(
امتیاز از
)
انقلاب نرم یا مخملی در ایران توهم یا واقعیت؟
آن چه واضح است، با دقت در تعالیم 198 گانه و مقایسه آن با جمهوری اسلامی و دقت در تقلیدهای مضحک داخلی آن، عدم کارآیی این تعالیم برای سرنگون کردن جمهوری اسلامی است. اساساً تصور کارآیی این شیوه ها در جمهوری اسلامی فقط مخصوص عده محدودی می تواند باشد که در توهم بوده و یا در دنیای مجازی ذهنی خود زندگی می کنند. بحمدالله جمهوری اسلامی علیرغم همه ضعف هایی که برای یک کشور تازه استقلال یافته طبیعی به نظر می رسد، هم از نظر فرهنگ اجتماعی و عمومی و هم از نظر ساختار سیاسی و تشکیلاتی کاملاً مستحکم و آسیب ناپذیر است. البته ناگفته نماند این موارد قطعاً در برابر یک حکومت دیکتاتور کارآیی خواهد داشت و کشورهایی نظیر کشورهای عربی و آسیای میانه و جنوب شرق آسیا که به طور سنتی به طور دیکتاتوری اداره می شوند، به شدت در برابر چنین آموزه هایی آسیب پذیرند.
بررسی تاریخچه و جزییات انقلاب مخملی یا کودتای نرم، مقاله مفصلی را می طلبد که در جای خود بسیار جذاب خواهد بود ولی از آن جا که این موضوع اکنون برای ایرانیان کاملاً ملموس شده است، پرداختن به مفاهیم پایه و مباحث نظری را به اهلش واگذاشته و به سراغ موردی و تطبیقی انقلاب های مخملی با رویدادهای اخیر کشور می رویم. با این حال مجبورم در ابتدا به این موضوع اشاره کنم که انقلاب های نرم یا ساکت، شیوه ای برای مبارزه مسالمت آمیز است که در مراکز آکادمیک و اندیشکده های غربی مخصوصاً امریکا به طور مبسوط مورد مطالعه قرار گرفته و در کشورهای گوناگونی نیز از جمله شوروی سابق و کشورهای تازه استقلال یافته از جمله گرجستان، اوکراین و قرقیزستان اجرا شده است.
نظریه پرداز اصلی این تفکر، آقای جین شارپ (Gene Sharp)، دکتر فلسفه و استاد علوم سیاسی چندین دانشگاه امریکا و عضو ارشد اندیشکده آلبرت اینشتین می باشد که از اواسط قرن بیستم نظریه خود را تبیین و بسط داد و معروف ترین کتاب وی تحت عنوان «از دیکتاتوری تا دموکراسی» (From Dictatorship to Democracy) است که در سال 1993 یعنی حدود 16 سال پیش منتشر شده است.
این کتاب که خلاصه ای از مبانی نظری و بیشتر با رویکردی عملی، آموزه های کودتای نرم را بیان می کند توسط موسسه آلبرت اینشتین به منظور استفاده «مبارزان راه دموکراسی» در رژیم های به زعم ایشان دیکتاتوری، به زبان های مختلف از جمله فارسی ترجمه شده و در دسترس کاربران اینترنتی قرار داده است ! (اینجا). این کتاب حدود 70 صفحه و شامل 10 فصل و یک پیوست می باشد که عناوین فصل های آن به این شرح است:
فصل اول – مواجهه واقع بینانه با دیکتاتورها
فصل دوم- خطرات مذاکره
فصل سوم – قدرت از کجا می آید؟
فصل چهارم – دیکتاتوری ها ضعف هایی دارند
فصل پنجم – بکارگیری قدرت
فصل ششم – ضرورت برنامه ریزی استراتژیک
فصل هفتم – برنامه ریزی استراتژی
فصل هشتم – کاربرد مبارزه طلبی سیاسی
فصل نهم – فروپاشاندن دیکتاتور
فصل دهم – زیربنای دموکراسی پایدار
هر فصل چیزی بین دو تا 15 صفحه است که در آن به طور کاملاً عملگرایانه مباحثی مطرح شده و آموزه های گوناگونی بیان شده است. این دستور العمل حقیقتاً بطور کارآمدی نگاشته شده و به نظر نمی رسد هیچ دیکتاتوری توان مقابله بدون زحمتی با آن داشته باشد. این کتاب به زبان های مختلفی از جمله: آمهاریک (اتیوپی)، عربی (کشورهای عرب زبان)، آذری، بلاروس، برمه، چین (برمه)، جینگ پاو (برمه)، کارن (برمه)، مون (برمه)، چینی (رسمی ساده)، چینی (رسمی تجاری)، انگلیسی، فارسی، اندونزیایی، خمری (کامبوج)، قرقیزی، پشتو، روسی، صربی، اسپانول (کشورهای امریکای لاتین)، اوکراینی، تبتی، تیگریگنا (اریتره)، ویتنام.
