دومین متحد با اسرائیل بعد از آمریکا، کشور هند است; امام راحل و رهبری نسبت به کشمیر عنایت خاص داشته‌اند
صدای شیعه: یکی از مناطقی که در حال حاضر مورد ظلم و جنایت واقع می‌شود و با سکوت رسانه‌ای همراه است منطقه کشمیر است. در دنیای امروز در خیلی از مناطق درگیری وجود دارد که بعضی از آنها داخلی است و برخی مانند یمن مورد تجاوز کشوری دیگر قرار گرفته‌اند.
معمولا مناطقی که مورد هجوم کشور بیگانه هستند بیشتر به چشم می‌آیند و مورد رصد رسانه‌های خبری قرار میگیرند، ولی مناطقی که درگیری داخلی دارند مانند نیجریه، کشمیر و... خیلی مطرح نمی‌شوند و بعضا بایکوت خبری می شوند. البته از نقش استکبار و دولت‌های استعماری در این قضیه نباید غافل شد که قظعا یکی از عوامل سانسور خبری در این موارد همین دلیل است.
همان‌طور که ذکر شد یکی از مناطقی که سال‌ها درگیر اختلافات داخلی و ظلم و جنایت از سوی حکومت مربوطه بوده منطقه کشمیر است که اخیرا در گیری‌هایی بیشتری در آن در حال رخ دادن است و آن طور که باید خبرهایش منتشر نمی‌شود.
از آن‌جایی که رسالت رسانه، پوشش خبر و نقل وقایع، بدون اغراض ناصحیح است، از طرفی در جهت حمایت از مظلوم که روشی اسلامی و انسانی است و بیاناتی که امام راحل و رهبر معظم انقلاب در رابطه با کشمیر داشته‌اند، گفتگویی با یکی از فعالان فرهنگی اهل کشمیر به نام «فردوس احمد میر» که از طلاب ساکن در ایران است صورت گرفته که گوشه‌ای از آنچه که در کشمیر می‌گذرد را نمایان می سازد. در ادامه این گفتگو را می‌خوانیم.
اجمالی از موقعیت جغرافیایی و سیاسی کشمیر را بیان کنید.
کشمیر در شمال غربی شبه قاره هند قرار دارد و از شمال و شرق با چین و از شمال غربی با افغانستان و از غرب با پاکستان و از جنوب با هند دارای مرز مشترک است و یک باریکه به نام واخان آن را از جمهوری تاجیکستان و ازبکستان جدا می‌سازد. ایالت جامو و کشمیر تحت کنترل و اشغال هند، ایالت گلگت بلتستان و کشمیر آزاد تحت کنترل پاکستان و منطقه اقصای چین تحت کنترل جمهوری خلق چین است.
کشمیر سرچشمه بسیاری از مهمترین رودخانه های شبه قاره هند است. سرزمین جامو و کشمیر که مملو از سر سبزی‌های دل‌کش و آبشارهای روان و کوه‌های پر‌برف است، به دلیل زیبایی خداداد بسیار به «بهشت زمین» معروف است. این سرزمین از دیرباز مورد توجه جهانیان و تحت استعمار‌های گوناگون بوده است. از نظر گردشگری خیلی جذابیت دارد و یکی از منابع اقتصادی برای کشمیر همین گردشگری است.
این منطقه تا پیش از استقلال هندوستان در سال 1947، یک دولت سلطنتی داشت که مورد حمایت بریتانیا بود. در جریان جدایی پاکستان از هند هر دو کشور مدعی حکومت بر این منطقه بودند که به وقوع چندین جنگ بین این دو کشور انجامید. تا به حال بین هند و پاکستان بر سر کشمیر چهار بار در سالهای1948 ، 1965، 1971، 1999 جنگ در گرفته است و بلندترین ارتفاعی که بشر در آن جنگیده است ارتفاعات سیاهچین پاکستان بوده که در همین جنگ‌ها محل نزاع طرفین بوده است.
بافت جمعیتی و مذهبی آن چگونه است؟
از جهت بافت جمیعت و مذهب، 8 تا 9 ملیون نفر جمعیت دارد که 95 درصد مسلمان هستند که اکثریت با اهل سنت است و شامل حنفی، شافعی، گرایشات صوفی مسلک، اهل حدیث، سلفی و تعدادی وهابی مصطلح می‌شوند. شیعه 10 الی 11 درصد هست. تعداد کمی هم سیک و هندو و ... در آنجا زندگی می‌کنند.
