(
امتیاز از
)
سایه‌های انتخابات ايران و لبنان
شهروندان لبنانى عملا بين طرفدارى از احمدى‌نژاد و طرفدارى از مير حسين موسوى تقسيم شده بودند و از آنجا که از بين ابعاد مختلف حکومت ايران، بيشتر با رويه و عملکرد خارجى دولت سر کار داشتند، بر اساس ارزيابى آنها از عملکرد خارجى، اپوزيسيون از احمدى‌نژاد و اکثريت نيز از مير حسين موسوى جانبدارى کردند؛ زيرا احمدى‌نژاد در نظر اپوزيسيون نماد استکبار ستيزى است و موسوى از نظر اکثريت نماد ميانه‌روى و بهبود روابط با غرب است.
طبيعى است که با اتمام انتخابات ايران، اپوزيسيون از پيروزى احمدى‌نژاد شادمان شد و جريان اکثريت که موسوى را نمادى از شاخه‌هاى ارز و انقلاب خود مى‌ديد نيز از اين نتايج ناراضى شد.
در اين ميان اپوزيسيون انگيزه مضاعفى براى اين شادمانى و پايبندى خود به پيروزى احمدى‌نژاد دارد و علت آن اين است که به دنبال بهانه‌اى است که شکست خود را در انتخابات حتی به صورت نمادين جبران کند. به خصوص بعد از اينکه آسمان و زمين همدستى کردند تا جريان 14 مارس اکثريت پارلمانى خود را حفظ کند. چشم‌انداز اپوزيسيون از رقابت‌هاى داخلى ايران به نحوى است که ابعادى استراتژيک به اين رقابت‌ها داده و آن را پيروزى استراتژيک براى خود مى‌داند و بيان مى‌کند که در مقابل شکست در بيروت، ما در تهران يک پيروزى به دست آورديم.
از طرف ديگر اکثريت نيز تمايل داشت، پيروزى وى در انتخابات پارلمانى لبنان به يک جريانى تبديل شده و در ايران نيز منعکس شود؛ ولى انتخاب مجدد احمدى‌نژاد اين احساسات و تمايلات آنها را بر باد داد. آنها هنوز اميدوار هستند که تحرک مسالمت‌آميز اخير اصلاح‌طلب‌ها به نتيجه رسيده و ايران را با جهان آشتى دهد و ريشه بسيارى از کدورت‌ها را بخشکاند، بخصوص با توجه به اينکه جريان رقيب آنها توان و شور و شوق خود را از جريان محافظه‌کار در ايران مى‌گيرد.
اما برخى در جريان اکثريت از اين امر نگران هستند که نتايج انتخابات ايران باعث شود حزب‌الله در سياست‌هاى آرام خود بعد از شکست انتخاباتى تجديدنظر کرده و بخواهد نتايج انتخابات لبنان را به فراموشى سپرده و ابعاد سياسى و قانونى آن را پشت سر بگذارد و بر پايه نفوذ خود بخواهد سقف خواسته‌ها و سهميه خود را در کابينه آينده بالا ببرد. بخصوص با توجه به اينکه روابط خارجى در لبنان ارتباط تنگاتنگى با پرونده‌هاى داخلى دارد.
بايد تاکيد نمود که هر چند حزب‌الله از پيروزى احمدى‌نژاد با توجه به سياست‌هاى خارجی وى راضى است؛ ولى اين رضايت چيزى نيست که در مسائل داخلى کوچه و بازار لبنان خريدار داشته باشد؛ بلکه اين رضايت تنها در معرکه اساسى اين جبهه در مقابل آمريکا و اسرائيل تاثيرگذار است و بدون شک اين موضوع به هيچ وجه باعث تحريک حزب‌الله بر هيچ گروه داخلى يا نظامى عربى نخواهد شد و در اين مورد جاى نگرانى نيست.
از چشم‌انداز طرفداران احمدى‌نژاد در لبنان، پيروزى وى در اين انتخابات نشانه اين است که ملت ايران به اهميت استراتژيک مواضع سازش ناپذيرانه وی واقف است و اين ملت خوب با مصالح استراتژيک خود آشنا بوده و خوب مى‌داند که ايجاد روابط پاياپاى با غرب، قبل از هر چيزى به خودکفائى داخلى و افزايش نقاط قوت و کاهش نقاط ضعف داخلى بستگى دارد و در مقابل بهبود روابط بدون برنامه‌ريزى و حساب نشده با غرب کاملا به ضرر ايران تمام مى‌شود.
برخى بر اين باور هستند که سياست‌هاى بهبود روابط در دوره احمدى‌نژاد نيز بوده است و وى بيش از هر کسى روابط ايران را با کشورهاى خليج فارس بهبود بخشيد، تا آنجا که مير حسين موسوى از اينکه احمدى‌نژاد در يکى از کنفرانس‌ها دست ملک عبدالله پادشاه عربستان را به دست گرفته و با يکديگر وارد سالن شدند، انتقاد کرد؛ زيرا اصولا مير حسين موسوى عربستان را مسبب جنگ ايران و عراق مى‌داند.
با اين وجود به نظر مى‌رسد که جداى از مواضع هر يک از دو جريان داخلى لبنان از انتخابات ايران، همه گروه‌ها به ضرورت آرامش داخلى واقف هستند و اين آرامش بر اساس اصل حفظ مصالح اساسى هر يک از دو گروه است، به اين معنا که در مقابل باقى ماندن دولت در اختيار جريان اکثريت، آنها نيز حق مقاومت در مسلح ماندن حفظ مى‌کنند.
منبع : عصر ایران
انتهای پیام