از همین ترجمه های رسمی می توان فهمید که کشورهای هدف کاملاً مشخص هستند.
در پیوست کتاب 198 اقدام عملی پیشنهادی برای سرنگونی یک دیکتاتور شماره گذاری شده است. با مطالعه این موارد می توانیم پی ببریم که عزیزان اصلاح طلب از 12 سال پیش تا کنون بر اساس چه دستور کاری پیش می رفتند و آن قدر جوانمرد نبودند که لااقل منبع علمی و عملی اقدامات خود را فاش کنند. اکنون می توان بیش از هر وقت دیگر به صحت این ادعا پی برد که گروهی از سیاستمداران داخلی نه به سیاستمدار بلکه به عنوان چریک سیاسی، اولاً جمهوری اسلامی و نظام ولایت فقیه را نظام دیکتاتوری فرض کرده و ثانیاً خود در سمت پیاده نظام ارتش های سیاسی امریکا، در پی سرنگونی جمهوری اسلامی بوده اند.
جالب بود که ترجمه فارسی کتاب مذکور فاقد پیوست بود و پس از جستجو در سایت انستیتو اینشتین به پیش نویس ترجمه فارسی آن که به طور اضطراری برای استفاده عزیزان در سایت قرار داده شده برخوردم. در ابتدای آن چنین آمده است:
این متن عجله ای در بالای متن فارسی تعالیم انقلاب رنگین توسط موسسه اینشتین درج شده و نشان گر آن است که سرعت انتشار موارد مذکور به زبان فارسی بیش از دقت و صحت متن اهمیت داشته است!
با هم تعالیم آقای جین شارپ را با نگاهی به تقلیدهای مضحک داخلی آن مرور می کنیم:
1. سخنرانی های عموم
سخنرانی های موسوی در خیابان ها
2. نامه های اعلام مخالفت یا اعلام حمایت
بیانیه های پی در پی موسوی
3. بیانیه های سازما نها و موسسات
4. بیانیه های امضا شده گروهی
بیانیه های گروهی هنرمندان، خانواده ها و ...
5. اعلامیه های کیفرخواست (دادخواست)
6. تهیه طومارهای امضاء شده گروهی و همگانی
7. استفاده از شعارها، کاریکاتورها و نمادها
یک یا حسین تا میرحسین و ...