جریان درگیری اخیر در کشمیر چه بود؟
بعد از عید فطر 2016 در پی شهادت رهبر میدانی حزب المجاهدین «برهان وانی» و تشییع جنازه با شکوه وی، بیداری و خیزش مردمی و انتفاضه سوم بعد از انتفاضه سالهای 2008 و 2010 ایجاد و تشکیل شد. طی این روزها تقربیا بیش از 100 نفر شهید، بیش از 11000 نفر مجروح که فقط از میانشان نزدیک 950 نفر از جهت چشم آسیب دیدند و یا نابینا شدند و بیش از 5000 نفر اسیر و زندانی شدند. همه جا محرومیت خدمات غذائی و بهداشتی و امکانات عمومی، تعطیل کامل فعالیت‌های اقتصادی و بیشتر روزها بایکوت کامل رسانه است؛ حتی بعضی از جاها به آمبولانس‌های اورژانسی، بنزین و اجازه رفت و آمد نمی‌دهند تا مجروحین را منتقل نکنند و خیلی از راننده‌ها را مورد ضرب و شتم و حمله خود قرار می دهند.
اکثر جاها شبانه به خانه‌ها یورش می‌برند و جوانان را اسیر می‌کنند و به خانه‌ها آسیب جدی می‌رسانند و خانواده‌هایشان را مورد تهدید و عذاب قرار می‌دهند. همچنین شبانه مغازها را آتش می‌زنند. سعی می‌کنند که بین شیعه سنی اختلاف هم راه بیندازند تا انحراف در موج مردمی ایجاد شود. ضمن اینکه دولت اجازه نداد حتی در ایام محرم مردم شیعه به راحتی عزاداری کنند و چندین نفر در دسته‌های عزا مجروح و اسیر شدند.
در این مدت حکومت فوق العاده نظامی حاکم هست و اجازه هیچ گونه تحرک و رفت و آمد نمی‌دهند. تلفن و اینترنت قطع بود و الان به تازگی یک طرفه شده است. ما از خانواده‌مان اطلاع نداشتیم و نگران بودیم. در این وضع اختناق، مردم به سختی این روزها را می گذرانند و اگر این وضع ادامه بیابد، آن وقت فاجعه بزرگ انسانی بر سر 8 میلون نفر رخ خواهد داد!
انتفاضه اول و دوم به چه دلایلی اتفاق افتاد؟
انتفاضه اول در سال 2008 در پی یک دسیسه استعماری اسرائیلی - هندی اتفاق افتاد به این معنا که می‌خواستند معبدی برای زیارت هندوها درست کنند؛ چون اعتقاد دارند که عده‌ای از مرتاضان و بزرگان هندو به کشمیر رفتند و همان‌جا فوت شدند و می‌خواستند به این بهانه برای زائران هندی معبدی درست کنند؛ آن هم نه یک معبد معمولی، بلکه در یک وسعت بزرگ که مرموز همراه با برنامه های پیچیده بود. در پی این قضیه مردم بصیرت به خرج دادند و نگذاشتند و بیش از یک ماه طول کشید و خیلی کشته و زخمی داده شد.
قانونی در هند هست که خود دولت هند آن را قبول دارد که غیر کشمیری نمی‌تواند در کشمیر زمین بخرد. خلاصه مردم نگذاشتند این مسئله عملی شود.
انتفاضه دوم در سال 2010 میلادی بود و جریانش اینگونه بود که در یک روستایی در شهر «شوبیان» دو زن مسلمان بنام خانم آسیه(22 ساله) و خانم نیلوفر(17 ساله) که یکی از آنها باردار بود در یک پایگاه نظامی آنها را به بهانه بازرسی نگه می‌دارند و چون شب بود و کسی همراهشان نبود آنها را به داخل می‌برند و به طرز وحشیانه و به صورت دسته جمعی به آنها تجاوز می‌کنند و آنها را می‌کشند و برهنه در کنار رودخانه می‌اندازند. بعد از این حادثه غم‌بار، غیرت مردم به جوش آمد و خیلی کشته دادیم و چندین هفته این انتفاضه ادامه داشت.
