   
5. قنبر غلام امام علی ـ علیه السلام ـ به علت ارتباط و محبتش نسبت به آن امام، توسط حجاج سر بریده می شود در حالی که ما برای رسوا نشدن حجاج بر این جنایت چشم می پوشیم و البته نواصب و دشمنان اهل بیت از این جنایت خرسندند!  
  
6. کمیل بن زیاد نخعی، تابعی عابد و یار علی ـ علیه السلام ـ و یکی از حاملان علم او نیز به همین دلیل توسط حجاج سر بریده می شود و ناصبی ها بر این جنایت شادمانی می کنند. 
   
7. رشید هجری، صحابی پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ که در نبرد احد در جبهه اسلام حاضر بود، توسط زیاد بن ابیه به جرم کفر، تکه تکه می شود در حالی که جرم او چون قنبر و کمیل، اخلاص و دوستی اش نسبت به علی ـ علیه السلام ـ بود. 

8. ابو رافع را بنی امیه پانصد ضربه شلاق زدند تا از دوستی پیامبر دست بردارد و دوستی بنی امیه را بپذیرد. نواصب هرگز این عمل را تخطئه نکردند اما شلاق خوردن احمد بن حنبل (توسط عباسیان) را که کمتر از این مقدار بود، بر بام دنیا فریاد کرده اند. 
 

 

9. میثم تمار را به جرم کفر به دار آویختند و زبانش را بریدند چون از یاران خاص امام علی ـ علیه السلام ـ بود همچون قنبر و کمیل و رشید هجری. و احمقان بر این جنایت کف زدند.    

10. عمرو بن حمق خزاعی صحابی مهاجر (و از یاران علی علیه السلام) به دستور معاویه سرش را بریدند و در دامان همسرش که در زندان معاویه بود، انداختند. ناصبی ها بر این جنایت شادمانند و صحابی بودن و هجرت او را نادیده می انگارند.     

11. ثبجاء زنی صالح توسط ابن زیاد در دوران حکومت معاویه کشته می شود و عریان و واژگون به دار آویخته می شود و ناصبی ها بر این جنایت سکوت می کنند.

12. مصدع معرقب از اهل حدیث به دلیل آن که از لعن امام علی ـ علیه السلام ـ امتناع کرد، دوپایش را بریدند.

13. حطیط زیات یکی از صالحان فقیر و تهی دست به دلیل دوستی اش نسبت به علی ـ علیه السلام ـ توسط حجاج کشته شد و البته ناصبی ها از این جنایت خرسندند.

14. عبدالرحمن بن حسان بکری به دستور معاویه زنده دفن شد چون با حجر بن عدی رفاقت داشت. آن وقت ناصبی ها و افراطی های سلفی در برابر این جنایت سکوت می کنند اما زندانی شدن احمد بن حنبل و ابن تیمیه را جار می زنند.    
 

 

15. فبیصة بن ضبیعة عبسی به دلیل آن که مخالف دشنام دادن به علی ـ علیه السلام ـ بر سر منابر بود، از سوی معاویه به قتل رسید.    

16. شریم بن شداد حضرمی و کدام بن حیان عنزی و محرز بن یحیی تمیمی نیز به دلیل مخالفت با دشنام دادن به علی ـ علیه السلام ـ از سوی معاویه به قتل می رسند. با این حال معاویه نزد ناصبی های سلفی، صحابی پیامبر و دایی مؤمنین که عملش حجّت است، محسوب می شود! 

17. نصر بن علی جهضمی به دستور متوکل عباسی دوست حنبلی ها دو هزار ضربه شلاق می خورد چرا که حدیثی صحیح السند را در فضیلت اهل بیت ـ علیهم السلام ـ روایت کرده بود. در کدام شریعت چنین مجازاتی مشروع است؟ چرا در برابر دو هزار شلاق سکوت می شود اما به خاطر سی ضربه شلاق بر احمد بن حنبل گریه و زاری می شود؟ البته ما نسبت به هر دو معترضیم.

18. نسائی مولف کتاب مشهور سنن نسائی آن قدر توسط ناصبیان شامی کتک می خورد که می میرد چرا که موافق نقل حدیثی در فضیلت معاویه نبوده است. آیا ظلم به او بزرگتر بود یا ظلم به احمد بن حنبل؟!  

19. حاکم، مؤلف کتاب مستدرک، توسط افراطی های سلفی کتک زده شد تا در باره فضیلت معاویه حدیث جعل کند اما از این کار استنکاف کرد. در کدام شریعت چنین امری مجاز است؟
   
20. ابو محمد زیاد غلام همدان در سال 109 هجری  به دلیل این که در برابر پیشنهاد اموی ها مبنی بر بیزاری از علی ـ علیه السلام ـ مقاومت کرد و زیر بار نرفت، از وسط نصف شد.
    
21. صالح عبدالقدوس زاهد و شاعر که دو بیت شعرش نزد حکومت مهدی عباسی مشتبه و طعنه دار به نظر می رسید به جرم زندیق بودن از وسط نصف شد. آیا در شریعت خداوند چنین امری مجاز است؟     
 

 

22. ابن سکیت، زبان دان مشهور توسط متوکل این دوست صمیمی حنبلی ها (و وهابی ها) به طرز شنیعی که ابتکار یکی از حنبلی ها بود یعنی در آوردن زبانش از پشت سرش کشته می شود چرا که حاضر نشده بود دو پسر متوکل را از حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ با فضیلت تر بداند!    
23. ابراهیم بن یزید تیمی یکی از بزرگان تابعین به زندان می افتد و به دستور حجاج سگها را به سلول او می اندازند و او را می درند!    