8. پرچم ها، پوسترها و ارتباطات بصری
تیراژ میلیونی از یک تصویر خاص موسوی در سراسر کشور
9. جزوه ها، رساله های چاپی و کتا بها
10. روزنامه ها و مجله ها
حمایت دهها روزنامه و مجله از میرحسین
11. نوارهای صوتی، رادیو و تلویزیون
12. دیوار نویسی، آسمان نویسی (با هواپیما)، زمین نویسی
دیوارنویسی سطح شهر با اسپری و با خطوط رپ
13. اعزام هیات های نمایندگی
14. اعطای جایزه های غیرواقعی و ظاهری
جایزه صلح نوبل به شیرین عبادی و جوایز سینمایی به سینمای مخالف نظام
15. انجام لابی های گروهی
اصلاح طلبان موجود در دستگاه حاکمیت
16. تشویق کارگران و کارمندان به اعتصاب و دست کشیدن از کار
موفق نشدند
17. انجام انتخابات غیر واقعی و ظاهری
18. استفاده از پرچمها و رنگهای نمادین
رنگ سبز با واژه موج سبز
19. پوشش های نمادین
لباس های سبز رنگ
20. اجرای نماز و دعا
توسط هواداران موسوی در مقابل سازمان ملل
21. حمل اشیاء نمادین
حمل علامت دست ویکتوری در تظاهرات 25 خرداد
22. درآوردن لباس و لخت شدن به نشانه اعتراض
در میدان هفت حوض مشاهده شده
23. تخریب اموال شخصی [ و نه عمومی ]
بالعکس انجام شده
24. استفاده از نورهای نمادین
روشن کردن چراغ ماشین ها
25. نمایش تصاویر افراد و شخصیتها
عکس خاتمی، مصدق و ...
26. استفاده از شکلکهای نقاشی شده [افراد و شخصیت ها] به نشانه اعتراض
کاریکاتور احمدی نژاد و شخصیت های سیاسی انقلابی به وفور تهیه و منتشر شد
کاریکاتور احمدی نژاد به صورت الاغ در روزنامه شرق در سال 1384
27. استفاده از علامت ها و نامهای جدید
موج سبز
28. ایجاد صداهای نمادین
بوق ممتد حامیان موسوی در شهر تهران
29. اعلام نیازها و درخواستهای عمومی نمادین
30. انجام ادا و اطوار گستاخانه (برای جلب توجه افراد)
گوناگون در 18 تیر و تظاهرات اخیر حامیان موسوی
31. بازخواست از شخصیت ها و ماموران
بازخواست از شورای نگهبان، وزارت کشور، رهبری و ... توسط موسوی و حامیانش
32. تمسخر و اهانت به شخصیتها
بی شمار به رییس جمهور با عبارت های کوتوله، رمال، کف بین و ...
33. ملاقات و مذاکره با مسوولان
دیدار موسوی با رهبری دو روز پس از انتخابات
34. تعقیب و مراقبت مسوولان
رصد رفتار و گفتار احمدی نژاد و دولت مردان برای مچ گیری
35. استفاده از میان پرده های طنز و تمسخر آمیز
صدها کلیپ هجو احمدی نژاد و شخصیت ها در اینترنت
36. اجرای تئاتر و موسیقی
37. آواز خوانی(سرود خوانی)
سرود یار دبستانی در تجمعات اصلاح طلبی
38. انجام تظاهرات همگانی
در چند مورد پس از انتخابات توسط حامیان موسوی
39. رژه های منظم مردمی
40. راهپیمایی و تظاهرات مذهبی
اعلام مراسم و دسته های عزاداری روز پنجشنبه پس از انتخابات
41. انجام سفرهای زیارتی
42. تظاهرات خودرویی
روزهای پس از انتخابات توسط حامیان موسوی
43. انجام مراسم سوگواری سیاسی
سوگواری برای شهدای خیالی راه آزادی! در پنجشنبه پس از انتخابات
44. تشییع جنازه های غیرواقعی و ظاهری
45. تشییع جنازه های همراه با تظاهرات
46. تجمع و تظاهرات در محل های خاکسپاری افراد و شخصیت ها
47. اجتماعات اعتراضی یا حمایتی
اجتماعات قبل از انتخابات در ورزشگاه ها
48. تظاهرات اعتراضی
اعتراض به نتایج انتخابات پس از انتخابات
49. استفاده از تظاهرات غیرمستقیم با استفاده از رنگ ها، نمادها و اشکال متنوع
مچ بند، سربند، نقاب سبز برای افراد و روبان سبز برای خودرو ها
50. آموزش های درون گروهی [به منظور افزایش آگاهی های سیاسی اجتماعی]
خانه های تیمی، گروههای اینترنتی و محیط های اجتماعی مجازی
51. دست کشیدن و خودداری از کار
52. سکوت
تجمع غیر قانونی حامیان موسوی در میدان فردوسی و امام خمینی پس از انتخابات
53. انکار و نفی شخصیت های شناخته شده
توهین به ائمه اطهار ع و حضرت امام و مراجع تقلید توسط آغاجری، نفی رهبری و خوراندن جام زهر توسط نمایندگان مجلس ششم، توهین به آیت الله مصباح یزدی در 12 سال گذشته و ...