انعکاس خبری این وقایع چگونه بوده است؟
مرحله سوم منعکس شده، 2008 و 2010 را هم تا حدودی انعکاس می‌دادند؛ مثل روزنامه کیهان و جمهوری اسلامی، پرس تی وی. ولی آنچنان که می‌بایست پوشش خبری بدهند، داده نمی‌شود، گرچه رسانه رسالتش انعکاس خبر بدون قضاوت کردن است.
به نظر بنده کشمیر بعد از مسئله فلسطین دومین مسئله جهان اسلام است که دقیقا مثل آن جا برنامه‌ها پیاده می‌شود و کشته می‌دهد. تا الان(در این هفتاد ساله) بیش از 100000 نفر کشته شده‌اند؛ ولی متاسفانه نهادهای بین المللی سیاسی و حقوقی و اکثر کشورهای دنیا به خصوص کشورهای اسلامی نسبت به قضایای گذشته و اوضاع فعلی کشمیر سکوت اختیار کردند و گویا چیزی اتفاق نیفاده است.این مظلومیت کشمیر را چندین برابر می‌کند!
اوضاع کشمیر را از نظر حقوقی چگونه می‌بنید؟
با اسناد تاریخی و آمار حقوق بشر، مسئله تکان‌دهنده و کمر‌شکنی اثبات شده است. شکنجه زندان‌های هند علیه اسرای کشمیر حتی با زندان‌هایی هم‌چون گوآنتانامو و ابو‌غریب قابل مقایسه نیست. آمار اسیران نشان می‌دهد بیش از یک‌صد هزار نفر(و طبق منابع هندی بیش از 65 هزار نفر) با روش‌های ظالمانه و بی‌رحمانه و غیر‌منصفانه تحت ظلم و ستم استعمار‌گران قرار دارند. صدها هزار یتیم، بیوه، مجروحین وخیم و معلول در آغوش سرزمین کشمیر وجود دارد؛ تعداد گم‌شدگان و ربوده‌شد‌گان از هزاران نفر گذشته است و معلوم نیست بر سر آنها چه بلایی آمده است؛ از آنها هیچ خبری در دست نیست. هزاران منزل و مغازه به آتش کشیده شده‌اند. وجود قبرستان‌های دسته جمعی که معلوم نیست چه افرادی را در چه زمانی و به چه گناهی و در چه حالی شهید کرده‌اند؛ حتی امروزه که نشانه‌هایی از این مزارها پیدا شده است، اجازه تحقیق و بررسی داده نمی‌شود. از این مسئله تکان‌دهنده‌تر هزارها زن مسلمان مورد آزارهای جنسی و تجاوز ارتش هند به صورت انفرادی و جمعی، آشکار یا مخفیانه قرار گرفته‌اند که حتی به کودکان و سال‌خوردگان(از 6 سالگی تا 70 سالگی) نیز رحم نشده است. اگر چگونگی این مظالم مطرح شود، سکوت حقوق بشر همه اعتبارش را از دست می‌دهد و انسانیت جهانیان و حاملان غیرت نوامیس را می‌لرزاند که در چه خواب غفلتی فرو رفته‌اند.
در روستائی بنام «پوشپوره» درپی محاصره روستا و تجاوز همه بانوان روستا توسط ارتش، سه سال پشت سر هم حتی یک مورد ازدواج هم رخ نداده است. زنان متأهل و غیر‌متأهل نمی‌توانند از خانه‌هاشان بیرون بیایند. دخترها در سن جوانی دست به خودکشی می‌زدند. در شهر‌ها و روستاها جسد‌های کشته شده دختر‌ان جوان و زنان که بعضاً باردار هستند، در کنار دریاچه‌ها و خیابان‌ها پیدا می‌شد. موارد متعددی هست که نوامیس ما به صورت دست‌جمعی مورد هجمه‌های نفسانی و وحشیانه ارتش قرار گرفته و کشته شده‌اند. از این وقایع تلخ و نافرجام خیلی کم بیان می‌شود. روستاهایی هست که حتی خبرنگاران را به آنجا راه نمی‌دهند.
