این عمل مصداق ذکر کثیر است
صدای شیعه: بنابر فرموده خدای متعال در قرآن کریم، بندگان به ذکر کثیر و یاد کردن خدا توصیه شده اند از این رو دانستن اینکه کدام اعمال میت واند مصداق این ذکر کثیر باشد، هموراه مورد سوال بوده و است.
زيد شحّام گويد: امام صادق (ع) فرمودند: «هيچ گرفتارى ای بر مؤمن دشوارتر از اين نيست که از سه خصلت محروم گردد.»، شخصى عرض کرد: آنها چيستند؟ فرمودند: «کمک کردن و اظهار همدردى (با برادران مؤمن خود) از مالى که در اختيار دارد، انصاف، دريغ نکردن از حقگوئى اگر چه به زيانش باشد، و بسيارى ياد خدا، آگاه باشيد من به شما نمىگويم که ذکر خدا، فقط گفتن «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اکبر» (منزّه است خدا و سپاس خداى را، و معبود بر حقّى جز او نيست، و خدا بسيار بزرگ است) است. بلکه، اگر به چيزى رسد که برايش حلال شده، و يا بر او حرام گشته خدا را ياد آورد.»
همچنین، أبوبصير گويد: امام باقر (ع) فرمودند: «از دشوارترين مواردى که بندگان بايد عمل کنند: انصاف داشتن شخص است، و همدردى مرد است با برادر (مؤمن) خود، و در همه حال به ياد خدا بودن.» عرض کردم: خدا تو را خير بدهد- واقعيت ذکر خدا در هر حال چيست؟ فرمودند: «هنگام ارتکاب معصيت به ياد خدا مىافتد و اگر نزديک است به آن آلوده شود، ذکر خدا ميان او و معصيت حايل مىگردد، و اين است فرموده خدا: «إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ (البتّه آنان که از شرک و معاصى پرهيز کردهاند، چون برسد به ايشان وسوسه و مکرى از شيطان، ياد کنند خدا را پس ايشان راه صواب را بينند» (أعراف،201).
و در خبر ديگرى از حضرت صادق (ع) روايت شده که درباره فرموده خداوند عزّ و جلّ «اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثِيراً (خدا را ياد آريد، يادى فراوان- أحزاب،41) از آن جناب پرسيده شد که اين «ذکر کثير» چيست؟ فرمودند: «کسى که تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام را گويد، خدا را به ذکر کثير ياد کرده است.»
(استادم) محمّد بن حسن- رحمه اللَّه- حديث کرد ما را به سند خود، از محمّد بن مسلم گويد: در آخر حديثى فرموده: تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام، از جمله ذکر کثيرى است که خدا فرموده: «فَاذْکُرُونِي أَذْکُرْکُمْ (مرا ياد کنيد، تا منهم شما را از ياد نبرم» (بقره، 152).
و حسين بزّاز گويد: امام صادق (ع) به من فرمودند: «آيا نمىخواهى تو را آگاه سازم از دشوارترين واجباتى که خداوند بر آفريدگانش لازم شمرده؟» عرض کردم: آرى (مايلم)، ایشان فرمودند: «حق دادن به مردم از خودت، و همدردى با برادرت و ياد کردن خدا در هر جا. امّا توجّه داشته باش! من نمىگويم که ذکر خدا فقط گفتن «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اکبر» است، گرچه آنهم ذکر خداست، اما مقصود از آن ياد خداست در هر جا و هر گاه که به اطاعتى يا نافرمانى از او، روى آورى.»
علاوه بر این، أبو جارود کندىّ از امام صادق (ع) روايت کرده که آن حضرت (ع) فرمودند: «طاقت فرساترين أعمال در سه مورد است: انصاف دادن به مردم از خودت، تا به آن اندازه که براى خود نپسندى جز آنکه همانند آن را بر ديگران بپسندى، و همدردى با برادرانت از ثروت خويش و ياد خدا بودن در هر حال، که آنهم فقط گفتن «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اکبر» نيست بلکه چون فرمان خداى عزّ و جلّ در انجام کارى بود، بدان عمل نمايى، و هر گاه نهى خداى عزّ و جلّ در باره عملى وارد شد، آن را انجام ندهى.»
برگرفته از معاني الأخبار
انتهای پیام