54. کنار گذاشتن افراد و شخصیت ها]ی سیاسی اجتماعی]
تلاش برای به انزوا کشاندن آیت الله جنتی، قاضی مرتضوی، احمدی نژاد و ضرغامی رییس صدا و سیما
55. تحریم اجتماعی عمومی
56. تحریم اجتماعی گزینشی
نامفهوم؟Lysistratic nonaction57.
58. طرد و تکفیر شخصیت ها
آیت الله مصباح، آیت الله جنتی، دکتر احمدی نژاد
59. تحریم
تحریم مکرر انتخابات در دوره های گذشته
60. تعلیق فعالیت های اجتماعی و ورزشی
61. تحریم امور اجتماعی
62. اعتصاب های دانشجویی
بلوا و به تعطیلی کشاندن دانشگاه در ایام امتحانات
63. نافرمانی اجتماعی
64. کناره گیری از موسسات اجتماعی
65. در خانه ماندن
66. عدم همکاری شخصی بطور کلی
استعفای آقای کروبی در انتخابات ریاست جمهوری نهم از کلیه سمت ها و مسئولیت ها
استعفای آقای موسوی در انتخابات دهم ریاست جمهوری از کلیه سمت ها و مسئولیت ها
67. گریز از کار کارگران
68. تحصن
تحصن نمایندگان مجلس ششم
69. مخفی شدن دسته جعمی
70. مهاجرت اعتراضی (هجرت)
71. تحریم از سوی مصرف کنندگان
72. عدم مصرف کالاهای تحریم شده
73. سیاست ریاضت (اقتصادی)
74. خودداری از اجاره دادن (مکان ها، تجهیزات ، ابزارآلات، وسایل و ...)
75. خودداری از اجاره کردن (مکان ها، تجهیزات، ابزارآلات و وسایل دولتی)
76. تحریم ملی مصرف کنندگان (کالا، خدمت، ...)
77. تحریم بین المللی مصرف کنندگان
78. تحریم از سوی کارگران
79. تحریم از سوی تولید کنندگان
80. تحریم از سوی تدارک کنندگان کالاها و کارپردازان
81. تحریم از سوی تجار و بازرگانان
82. خودداری از تحویل یا فروش کالاها
83. تعطیل کارخانجات از سوی کارفرمایان
84. خودداری از کمک های صنعتی
85. از سوی تجار (اعتصاب سراسری)
تلاش ناموفق برای به تعطیلی کشاندن بازار تهران
86. بیرون کشیدن سپرده های بانکی
87. خودداری از پرداخت هزنیه ها، دستمزدها، بدهی ها و مالیات ها
88. امتناع از بازپرداخت وام یا بهره آن
89. قطع وامها و اعتبارات مالی
90. خودداری از خرج درآمدها
91. امتناع از دریافت پول ها و کمک های دولتی
92. تحریم داخلی
93. تهیه فهرست سیاه بازرگانان
توسط امریکا و سازمان های بین المللی علیه دولت جمهوری اسلامی در سالهای گذشته مخصوصاً دولت نهم
94. تحریم فروشندگان بین المللی
95. تحریم خریداران بین المللی
توسط امریکا و سازمان های بین المللی علیه دولت جمهوری اسلامی در سالهای گذشته مخصوصاً دولت نهم
96. تحریم تجارت بین المللی
توسط امریکا و سازمان های بین المللی علیه دولت جمهوری اسلامی در سالهای گذشته مخصوصاً دولت نهم
97. اعتصاب کوتاه مدت اعتراضی
98. اعتصاب یکباره (برق آسا و بدون اطلاع قبلی)
99. اعتصاب کشاورزان
100. اعتصاب کارگران مزرعه
101. خودداری از انجام کارهای طاقت فرسا (تحت فشار)
102. اعتصاب زندانیان
103. اعتصاب پیشه وران
104. اعتصاب کارشناسان و متخصصین
105. اعتصاب تشکیلاتی (سازمان یافته)
106. اعتصاب صنعتی