24. یزید بن مسهر صیداوی و عبدالله بن یقطر توسط ابن زیاد از بام قصر حکومتی پایین انداخته می شوند چرا که به گفته ناصبی ها از دشنام دادن به دروغگوی فرزند دروغگو که منظورشان حسین به علی ـ علیهما السلام ـ است، امتناع ورزیدند. بله این است شریعت و حدود شرعی ناصبی ها و سلفی ها. دهشت انگیز این که عبدالملک بن عمیر راوی مشهور سلفی که با ابن زیاد بود اقدام به سربریدن عبدالله بن یقطر پس از افتادنش بر زمین می کند به این عنوان که او را راحت کند! حال از این قاتل دهها حدیث در کتب حدیثی سلفی ها نقل شده است اما از قربانی حتی یک حدیث نقل شده است و این بیانگر نقش سلطه و حاکمیت در نقل حدیث است.  

25. عبدالله بن عفیف ازدی، تابعی عابد، با دشنام دادن به علی و قتل حسین ـ علیهما السلام ـ مخالفت کرد و اعلام کرد: فرزندان انبیاء را می کشید و چون صدّیقان سخن می گویید؟! از این رو او را به دار آویختند و احادیثش را از کتب حدیثی محو کردند.

26. محمد بن ابی بکر توسط عمرو بن عاص در پوست الاغ مرده گذاشته می شود و آتش زده می شود. در کدام سوره قران عمرو عاص چنین مجازاتی را یافته بود؟ اما ناصبی ها برای این جنایت کف می زنند.    

27. ابن معکبر عابد را ابن زیاد به خاطر یک نظر سیاسی اش قطعه قطعه کرد و ناصبی ها این کار را مبارک می دانند.

28. فیروز عابد و دوستدار امام علی ـ علیه السلام ـ زیر شکنجه حجاج جان داد اما سلفی ها و ناصبی ها در برابر این جنایت سکوت می کنند چرا که دوستداران بنی امیه اند.

29. عبد الله بن زبیر صحابی عابد توسط حجاج همراه با لاشه سگی وارونه به دار آویخته می شود.    

30. عبد الله بن مقفع ادیب مشهور به خاطر موضع سیاسی اش قطعه قطعه می شود و بخشی از گوشتش را در حالی که هنوز زنده است در پیش چشمانش به آتش می اندازند و سپس اعلام کردند به دلیل زندیق بودن او را کشتیم. و البته احمقها باور می کنند.

31. حکم بن عمرو غفاری صحابی، توسط ابن زیاد به قتل می رسد چون حاضر نشد بر دستور معاویه ـ که بر خلاف کتاب خداوند بود ـ مبنی بر اختصاص طلاها و نقره هایی که در فتوحات به دست می آید به معاویه، مهر تایید بزند.      

32. یزید بن نعامه ضبی را بیست سال زندان کردند چون حاکم بصره را با عبارت «الصلاة یرحمک الله» توصیه به نماز کرده بود. در کدامین آیه قران چنین جرم و مجازاتی آمده است؟     
 

 

33. حماده صفریه زنی از خوارج توسط زیاد بن ابیه همچون ثبجاء عریان به دار آویخته شد.    

34. سهل بن سعد و جابر بن عبدالله و ابو سعید خدری که همگی از اصحاب پیامبر بودند، به دستور حجاج با سرب داغ بر گردنهایشان می نویسند: آزاد شدگان حجاج! چرا سلفی ها از این کار خشمناک نیستند؟ مگر آنها صحابی پیامبر نبودند؟ آیا گناه آنان این است که نسبشان به امیة بن عبد شمس نمی رسد؟

حکایات و ماجراها در این باره در تاریخ حکومتها زیاد است و همه آن را در کتابی جمع کرده ام اما پرونده بنی امیه و ناصبی های پیرو بنی امیه در این میان از همه حکومتها زشت تر و سیاه تر است.

و این چنین مجازاتها را هم  که امروز در میان تکفیریها و داعشی ها رایج است، از بنی امیه سرمشق گرفته اند  و بنی امیه هم از معاویه و معاویه هم از مادرش هند جگرخوار و پدرش ابوسفیان پیروی می کرد که آن رفتار مشهور و فجیع را با جنازه حمزه در جنگ احد کردند.

بله اینها فقط نمونه و مشتی از خروار بود و من البته از ذکر مواردی که افراد و قربانیان را خورده اند احتراز کردم. فقط یک مورد آن این که یکی از سادات هاشمی را در سال 610 هجری بعد از آن که قاضی حنبلی فتوا به بدعت گزار بودن او داد، گوشتش را به دندان گرفتند و خوردند!   
 
بله این است ریشه وحشی گری هایی که امروز از سوی داعش و تکفیری ها شاهد آنیم در حالی که بر آن نام حدود شرعی می گذارند!