( 0. امتیاز از )

صدای شیعه: بنابر آموزه های اسلام، بسیاری از اعمال در زمره گناهان کبیره قرار می گیرند که فاعل خود را تا مرز نابودی پیش می برند اما در این میان یک گناه از همه گناهان بدتر است.

نقل شده که رسول خدا (ص) فرمودند: «چهار چيز است که هيچ يک از آنها داخل خانه‏ اى نمى‏ شود مگر اينکه آن را ويران مى‏ سازد و برکت را از آن مى ‏برد: خيانت، دزدى، ميگسارى و زنا.»

همچنین، سليمان بن خالد مى‏ گويد: امام صادق (ع) فرمودند: «شرابخوار همچون بت پرست محشور مى‏ گردد، و هر کس جرعه‏ اى شراب نوشد، خداوند تا چهل روز نمازش را نخواهد پذيرفت.»

و احمد بن اسماعيل کاتب مى‏ گويد: پدرم گفت: حضرت محمّد بن على [امام باقر(ع)] به سوى مسجدالحرام مى‏رفت، گروهى از قريش او را ديدند و گفتند: اين خداى مردم عراق است. برخى گفتند: خوب است يکى از خودتان را نزد او بفرستيد تا از او سؤالى بکند. جوانى برخاست و نزد آن حضرت (ع) آمد و گفت: عمو جان، بزرگ‏ترين گناه کبيره چيست؟

امام (ع) فرمودند: «شرابخوارى.» جوان بازگشت و به آنان خبر داد. به او گفتند: بازگرد و همين سؤال را تکرار کن، و اصرار کردند تا جوان بازگشت و از امام (ع) همان سؤال را پرسيد. امام (ع) به او فرمودند: «اى برادر زاده، مگر به تو نگفتم شرابخوارى است؟ شرابخوارى صاحبش را به زنا، سرقت، کشتن نفس محترمه، و شرک به خدا مى‏کشاند. کارهايى که شراب مى‏کند بالاتر از هر گناهى است، چنان که درختش نيز از هر درخت ديگرى بالاتر مى‏ رود.»

و اسماعيل بن سالم مى‏گويد: شخصى به امام صادق (ع) گفت: خداوند شما را بر قرار دارد، آيا شرابخوارى بدتر است يا ترک نماز؟ فرمودند: «شرابخوارى.» سپس فرمودند: «آيا مى‏دانى علّت آن چيست؟» گفت: نه. فرمودند: «براى اينکه حالتى به او دست مى‏دهد که ديگر پروردگارش را نمى‏شناسد.»

علاوه بر این، مسعدة بن زياد مى‏گويد: امام صادق (ع) از پدرانش نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرمودند: «شرابخوار در روز قيامت با چشمانى کبود و صورتى سياه محشور مى‏شود، و يک طرف بدنش به زمين مايل است و آب از دهانش جارى است و موى پيشانى‏اش به دو انگشت بزرگ پاهايش بسته شده و دست هايش از پشت کمرش بيرون آمده است، و اهل محشر چون او را به اين حال مى‏بينند که به سوى حساب روان است از او وحشت مى‏کنند.»

مروک بن عبيد از شخصى نقل کرده است که امام صادق (ع) فرمودند: «هر کس به‏ ميلى از شراب چشم خود را درمان کند، خداوند با ميلى آتشين به چشم او سرمه مى‏کشد،» و فرمودند: «کسانى که در دنيا شراب مى‏نوشند تشنه از دنيا مى‏روند و تشنه محشور مى‏شوند و تشنه وارد دوزخ مى‏گردند.»

و فضيل بن يسار مى گويد: از امام باقر (ع) شنيدم که مى‏فرمودند: «هر کس شراب نوشد و مست شود خداوند تا چهل روز نمازش را نمى‏ پذيرد، و اگر در اين چهل روز نماز را ترک کند براى ترک نماز عذابش چندين برابر مى‏ شود.»

همچنین، ابن مسکان از راوى مورد نظر خود از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرموده اند: «خداوند براى شرّ و بدى قفل هايى قرار داده و کليد آنها را شرابخوارى دانسته است، و بدتر از شرابخوارى دروغگويى است.»

و از جابر بن يزيد نقل شده است که امام باقر (ع) فرمودند: «پيامبر خدا (ص) در مورد شراب 10 نفر را لعنت کرده است: کسى که درخت آن را کاشته، و کسى که از آن مواظبت کرده، و کسى که آب آن را گرفته، و کسى که آن را نوشيده، و کسى که آن را به‏ دست نوشنده داده، و کسى که آن را حمل کرده، و کسى که براى او حمل شده، و کسى که آن را فروخته، و کسى که آن را خريده، و کسى که از بهاى آن استفاده کرده است.»

و مسعدة بن زياد از امام صادق (ع) نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرموده اند: «هر کس در يکى از رگ هايش اندک چيزى از آنچه زيادش مست‏ کننده است داخل کند، خداوند آن رگ را به سيصد و شصت نوع عذاب گرفتار خواهد ساخت.»

و عمّار بن موسى مى‏گويد: از امام صادق (ع) سؤال شد مردى که شراب مى‏خورد حال او چگونه است؟ حضرت (ع) فرمودند: «خداوند تا چهل روز نمازش را قبول نمى‏کند، و توبه‏ اش تا چهل روز پذيرفته نمى‏ شود و اگر در اين چهل روز بميرد وارد آتش دوزخ مى‏ شود.»

برگرفته از ثواب الأعمال و عقاب الأعمال


انتهای پیام

تعداد نظرات : 0 نظر

ارسال نظر

0/700
Change the CAPTCHA code
قوانین ارسال نظر