(
امتیاز از
)
مهم ترین ویژگی نواب خاص، سِر نگه داری آنان بوده است
به گزارش روابط عمومی موسسه آینده روشن، حجت الاسلام والمسلمین خدامراد سلیمیان، در گفت‌وگو با واحد خبر این موسسه، درباره اهمیت نیابت خاصه و جایگاه آن گفت: از آن‌جا که مشیت خداوند تبارک و تعالی بر این بوده است که آخرین حجت الهی در پرده غیبت قرار گیرد، لاجرم بستر آن را نیز فراهم کرد و تمهیداتی به وجود آورد که شیعیان و پیروان مکتب اهل بیت(ع) در این زمان دچار مشکل نشوند.
وی مهم‌ترین ویژگی نواب خاص امام عصر(عج) در دوران غیبت صغری را حافظ و سِر نگهدار بودن آنان دانست و گفت: در پاسخ به این سؤال که در زمان نواب خاص کسانی بوده‌اند که از نظر علم و دانش، بالاتر از آن چهار بزرگوار بوده‌اند، می‌توان گفت که معیار و ملاک انتخاب نایب، حافظ سر بودن این افراد است.
وی در این باره توضیح داد: به بیان دیگر از حکمت خداوند و لطف آن حضرت است که زمینه‌ها و بستر را برای هدایت انسان‌ها فراهم کند و جلو هر آن‌چه را که باعث گمراهی است، ببنندد.
سلیمیان افزود: ما معتقدیم که اگر غیبت، به گونه‌ای که اکنون در آن هستیم، به طور ناگهانی صورت می‌گرفت، بسیاری از پیروان مکتب اهل بیت(ع)، دچار تردیدهای جدی و نوعی شوک و انحراف‌های جبران‌ناپذیر می‌شدند، به همین جهت خداوند بسترها و زمینه‌های این غیبت را در طول تاریخ شکل داد و حتی می‌توان گفت که بخشی از زندگی پیامبران(ع) نیز به نوعی زندگی پنهانی داشته‌اند.
مؤلف «فرهنگ‌نامه مهدویت» آن‌چه را «نوعی زندگی پنهانی پیامبران» نامید تشریح کرد و گفت: این نوع زندگی پنهانی، بدون شک وجود داشته است و پس از پیامبر خاتم(ص) که خود ایشان هم به نوعی چنین زندگی‌ای داشته‌اند، مواجه با زندگی پنهانی ائمه(س) هستیم که مخصوصاً در مورد ائمه‌ای که در آستانه غیبت بوده‌اند، چنین مساله‌ای به وضوح وجود داشته است.
وی افزود: امام کاظم(ع) سال‌ها در زندان بوده‌اند. امام رضا(ع) بخش مهم و طولانی عمرشان را از جامعه پیروان خودشان و مدینه پیامبر دور بوده‌اند و امام هادی و امام عسکری(ع) نیز در پادگان نظامی زندگی می‌کرده‌‌اند و این‌ها بسترهایی بوده است تا پیروان مکتب اهل بیت(ع) فاصله بین خود و امامشان را تجربه کنند تا در مواجهه با حضرت مهدی(عج) کم‌تر مشکل داشته باشند.
سلیمیان گفت: ما معتقدیم به امامت رسیدن امام عصر(عج) در سن پنج سالگی نیز بسترهایی داشته است و امام جواد و امام هادی(ع) در سن و سالی به امامت رسیدند که پذیرش این امر را برای پیروان مکتب اهل بیت(ع) پذیرفتنی کند. نمی‌خواهم بگویم این‌ها لزوماً و صرفاً برای بسترسازی بوده است اما می‌توان گفت که این‌ها به نوعی تدبیر الهی برای به وجود آمدن این شرایط بوده است.
وی در تشریح این دوره و دلیل نامیده شدنش به دوران «غیبت صغری» یا «غیبت ناقصه» گفت: این دوره حد میانه و واسطه‌ای است که شیعیان ناگهان با عصر غیبت کامل مواجه نشوند و ناقص بودن این غیبت، به این است که جامعه شیعی به طور عموم از ارتباط مستقیم با حضرت محروم بوده است؛ گرچه به طور خاص بعضی این افتخار و استحقاق را داشته‌اند که ارتباط مستقیم با آن حضرت داشته باشند.