مردان کشور ما اگر وجهه مذهبی(ریش) داشته باشند، ارتش آنها را تروریست می‌خواند و به آنها مشکوک می‌شود. سانسور خبری و وارونه جلوه دادن مسائل و مشکلات کشمیر تبدیل به یکی از سیاست اصلی هند شده است. ضمن اینکه تا الان چه در دادگاه و نهادهای حقوقی داخلی و چه بین المللی هیچ کدام از عوامل قربانی و ظلم و ستم عملا محاکمه نشده و فقط بعضی از اوقات وعده های تو خالی کمیته حقیقت یاب و پیگیری قانونی حقوقی می‌دهند که عملی نمی‌شوند!
امروزه مردم کشمیر در همه جای هند به عنوان تروریست و خیانت‌کار و غدار و... معرفی می‌شوند. رفتار تبعیض‌آمیز و غیر‌منصفانه همه‌گیر شده است. اگر احیاناً در جایی صدای انفجار یا گلوله شنیده شود، ارتش آن شهر، بدون هیچ تحقیق و پرس‌و‌جو دنبال کشمیریان می‌رود!.
ما از نظر فرهنگی حق نداریم زبان خودمان را یاد بگیریم. عمده متون درسهای ما انگلیسی است؛ الان به تازگی گفتند که در حد چند واحد زبان کشمیری یاد بگیرید. زبان کشمیری مثل اردو و فارسی نوشته می‌شود و خیلی متأثر از فارسی است. قبلا زبان رسمی در کشمیر فارسی بوده است.
نقش اسرائیل در کشمیر چیست و رابطه آن با دولت هند چگونه است؟
دومین متحد با اسرائیل بعد از آمریکا، کشور هند است. همچنین با آمریکا و دنیای استعماری غرب، نزدیک ترین روابط در سطوح مختلف را دارد؛ این خودش چالش بزرگ برای برقراری روابط مهم بین ایر
ان و هند برای مقامات ایرانی خواهد بود.
در کشمیر بعد از آغاز نهضت مسلحانه(1988 _ 1989م) رد پای مامورین و افراد مرتبط با اسرائیل دیده شد که در همین راستا یک‌بار یک گروه کماندو به ظاهر گردشگر، توسط مجاهدین گیر افتاده بود، اما به علت کارکشته بودن و آموزش ویژه داشتن، توانستند فرار کنند؛ ولی در دهه اول بعد از 2000 میلادی به خصوص در 2008 علنا حضور اسرائیلی‌ها در قضیه کشمیر ورود و نفوذ پیدا کرد.
در پی ایجاد انتفاضه اول علیه ساخت و تاسیس معبد جداگانه و مخصوص برای هندوها با مسافت زیاد و برنامه‌های پیچیده و مرموز، بعضی از مقامات بلند پایه ارتش اسرائیل وارد کشمیر شده و با مقامات هندی مذاکره کردند و نقشه‌ها و برنامه‌هایی که علیه فلسطینیان استفاده می‌شود را برای کشمیر پیشنهاد دادند که در سطح بالا به شدت هم پیاده و عملی شد.
همچنین از خیلی وقت پیش سلاح‌های اسرائیلی در کشمیر دیده می‌شود که کشمیر مصرف خانه اسلحه‌های پیشرفته اسرائیلی و پشتیبانان او شده است. اخیرا بعضی از مقامات هندی از اسرائیل برای گردشگری در کشمیر دعوت کردند که خالی از ابهام و برنامه سازمان یافته سیاسی استکباری نیست و این همکاری آشکار و پنهان به مراتب بالاتر از آنچه دیده می‌شود هست.
با توجه به تفرقه افکنی عربستان در منطقه، نقش دولت سعودی در کشمیر چگونه است؟
اگرچه اکثریت مسلمانان جهان با اهل سنت هست و اقلیت با شیعیان و نیز خیلی از برادران اهل سنت از حقائق پشت پرده آل سعود خبر ندارند و یا به خاطر منافع شخصی در همراهی با عربستان مشارکت دارند و تکیه گاه خودشان را عربستان می‌دانند؛ ولی عربستان آهسته آهسته با پشتیبانی مالی دلاری خودش و فرهنگ سلفی‌گری افراطی و برنامه‌های تفرقه افکنانه در پی افزایش طرفداران و دست نشاندگانش در کشمیر هست؛
حتی پشت بعضی از اختلافات مذهبی شیعه و سنی دست‌های پنهان بوده است که این اوضاع طبعا به نفع خودش هست؛ گرچه اتحاد ملی و وحدت مذهبی و زندگی مسالمت آمیز جامعه کشمیر به نوبه خودش بی‌نظیر و همیشه در سطح عالی بوده است. همچنین در سطح فرهنگی با برنامه‌های مختلف سعی بر نفوذ بیشتری دارد که تاالان چندان موفق نبوده و انشاءالله نخواهد بود. سر مسئله کشمیر هم گه‌گاهی نظری و بیانیه‌ای صادر می‌شود که تا الان چندان مهم و مؤثر نبوده است.
