اسباب شفاعت حضرت زهرا (س) در قیامت!
صدای شیعه: هر گاه سخن از عاشورا و مصائب امام حسین (ع) به میان می آید امکان ندارد از برادر و علمدار باوفای ایشان یعنی حضرت ابوالفضل العباس (ع) یاد نشود اصلا عاشورا با قمر بنی هاشم (ع) معنایی دیگر دارد.
روایات معصومان علیهم السلام نیز حاکی از جایگاه رفیع و منیع حضرت عباس (ع) در دو دنیا حکایت دارد.
روایت شده که وقتی روز قیامت بر پا می شود، پیامبر (ص) به مولا علی (ع) می فرمایند که: «به زهرا بگو برای شفاعت و نجات امت چه داری؟» مولا (ع) پیام حضرت رسول (ص) را به فاطمه زهرا (س) می رسانند و ایشان در پاسخ می فرمایند: «ای امیرالمؤمنین! دو دست بریده پسرم عباس برای ما در مورد شفاعت کافی است.»
امام سجاد (ع) می فرمایند: «خداوند رحمت کند عمویم عباس بن علی علیهما السلام را که به تحقیق ایثار و جانبازی کرد و جنگ نمایانی نمود و خود را فدای برادرش ساخت، تا اینکه دستانش قطع شد و خداوند در مقابل، بسان عمویش جعفر طیار دو بال به او عنایت کرد تا با آنها با ملائکه در بهشت پرواز نماید و همانا عباس علیه السلام نزد خداوند تبارک و تعالی منزلتی دارد که جمیع شهدا در روز قیامت بر او غبطه خورند و تمنّای مقامش را نمایند.»
امام صادق (ع) در زیارت حضرت ابوالفضل (ع) می فرمایند: «پس خداوند برترین و بیشترین و وافرترین و کامل ترین پاداش کسی را از میان آنان (مجاهدین و شهدای حق) که به پیمانشان وفا نمودند، دعوت او را پذیرفتند و از ولی امر خود طاعت کردند ، به تو ارزانی فرماید.»
ایشان همچنین در فارز دیگری از زیارت حضرت عباس (ع) می فرمایند: «شهادت می دهم که محقّقاً تو در خیرخواهی، سر حدّ تلاش را نمودی و نهایت کوشش را انجام دادی، پس خداوند تو را در جمع شهدا و روحت را با ارواح نیک بختان قرار داد و وسیع ترین منزل و برترین غرفه را در بهشت به تو بخشید.»
امام زمان (عج) حضرت قائم آل محمد (ص) در بخشی از سخنان زیبای خود درباره عمویشان عباس (ع) چنین می فرمایند: «سلام بر ابوالفضل، عباس بن امیرالمؤمنین، هم درد بزرگ برادر که جانش را فدای او ساخت و از دیروز بهره فردایش را برگزید، آنکه فدایی برادر بود و از او حفاظت کرد و برای رساندن آب به او کوشید و دستانش قطع گشت. خداوند قاتلانش، «یزید بن رقاد» و «حیکم بن طفیل طایی» را لعنت کند…»
ایشان همچنین صفات والاى ريشه دار در عمويش، قمر بنى هاشم و مايه افتخار عدنان را چنين بر مى شمارند و مى ستايند:
1-همدردى و همگامى با برادرش سيد الشهداء (ع) در سخت ترين و دشوارترين شرايط تا آنجا که اين همگامى و همدلى ضرب المثل تاريخ گشت.
2- فرستادن توشه آخرت با تقوا، خويشتندارى و يارى امام هدايت و نور.
3- فدا کردن جان خود، برادران و فرزندانش در راه سرور جوانان بهشت، امام حسين (ع).
4- حفاظت از برادر مظلومش با خون خود.
5- کوشش براى رساندن آب به برادر و اهل بيتش هنگامى که نيروهاى ستمگر و ظالم مانع از رسيدن قطره اى آب به خاندان پيامبر (ص) شده بودند.
منابع:
معانی السبطین
کامل الزیارات
مزار مشهدی
گزيده اى از کتاب زندگانى حضرت ابوالفضل العباس (ع)
انتهای پیام