(
امتیاز از
)
«غدیر» پرچمی بر بلندای تاریخ;مسجد غدیرسندی زنده در قلب صحرا
صدای شیعه: غدیر، این سرزمین مقدس که در سال دهم هجرت در حجة الوداع پیامبر گرامی (ص) نقش مهمی ایفا کرد و «وصایت و ولایت» امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) را رقم زد هم اکنون چه وضعی دارد؟
آیا این نقطه مهم تاریخی در گرد و غبار عناد و لجاج به فراموشی سپرده شده است؟ آیا این وادی مقدس نباید زیارتگاه شیعیان بلکه همه مسلمانان جهان باشد؟
مگر بعد از گذشت چهارده قرن این خاک عطرآگین، شمیم روح پرور و با صفای رسالت و وصایت را در خود نگهداری نکرده است؟ مگر هنوز نشان گام های مقدس پیامبر (ص) بر آن سرزمین پاکیزه نقش نبسته است؟ و مگر همان خاک و شنها شاهد آن صحنهی بزرگ نبودهاند؟ مگر آوای نجاتبخش پیامبر (ص) در امواج هوای تفتیده غدیر منعکس نیست؟
آیا به زائران بیت اللَّه الحرام هم اکنون اجازه میدهند از آن سرزمین پاک بگذرند و روح و جسم خود را در همان فضائی که ندای ملکوتی پیامبر صلی اللَّه علیه و آله در روز هجدهم ذیحجه سال دهم هجرت بلند شد؛ تازگی و طراوت بخشند؟
تاریخچه مسجد غدیر
از روزی که پیامبر (ص) در غدیر خم امیرالمؤمنین (ع) را به امامت منصوب فرمود، آن وادی تقدس تازهای یافت. مراسم سه روزه در آن سرزمین با حضور دو نور پاک محمد آلهما چنان روحی در کالبد آن جاری ساخت که در طول چهارده قرن همواره با نام «مسجد پیامبر (ص) در غدیر» بر سر زبان ها ماند و میلیون ها زائر بیت اللَّه در رفت و بازگشت بدان تبرک جستند و با عبادت در آن به بارگاه الهی تقرب جستند.
ائمه علیهمالسلام به اصحابشان سفارش اکید داشتند که از زیارت مسجد غدیر غفلت نکنند. امام حسین (ع) در مسیر بازگشت از مکه به کربلا توقفی در غدیر داشتند. امام باقر و امام صادق (ع) به مسجد غدیر آمدند و جای جای مراسم غدیر را برای اصحابشان تشریح کردند.
محدثان و علمای بزرگ نیز در غدیر حضور مییافتند و ادای احترام میکردند. علی بن مهزیار اهوازی از قرن سوم در سفر حج خود به مسجد غدیر آمده است. در کلام شیخ طوسی از قرن ششم و ابن حمزه از قرن هفتم و شهید اول و علامه حلی از قرن هشتم نام مسجد غدیر و تصریح به باقی بودن آثار آن در زمانشان را میخوانیم.
سید حیدر کاظمی در سال 1250 از وجود آن خبر داده و در آن زمان با آنکه جاده از غدیر فاصله داشته ولی مسجد آن مشهور بوده است. محدث نوری نیز از وجود آن در سال 1300 خبر داده و شخصاً در آن حضور یافته و اعمال آن را بجا آورده است.
تخریب مسجد غدیر به دست دشمنان
همانگونه که «غدیر» پرچمی بر بلندای تاریخ است که از آن نور سبز «علی ولی اللَّه» میدرخشد، مسجد غدیر هم تیری به چشم دشمنان ولایت بوده که بنای گِل و آجری آن به عنوان سندی زنده از غدیر در قلب صحرا میدرخشید. از همین جاست که دشمنان کینه توز علی (ع) که درِ خانهاش را آتش زدند و تابعان آنان در طول قرن ها هرگز چشم دیدن چنین بنای اعتقادی- تاریخی را نداشتند.
آثار مسجد غدیر که توسط پیامبر (ص) و اصحابش علامت گذاری شده بود، اولین بار به دست عمر بن الخطاب از میان برده شد و علائم آن محو گردید. بار دیگر در زمان امیرالمؤمنین (ع) احیا شد ولی پس از شهادت آن حضرت، معاویه ساربانی را با دویست نفر فرستاد تا آثار غدیر خم را با خاک یکسان کنند!
در زمان های بعد بار دیگر مسجد غدیر بنا شد و از آنجا که در کنار جاده حجاج قرار داشت محلی معروف بود و حتی تاریخ نگاران و جغرافی نویسان سنّی هم آن را نام برده و محل آن را تعیین کردهاند.
تا صد سال پیش مسجد غدیر بر پا بوده و با آنکه در منطقه مخالفان بوده ولی رسماً محل عبادت و به عنوان مسجد غدیر معروف بوده است، تا آنکه آخرین ضربه را وهابیها زده اند. آنان دو اقدام کینه توزانه برای از بین بردن مسجد غدیر انجام دادهاند: از یکسو مسجد را خراب کرده و آثار آن را از بین بردهاند، و از سوی دیگر مسیر جاده را طوری تغییر داده اند که از منطقه ی غدیر فاصله زیادی پیدا کرده است.
محل کنونی مسجد غدیر
هم اکنون غدیر به صورت بیابانی است که در آن آبگیری و چشمه آبی است و محل مسجد که اکنون اثری از آن نیست. بین چشمه و آبگیر بوده است. این منطقه در حدود 200 کیلومتری مکه در نزدیکی شهر «رابغ» در کنار روستای جحفه که میقات حجاج است قرار دارد و هم اکنون بنام «غدیر» شناخته میشود و مردم منطقه به خوبی از محل دقیق و نام آن آگاهند و میدانند که شیعیان هر از چندگاهی برای یافتن آن به منطقه میآیند و پرس و جو میکنند.
راه رسیدن به وادی غدیر
راه رسیدن به وادی غدیر هم اکنون از دو طریق است:
1. راه حجفه:
از کنار فرودگاه رابغ تا اول روستای جحفه، سپس 5 کیلومتر به سمت شمال در ریگزار تا قصر علیا، سپس 2 کیلومتر در سمت راست جاده با عبور از تپههای شنی، سپس بیابانی کوتاه، از بیابان به سمت راست جاده وادی غدیر است. فاصلهی غدیر نسبت به میقات جحفه از سمت طلوع آفتاب 8 کیلومتر است.
2. راه رابغ:
از تقاطع جاده مکه- مدینه- رابغ به سمت مکه در طرف چپ جاده 10 کیلومتر، سپس به سمت راست، جادهی فرعی به طرف غدیر است که فاصلهی آن از جنوب شرقی تا رابغ 26 کیلومتر است.
به امید آنکه با ظهور صاحب غدیر، منطقه زیبا و روحانگیز غدیر بار دیگر احیا شود، و بین آبگیر و چشمه آن مسجد با شکوهی بنا شود و محل منبر و خیمه پیامبر(ص) با ترسیم کاملی از آن واقعه عظیم در آنجا مورد بازدید جهانیان قرار گیرد.
انتهای پیام