107. اعتصاب برای ابراز همدردی با سایر گروه های اعتصاب کننده
108. اعتصاب همراه با اعلام هدف ها و خواسته های خاص
اعتصاب نمایندگان مجلس ششم برای برداشتن نظارت استصوابی و تعویق انتخابات مجلس
109. اعتصاب همه گیر و گسترده
110. اعتصاب کندکاری
111. اعتصاب خواهان اعمال قانون کار (کارگری یا کارمندی)
112. تظاهر به بیماری
113. اعتصاب همراه با طریق استعفا
اعتصاب، اعتصاب غذا، تحصن و استعفای دسته جمعی نمایندگان مجلس ششم
استعفای دکتر معین وزیر علوم وقت در زمان بحران در دانشگاه ها
تهدید به استعفای دسته جمعی وزرا و استانداران در زمان دولت آقای خاتمی
114. اعتصاب محدود (در برابر اعتصاب نامحدود)
115. اعتصاب گزینشی
116. اعتصاب عمومی و سرتاسری سازمان یافته
117. اعتصاب کلی (غیرسازمانی یافته)
118. (اعتصاب عمومی سرتاسری) هارتال
119. تعطیل کردن موقت فعالیت های اقتصادی
120. خودداری یا بازپس گیری بیعت سیاسی (با رهبران سیاسی جامعه)
بیعت سیاسی مربوط به کشورهای اسلامی است.
121. خودداری از اعلام حمایت عمومی (از دستورات و مشروعیت حکومت)
122. انتشار متون چاپی و انجام سخنرانی های مبتنی بر تشویق مقاومت (مردم در برابر حکومت)
پیام های متوالی موسوی و دعوت از حامیان برای زنده نگه داشتن موج سبز تا ابطال انتخابات
123. تحریم عناصر و بدنه های قانونگذاری
124. تحریم انتخابات
تحریم انتخابات گذشته در موارد زیاد توسط احزاب و عناصر سیاسی
125. تحریم مسوولیت ها و مشاغل دولتی
126. تحریم اداره ها، موسسه ها و سایر عناصر دولتی
127. خروج از مدرسه های آموزشی دولتی
128. تحریم سازمان های تحت پوشش و حمایت دولت
129. خودداری از کمک به ماموران و کارگزاران اجرایی ]دولت]
130. جابجایی علائم و مکان نماهای شخصی
131. خودداری از قبول (و همکاری با) ماموران انتصابی ]دولت]
عدم همکاری آقای موسوی با شورای ویژه بازشماری آرا
132. خودداری از انحلال سازمان ها و موسسه های موجود
خودداری آقای موسوی و کروبی از انحلال شورای موسوم به صیانت از آرا
133. ابراز عدم تمایل (بی میلی) و پذیرش کند (با تاخیر)
134. نافرمانی در زمان نبود نظارت مستقیم
135. نافرمانی همگانی
136. نافرمانی پنهان (غیر آشکار)
137. خودداری از شرکت در یک تجمع یا اجلاس به منظور انشقاق
خودداری از حضور موسوی و کروبی در جلسه شورای نگهبان
138. تحصن
تحصن نمایندگان مجلس ششم
139. عدم همکاری به هنگام خدمت اجباری (تحت فشار) و تبعید
140. مخفی شدن، فرار کردن و استفاده از هویت های جعلی
141. نافرمانی مدنی در برابر قوانین «غیر مشروع»
عدم تمکین موسوی به قانون اخذ مجوز تظاهرات و تجمعات از وزارت کشور و قانون نظارت شورای نگهبان بر انتخابات و نامشروع جلوه دادن آن
142. خودداری گزینشی در مورد کمک به تحقق هدفهای دولتی
خودداری موسوی از کمک به آرام کردن فضای ملتهب و خشونت بار جامعه
143. مسدود کردن خطوط فرما ندهی و انتقال اطلاعات