رابطه ایران با کشمیر را چگونه ارزیابی می‌کنید و چه نقشی را در وحدت مسلمانان آن جا داشته است؟
از دیرباز کشمیر را ایران صغیر می‌نامند. کشمیر روابط دیرینه فرهنگی، دینی و اجتماعی زیاد با ایران دارد. مدت زیادی زبان رسمی کشور، زبان فارسی بوده و الان هم دز زبان کشمیری تاثیرات زیادی از آن موجود هست. ورود اسلام به کشمیر توسط مرحوم میر سید علی همدانی بوده است، اجداد امام خمینی(ره) کشمیری بودند. امام خامنه‌ای سفر یک روزه 24 ساعته در بهمن ماه سال 1359 ه.ش داشته و پشت سر اهل سنت نماز خواندند و بعد سخنرانی کردند. تا قبل از آن شیعه و سنی پشت سر هم نماز نمی‌خواندند. این مسافرت بیست و چهار ساعته تأثیر زیادی در وحدت شیعه و سنی داشته است.
امام راحل و رهبری نسبت به کشمیر عنایت خاص داشته‌اند. خیلی از رزمندگان و مجاهدین کشمیر به انقلاب علاقه دارند و آن را سرلوحه کار خود قرار می‌دهند. همه این موارد حاکی از اشتیاق و عشق مردم کشمیر به نظام و ملت ایران هست و اشاره به ظرفیت و پتانسل‌های بالا برای انقلاب علیه استکبار دارند. بعد از ظهور انقلاب، مخصوصا امید زیادی برای حل مسئله کشمیر به ایران دارند.
سید یوسف شاه معروف به سید سلاح الدین، رهبر حزب المجاهدین و رئیس کمیته مشاوری مجاهدین کشمیر معمولا بعد از بسم الله با کلام امام راحل سخرانی را آغاز می‌کند و خود رزمندگان شیعه هم اشتیاق زیاد وی را تعریف می‌کنند. علاوه بر آن چند بار به ایران هم سفر کرده است. نیز دیگر رهبران استقلال طلب شیعه و سنی هم خیلی زیاد متاثر از انقلاب ایران هستند و روی کمک و حمایت ایران حساب خاص باز می‌کنند. ای‌کاش ایرانی‌ها هم کشمیر را فراموش نمی‌کردند.
نمونه‌ای از بیانات امام راحل و رهبری را در اهمیت کشمیر بیان کنید.
امام خمینی ره در تاریخ 23 آبان 1344 / 20 رجب 1385 / 14 نوامبر 1965، در مسجد شیخ انصاری در نجف اشرف، در جمع علما، فضلا و طلاب حوزه علمیه نجف در سخرانی تاریخی خودشان فرمودند:
... اگر اینها(مسلمانان) توحید کلمه کنند، دیگر یهود به فلسطین طمع نمی‌کند؛ دیگر هندو به کشمیر طمع نمی‌کند. این برای این است که نمی‌گذارند شما متحد بشوید. بدانند آنها- می‌دانند هم- دستهایی که می‌خواهند منابع شما را از دستتان بگیرند، می‌خواهند ثروت شما را به رایگان ببرند، می‌خواهند ذخایر تحت الارضی و فوق الارضی شما را به یغما ببرند، آنها نمی‌گذارند که عراق و ایران با هم متحد بشود؛ ایران و مصر با هم متحد بشود؛ ترکیه و ایران با هم متحد بشود؛ همه‌شان با هم وحدت کلمه پیدا کنند. نخواهند گذاشت... .
