چند توصیه از آیت الله العظمی بهجت به منبری ها

صدای شیعه: چند توصیه از آیت الله العظمی بهجت در خصوص قیام به عزاداری حضرت سید الشهدا ع و توجه به رسالت خطیر منبر را تقدیم میشود. 


* یک مستحب و هزار واجب!

معلوم مى شود نماز شب مستحبى است نظير روضه خوانى، که وقتى در زمان رضاخان منع کردند، يکى از اصحاب و اطرافيان حاج شيخ عبدالکريم حايرى (رحمةالله) به ايشان عرض کرد: چيزى نيست ، روضه خوانى يک عمل مستحب است که پهلوى آن را منع کرده است. حاج شيخ (رحمةالله) فرمود: بله مستحبى که هزار واجب در آن است.

خدا مى داند که چه قدر احکام واجب و چه چيزهايى از حالات ، سيره و کلمات سيدالشهدا و ساير معصومين (عليهم السلام) که در مقدمه روضه نقل مى شود، سبب تقويت دين و موجب افزايش ايمان مردم است !

 

* افضل مستحبات

حجت الاسلام سيد محمد باقر شفتى (رحمةالله) به نماز شب بسيار معتقد بود و بيش از ساير مستحبات به آن اهميت مى داد، به خلاف مرحوم سيد بحرالعلوم که صبر مى کرد تا هوا مقدارى روشن شود و آن گاه نماز صبح را مى خواند. حجت الاسلام سيد محمد باقر شفتى (رحمةالله) در اصفهان درست اول فجر نماز صبح را به جماعت اقامه مى نمود با اين که اگر نماز جماعت را به تأخير مى انداخت، افراد بيشترى حاضر مى شدند؛ ولى ايشان دستور مى داد دو عادل بالاى مناره بروند و پس از مشاهده طلوع فجر، بلافاصله اذان صبح بگويند. به ايشان گفتند: چرا مقدارى صبر نمى کنيد تا جمعيت زيادى براى درک فيض جماعت حاضر شوند؟ در جواب فرمودند: در ميان مستحبات افضل از نماز شب سراغ ندارم . لذا ايشان براى اين که مردم نماز شب را به جا آورند، اين چنين چاره انديشى نموده بود که به دو نفر شخص عادل دستور داده بود تا به طور دقيق وقت فجر تعيين شود و کسانى که در نماز جماعت حاضر مى شوند، پيش از فجر بيدار شوند و نماز شب بخوانند بدين ترتيب، قطعا کسانى که در نماز جماعت ايشان شرکت مى کردند، نماز شب را هم مى خواندند و با اين کار مردم را به نماز شب وادار مى کرد.

بنده خيال مى کنم فضيلت بکا بر سيدالشهدا بالاتر از نماز شب باشد؛ زيرا نماز شب عمل قلبى صرف نيست بلکه کالقلبى است، ولى حزن و اندوه و بکا عمل قلبى  است به حدى که بکا و دمعه از علايم قبولى نماز وتر است.

* عملکرد علماى سابق

وسايل زندگى علماى سابق از ما کمتر بود، ولى حرکتشان براى تبليغ و دعوت و هدايت مردم بيشتر و سريع تر و نتيجه کارشان از ما زيادتر بود. ما در اين زمان با هواپيما، اتوبوس و... به تبليغ و دعوت و منبر مى رويم ولى چه قدر در مردم اثر مى گذاريم و چه قدر اصلاح مى کنيم؟

آن ها وقت زيادتر در مسير راه صرف مى کردند، اما مردم زمانشان چه قدر رو به راه تر از زمان ما بودند! علماى سابق از مال و ثروت و لوازم خانگى به مختصر و کم قانع بودند، ولى پرکارتر و پر برکت تر بودند، اما مصرف زندگى ما زياد، ولى کار و نتيجه کارمان کم است!

 آينه حقيقت، (امام حسين عليه السلام در کلام آيةالله بهجت)