144. به تعویق انداختن و ایجاد مانع در کارها
145. عدم همکاری های اداری و اجرایی عمومی
146. عدم همکاری قضایی
عدم ارائه اسناد تخلف و تقلب ادعایی به شورای نگهبان
147. عدم کارایی آگاهانه و نیز عدم همکاری با عناصر و کارگزاران اجرایی
148. تمرد و شورش
149. طفره رفتن و تاخیرهای شبه قانونی
طفره رفتن از ارائه اسناد و موارد تقلب ادعایی به شورای نگهبان توسط موسوی
150. عدم همکاری با واحدهای متشکل دولتی
151. انجام تغییرات در کادر دیپلماتیک و سایر نمایندگی ها]ی سیاسی و اقتصادی]
152. تاخیر انداختن و لغو اقدامات و رخدادهای دیپلماتیک
153. خودداری از شناسایی دیپلماتیک [کشورها، نهادها و ...]
154. قطع روابط دیپلماتیک
155. لغو عضویت در سازمان های بین المللی
156. خودداری از عضویت در نهادهای بین المللی
157. اخراج [یک عضو] از سازمان های بین المللی
158. سخن گفتن و ابراز نظر شخصی و بی پرده و صریح در برابر دیگران
159. روزه گرفتن
الف) روزه فشار اخلاقی (روزه سیاسی)
روزه سیاسی نمایندگان مجلس ششم همراه با ساندویچ(!)
اکبر گنجی در حال اعتصاب غذا!ب) اعتصاب غذا
اعتصاب غذای نمایندگان اکبر گنجی
اعتصاب غذای نمایندگان مجلس ششم
ج) روزه مقاومت منفی (ساتیاگراها)
160. محکمه نمایشی
161. تحمل مصیبت و آزاد غیرخشونت آمیز (نظیر خود را به زنجیر کشیدن، چسب بر دهان زدن ، دوختن دهان و ..)
چسباندن دهان و بستن دست در تظاهرات حامیان موسوی
162. تحصن نشسته (بست نشستن)
تحصن نمایندگان مجلس ششم
163. تحصن ایستاده
164. ابراز اعتراض سواره (با استفاده از اتوموبیل، دوچرخه، اسب، ...)
165. هجوم آوردن به سوی افراد و شخصیت ها
166. خرد کردن اعصاب (با رو شهای گوناگون)
با بوق های ممتد و الله اکبر شبانه
167. اجرای دعا و نیایش برای تحقق اهداف
الله اکبر شبانه
168. حملات غیر خشونت آمیز
169. پرتاب های غیر خشونت آمیز (نظیر تخ ممرغ ، گوجه فرنگی، ...)
170. تهاجم و پیشروی فیزیکی غیر خشونت آمیز
171. تولید صداهای غیر خشونت آمیز (همچون سوت، هو کردن و ...)
172. کارشکنی و اختلال غیر خشونت آمیز در روند جلسات گوناگون (سخنرانی ها، پارلمان ها، ...) و از رسمیت انداختن آ نها
هو کردن احمدی نژاد در دانشگاه امیرکبیر و آتش زدن عکس او
173. اشغال غیر خشونت آمیز (مکان های عمومی و دولتی، وزار تخانه ها، سفار تخانه ها و ...)
174. ایجاد الگوهای جدید اجتماعی
175. ترتیب استفاده بیش از حد مجاز و ظرفیت از تجهیزات و امکانات موجود برای مختل کردن عملکرد آن ها
176. استفاده از روش سکوت و بی اعتنایی (نسبت به وقایع)
177. صحبت و اظهار نظر فعال در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی
فعال کردن صدها سایت و وبلاگ سیاسی خلق الساعه
178. نمایش های چریکی
179. ایجاد نهادهای اجتماعی جایگزین
180. ایجاد سیستم های ارتباطی جایگزین
اینترنت، پیامک، ایمیل و ...