(بیانات رهبر انقلاب در دیدار اقشار مختلف مردم 2/3/1369)
اگر می‌بینیم که دستگاه‌های به اصطلاح طرفدار حقوق بشر، در مقابل چشم خودشان مشاهده می‌کنند که در کشمیر، دهها مسلمان مورد کشتار بی‌رحمانه قرار میگیرند و دم نمی‌زنند، به خاطر این است که مردمِ آنجا مسلمانند. حقوق بشر معتبر است، مگر در مورد مسلمانان! سازمان ملل و کمیته‌ی حقوق بشر و سازمان‌های مختلفِ گوشه و کنار عالم منتظرند ببینند امریکا با چه کسی بد است تا به بهانه‌ی حقوق بشر، روی او فشار بیاورند! اینها در مقابل حوادث کشمیر و فلسطین، لب از لب باز نمی‌کنند؛ انگار که هیچ اتفاقی نیفتاده است!...
از مسلمانان کشمیر در یک تظاهرات، دهها نفر انسان را می‌زنند و می‌کشند؛ ولی تمام داعیه‌های طرفداری از حقوق بشر در دنیا فراموش می‌شود و انگار چنین چیزی اتفاق نیفتاده است!
(بیانات رهبری در دیدار میهمانان و شرکت‌کنندگان کنفرانس جهانی اهل‌‌بیت(ع) 1369/03/04 )
شما ببینید، در هر گوشه‌ی عالم که مجموعه‌ی مسلمانی هست، از یک طرف احساس هویت اسلامی می‌کند و از طرف دیگر سخت‌گیری نسبت به آنها، بیش از دیگران است. نمونه‌ی دیروزی آن، مناطق آذربایجان شوروی و بعضی مناطق دیگر و نمونه‌ی امروزی آن، کشمیر است. مسلمانان در آنجا، حرف حق خودشان را می‌زنند. آن کسی که از قضایا و سرگذشت کشمیر مطّلع باشد، می‌داند که آنچه مسلمانان بیچاره‌ی کشمیر می‌گویند، یک سر سوزن از حق دور نیست. کسانی که آنها را خاموش می‌کنند، ناحق می‌گویند. کسانی که به آنها حمله می‌کنند، عمل ناحق انجام می‌دهند. متأسفانه دنیا هم به این قضایا، با خونسردی نگاه می‌کند.
(بیانات در دیدار اعضای سمینار «ائمه‌ی جمعه» 1371/06/31)
...نمونه‌ی دیگر، کشمیر است که دیدید با کشمیر چه کردند! سربازان هندو را با آن وحشیگری برای سرکوب مسلمانان به کشمیر فرستادند. این ماجرا هنوز هم به شکلی دنباله دارد و در دنیا هم اصلاً منعکس نمی‌شود.
(پیام به کنگره عظیم حج 24/8/1389 )
...هیچ معروفی برتر از نجات ملت‌ها از چنگال قدرت اهریمنی استکبار و هیچ منکری زشت‌تر از وابستگی و خدمت به مستکبران نیست. امروز کمک به ملت فلسطین و محاصره‌شوندگان غزه، همدردی و همراهی با ملت‌های افغانستان و پاکستان و عراق و کشمیر، مجاهدت و مقاومت در برابر تعدّی آمریکا و رژیم صهیونیستی، پاسداری از اتحاد مسلمانان و مبارزه با دست‌های آلوده و زبان‌های مزدوری که به این اتحاد ضربه می‌زنند و گستردن بیداری و احساس تعهد و مسئولیت در میان جوانان مسلمان در همه اقطار اسلامی، وظائف بزرگی است که متوجه خواصّ امت است.
در پایان نکته‌ای دارید بیان کنید.
ما از دولت ایران انتظاری نداریم، ولی نهادهای فرهنگی مثل ستاد ائمه جمعه و حوزه که مستقل هستند، اگر در قانون اساسی آمده که حمایت از مستضعفین یا حدیث داریم که «کونوا للظالم خصما و للمظلوم عونا» چرا غفلت می‌ورزیم؟! ممکن است بگوییم که در گذشته خبر نداشتیم، ولی الان که این همه حرف زده شده پیگیری کنند که رهبری هم فرمود حمایت از کشمیر جرم نیست.
رسانه و فضای مجازی آن را منعکس کنند. البته «پرس تی وی» و «سحر تی وی» خوب پوشش دادند، ولی این برای خارجی‌هاست؛ توقع هست که رسانه و شبکه های داخلی هم بپردازند و این خودش اثر وضعی دارد.
در پایان هم از شما تشکر صمیمانه می‌کنم.
منبع: رسا
انتهای پیام