دو نعمت الهی در ماه رمضان به روایت شهید دستغیب

صدای شیعه:  یکی از مواردی که در ماه مبارک رمضان عموم روزه‌داران با آن مواجه هستند بحث تحمل گرسنگی و تشنگی است، خصوصاً در این روزهای بلند و گرم تابستان که واقعاً انسان را به مشقت می‌اندازد. فایده این سختی عموماً در فلسفه روزه‌داری اینگونه بیان می‌شود که انسان با گرسنگی و تشنگی در ماه رمضان در واقع حال محرومان و فقرا را بهتر درک می‌کند اما آیا تحمل این رنج و سختی نمی‌تواند ثمره دیگری را در پی داشته باشد برخی از اساتید اخلاق از جمله آیت‌الله شهید دستغیب این سؤال ما را پاسخ می‌دهند.

آیت‌الله شهید دستغیب

از جمله نعمت‌های عظیم الهی در این ماه، نعمت گرسنگی و تشنگی است که کمتر کسی متوجه نعمت بودن و اهمیت آن می‌شود؛ در حال گرسنگی قلب رقیق، روشن و روحانی می‌شود بیشتر به خدا روی می‌آورد چنانچه در حالی که سیر باشد تنبل می‌شود، سنگین است میل دارد بخوابد این است که خداوند متعال پرخور پرخواب را دشمن می‌دارد و در لیلةالمعراج به رسولش حضرت محمد(ص) می‌فرماید: بگویم علامت اهل دنیا را که بشناسی؛ کسی که خوراک و خواب او زیاد است دشمن دار، دنیا و اهل دنیا را.

اجمالاً وقتی که معده خالی باشد رغبت به ذکر و یاد خدا بیشتر است و مستعد طلوع نور حکمت در قلب می‌شود.

تا لقمه حرام در بدن تو وجود دارد شیطانی هستی، فرار از شیطان دروغ است تا آثارش از بین برود آن گاه حالت فرار از ابلیس در تو پیدا شود وگرنه عبادت‌هایت هم ظاهری است به خصوص در خوردن و آشامیدن، روایات فراوانی از اهل بیت علیهم‌السلام رسیده است، اینها به منزله بذر است بذر را خراب نکنید.

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُواْ مِمَّا فِی الأَرْضِ حَلاَلاً طَیِّباً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ» از چیزهای پاکیزه و حلال بخورید و از گام‌ها و وسوسه‌های شیطان پیروی نکنید؛ نمی‌گوید مرغ و پلو نخور، بلی گوشت بخور ولی حلال بخور و از راه‌های شییطان دوری کن.

از عذای مشتبه هم بپرهیز، تا نفهمیدی حلال است خوراک و لباس را مصرف نکن. این مسئله به قدری اثر دارد که کار به جایی می‌رسد که حق با کمال ظهورش مورد وسوسه و شک حرام خور یا شبهه خور می‌شود. شیطان کجاست؟ در همین لقمه حرام و شبهه ناک.

کسی که از شیطان فرار نکرد به دست خودش شیطان را در رگ و پوست و گوشت و خون خود جای می‌دهد.

علامه طباطبایی

کسی که می‌خواهد اهل معرفت شود باید معاشرتش را مخصوصاً با اهل غفلت و اهل دنیا کم و از معاشرت‌های بی‌فایده و بی‌مغز اجتناب کند. لازم است در خوردن حتی حلال میانه‌رو باشد و افراط نکند، تا گرسنه نشده سر سفره حاضر نشود و تا اشتها دارد دست از غذا خوردن بردارد و از لحاظ خواب و سخن گفتن نیز باید حد اعتدال را مراعات کند.

حاج اسماعیل دولابی

هرگاه با یاد خدا بر سر سفره نشستید غذا نور می‌شود، نور که سنگینی نمی‌آورد.