181. اعتصاب تمدیدی (از نظر مدت)
182. اعتصاب نشسته (در محل کار)
183. تصرف غیر خشونت آمیز یک زمین
184. ایجاد را هبندان در خیابان و جاده ها
به وفور توسط حامیان موسوی
185. جعل و تقلب با انگیزه های سیاسی
جعل خبر "به خاک و خون کشیده شدن دانشگاه تهران" در 18 تیر و جعل خبر دستگیری، برکناری، استعفا و تنبیه سردار علی فضلی توسط حامیان موسوی
جعل خبر "تقلب گسترده" توسط موسوی برای بی اعتبار کردن وزارت کشور و شورای نگهبان
186. جلوگیری و محدود کردن معاملات اقتصادی
187. تصرف دارایی ها
188. دامپینگ (خرید یک کالا به منظور نایاب شدن نمایشی آن)
تبدیل قیمت روزنامه اعتماد ملی از 50 تومان به 500 تومان و کاهش تیراژ به منظور نایاب شدن و متهم کردن دولت به قطع یارانه کاغذ
189. حمایت گزینشی (از یک کالا یا خدمت)
190. انتخاب بازارهای جایگزین
191. انتخاب وسایل نقلیه جایگزین [برای وسایل نقلیه عمومی و دولتی]
192. انتخاب نهادهای اقتصادی جایگزین
193. ترتیب استفاده بیش از توان و ظرفیت سازمان های اداری موجود
194. افشار هویت ماموران و سازمان های مخفی (اطلاعاتی)
راه اندازی سایت های مختلف برای معرفی نیروهای امنیتی
195. تلاش برای زندانی شدن (به وسیله دولت)
196. نافرمانی مدنی در برابر قوانین «خنثی»
197. انجام یک اقدام بدون همکار و همدست
198. ایجاد حاکمیت دوگانه و دولت موازی
راه اندازی کمیته صیانت آرا موازی با شورای نگهبان
ناگفته نماند همان طور که مشخص است تعالیم 198 گانه آقای جین شارپ پس از گذشت 16 سال قدیمی به نظر می رسد و اکنون با گسترش فناوری های نوین بالاخص فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال، تحولی شگرف در شیوه ها پدید آمده که می توان خطوط کلی این کودتاها را نیز با تحقیقی اندک شناسایی و معرفی کرد.
آن چه واضح است، با دقت در تعالیم 198 گانه و مقایسه آن با جمهوری اسلامی و دقت در تقلیدهای مضحک داخلی آن، عدم کارآیی این تعالیم برای سرنگون کردن جمهوری اسلامی است. اساساً تصور کارآیی این شیوه ها در جمهوری اسلامی فقط مخصوص عده محدودی می تواند باشد که در توهم بوده و یا در دنیای مجازی ذهنی خود زندگی می کنند. بحمدالله جمهوری اسلامی علیرغم همه ضعف هایی که برای یک کشور تازه استقلال یافته طبیعی به نظر می رسد، هم از نظر فرهنگ اجتماعی و عمومی و هم از نظر ساختار سیاسی و تشکیلاتی کاملاً مستحکم و آسیب ناپذیر است. البته ناگفته نماند این موارد قطعاً در برابر یک حکومت دیکتاتور کارآیی خواهد داشت و کشورهایی نظیر کشورهای عربی و آسیای میانه و جنوب شرق آسیا که به طور سنتی به طور دیکتاتوری اداره می شوند، به شدت در برابر چنین آموزه هایی آسیب پذیرند.
یادم نمی رود که روزه سیاسی نمایندگان مجلس ششم و تحصن و استعفای مضحکشان چطور توسط مهران مدیری در برره به سخره گرفته شد و همه زحمات چندماهه شان فنا شد.
منبع : مرکز اسناد انقلاب اسلامی
انتهای پیام