این پژوهشگر مهدوی، مهم‌ترین ویژگی نواب خاص امام عصر(عج) در دوران غیبت صغری را حافظ و سِر نگهدار بودن آنان دانست و گفت: در پاسخ به این سؤال که در زمان نواب خاص کسانی بوده‌اند که از نظر علم و دانش، بالاتر از آن چهار بزرگوار بوده‌اند، می‌توان گفت که معیار و ملاک انتخاب نایب، حافظ سر بودن این افراد است.
وی افزود: شیعه معتقد است که نایب نخست با تصریح و تأکید امام حاضر، امام عسگری(ع) به نیابت رسیده است. وی نیابت امام عسگری(ع) را نیز در برخی زمینه‌ها به عهده داشته و همان نیابت برای امام دوازدهم نیز ادامه پیدا کرده است و نایب دوم نیز به وسیله نایب اول معرفی شده است.
سلیمیان با اشاره به شکل‌گیری «توقیعات» گفت: در این دوران 69 ساله غیبت صغری ما هیچ گاه بین نیازها و مشکلات شیعیان و حضرت مهدی(عج) جدایی نمی‌بینیم. هرگاه مشکلی پیش می‌آمد، به واسطه نواب خاص رفع می‌شد و گاهی حضرت مهدی(عج) برخی مشکلاتی را که ممکن بود در آینده پیش بیاید، بیان می‌کردند.
این نویسنده و محقق، درباره پرداختن به زندگی و شخصیت نواب اربعه گفت: پرداختن به شخصیت این نواب می‌تواند حقیقت نیابت خاص را روشن‌تر کند و اگرچه در منابعمان در حد کافی برای بررسی زندگی آن‌ها مطلب نداریم اما بررسی در توقیعات و بررسی تاریخی زمان معاصر نواب خاص، می‌تواند افق‌های خوبی را فرا روی ما باز کند و البته کارهای ارزشمندی هم در دوران معاصر شکل گرفته است؛ هرچند ناکافی است.
وی درباره شکل‌گیری ارتباط مستقیم شیعیان با امام عصر(عج) که از زمان نایب دوم آغاز شده است، گفت: گزارش‌هایی که در اختیار هست، حکایت از این می‌کند که این اتفاق در زمان نایب دوم شکل گرفته است و شاید بتوان گفت با توجه به این‌که در زمان نایب اول حضرت در سن و سال کودکی و نوجوانی بوده‌اند این ارتباط شکل نگرفته بوده است و ممکن است شرایط و بحران‌های دوران بعد از شهادت امام عسگری(ع) سبب تأخیر این مساله تا زمان نایب دوم بوده است که البته این مساله نیازمند بررسی است. اما به صورت احتمال می‌توان گفت که این مساله یا مربوط به اقتضای شرایط حضرت، یا به اقتضای شرایط مخالفان و دشمنان آن حضرت بوده است.
وی افزود: نکته دیگر این است که اگر احیاناً ملاقات‌هایی در دوران نایب اول صورت گرفته باشد، به خاطر شدت پی‌گیری دشمنان، آن‌ها به هیچ وجه نقل نشده و حتی گاهی ممکن است به خاطر حفظ جان امام عصر(عج) تکذیب هم شده باشد.
سلیمیان با اشاره به عصر کنونی که عصر غیبت کبرای امام عصر(عج) است، بر لزوم توجه ما و به خصوص جوانان به نیابت عامه امام عصر تأکید کرد و گفت: در این دروان دشمنان فعالیت‌های بسیاری می‌کنند تا میان ما و نواب عام حضرت جدایی بیندازند و لازم است با توجه به تأکید ائمه(س) بر لزوم وجود پیوند میان جامعه و امامان، از مراجع عظام در مسایل دینی بهره و کمک بگیریم تا به این وسیله ان شاءالله بتوانیم بستر را برای ظهور امام عصر(عج) آماده کنیم.
منبع : موسسه آینده روشن
انتهای پیام