(
امتیاز از
)
وظيفه منتظران در عصر غيبت ولي عصر(عج)
ه وظيفه ما در عصر غيبت چيست! ما چه کنيم که به عنوان يک شيعه در عصر غيبت هم انتظار راستين را تفسير کرده باشيم و هم به انتظار راستين رسيده باشيم! زراره از وجود مبارک امام جعفر صادق(ع) حديث نوراني را نقل مي کند. در آن حديث زراره به امام صادق عرض مي کند: اگر من عصر غيبت ولي عصر (ارواحنا فداه) را ادراک کردم، وظيفه من چيست، چه کنم؟ وجود مبارک امام صادق به زراره مي فرمايد: اگر عصر غيبت را درک کردي، با اين دعاها نيايش کن، و اين جمله ها را به عنوان دعا بخوان؛ اولاً اين جمله هاي دعائيه را نقل کنيم، بعد معنا کنيم؛ تا روشن بشود که بهترين انتظار، توجه به اين دعاست. دعا نه يعني يک زمزمه؛ دعا نه يعني آشنا شدن به معناي اين دعا فقط! بلکه دعا هم به معناي زمزمه کردن اين کلمات نوراني است، اولأ. هم آشنا شدن به معاني بلند اين دعاست، ثانياً هم تحقق بخشيدن معارف اين دعاست در متن زندگي، ثالثاً؛ هم به لوازم و ملزومات و ملازمات و مقارنات معارف و مضامين اين دعاي بلند ملتزم شدن، رابعاً اگر ما به همين دعا عمل کنيم؛ معلوم مي شود جامعه ما جامعه منتظر است، صلاحيت دارد که بگويد: ما منتظر آن مهدي موجود موعود منتظريم.
حاضر بودن مهدي موعود(عج)؛ و غائب بودن ما در برابر آن حضرت
اين نکته را هم همه برادران و خواهران دانشجوي گرانقدر ما بدانند که فرق ما با ديگران آن است که ديگران هم به (مهدي موعود) معتقدند، اما ما معتقديم «مهدي موجود موعود» هست. يعني الان وجود مبارک ولي عصر(ارواحنا فداه) زنده است، در بين جوامع بشري هست، جامعه انسانيت در حضور و محضر آن حضرت هست، آن حضرت مانند ساير انسانها زندگي مي کند، منتها او ما را مي بيند، ما او را نمي بينيم. در حقيقت ما غائبيم، نه او غائب باشد! اين غيبت از آن ماست، نه از آن او!! آنکه نمي بيند غائب است، نه آنکه ديده نمي شود. آنکه ما را مي بيند و همه جا هست، او حاضر است! ما که نمي بينيم، محجوبيم؛ آن محجوب، غائب است، نه آنکه مي بيند! او در حجاب نيست، همه جا هست، از همه امور باخبر است. کساني که وجوه شرعيه را مي خواستند خدمت وجود مبارک ولي عصر(ارواحنا فداه) برسانند؛ در مال ها خلطي بود، اشتباهي بود، فوراً نامه اي مي آمد که فلان مقدار مال، مال شماست؛ فلان مقدار مال ديگري است که به شما داده به من برسانيد. همه اينها علم غيبي است که ذات اقدس اله به وجود مبارک انسان کامل داده است، و مي دهد؛ و آن انسان کامل براي پيروانش بازگو مي کنند. پس او حاضر است، ما غائبيم! و نقص خود را به حساب حضرت مي آوريم. در زمان غيبت خود ما، وظيفه ما چيست؛ وگرنه او هم حاضر است، و هم ظاهر. ما اگر توانستيم، شايسته بوديم؛ آن حضرت را مي بينيم. چه اينکه عده زيادي از بزرگان خدمت آن حضرت رسيده اند. وجود مبارک حضرت در اماکن مقدسه، در حرم الهي، در عرفات، در مشعر، در منا، در خيلي از موارد خود را نشان داده است؛ خيلي ها آن حضرت را ديده اند. غرض آن است که غيبت، وصف نقص ماست، نه وصف آن حضرت!!
شناخت «خدا»، «پيامبر» و «ولي معصوم(ع)»؛ وظيفه منتظران در عصر غيبت
آن دعاي نوراني اين است که وجود مبارک امام صادق(ع) به زراره فرمود: اگر تو آن عصر را درک کردي، اين دعا را بخوان: اللهم عرفني نفسک فانک ان لم تعرفني نفسک لم اعرف نبيک. اللهم عرفني رسولک فانک ان لم تعرفني رسولک لم اعرف حجتک. اللهم عرفني حجتک فانک ان لم تعرفني حجتک ضللت عن ديني(2). اين دعا همين چند جمله بيش نيست؛ معناي ظاهري اين دعا را به عرض برسانيم تا آنگاه معلوم بشود چه طور اگر کسي به اين دعا معتقد بود و عمل کرد، جزء منتظران راستين ظهور آن حضرت است. جمله اول اين است که: خدايا! خودت را آنطوري که هستي به ما نشان بده. براي اينکه اگر ما تو را شناختيم؛ هم به معرفت مبدأ راه يافتيم، هم به معرفت نبي. اگر تو را شناختيم، پيامبرت را هم مي شناسيم. خدايا! پيامبرت را به ما معرفي بکن؛ اگر ما پيامبرت را شناختيم، امام را هم مي شناسيم، امامي که جانشين پيامبر است. خدايا! امام و جانشين پيامبر را که حجت تو بر ماست، براي ما معرفي کن که ما حجه الله را و امام را بشناسيم؛ اگر شناختيم، در دين گمراه نخواهيم شد.
پس نکته اول اصل دعاست، نکته دوم معناي دعاست. نکته سوم اين است که اين معنا چه خاصيتي دارد که وجود مبارک امام صادق(ع) به زراره دستور مي دهد که اگر زمان غيبت آن حضرت را ادراک کردي، اين دعا را بخوان.
از شخنان آیت الله جوادی آملی
اين نکته را هم همه برادران و خواهران دانشجوي گرانقدر ما بدانند که فرق ما با ديگران آن است که ديگران هم به (مهدي موعود) معتقدند، اما ما معتقديم «مهدي موجود موعود» هست. يعني الان وجود مبارک ولي عصر(ارواحنا فداه) زنده است، در بين جوامع بشري هست، جامعه انسانيت در حضور و محضر آن حضرت هست، آن حضرت مانند ساير انسانها زندگي مي کند، منتها او ما را مي بيند، ما او را نمي بينيم. در حقيقت ما غائبيم، نه او غائب باشد! اين غيبت از آن ماست، نه از آن او!! آنکه نمي بيند غائب است، نه آنکه ديده نمي شود. آنکه ما را مي بيند و همه جا هست، او حاضر است! ما که نمي بينيم، محجوبيم؛ آن محجوب، غائب است، نه آنکه مي بيند! او در حجاب نيست، همه جا هست، از همه امور باخبر است. کساني که وجوه شرعيه را مي خواستند خدمت وجود مبارک ولي عصر(ارواحنا فداه) برسانند؛ در مال ها خلطي بود، اشتباهي بود، فوراً نامه اي مي آمد که فلان مقدار مال، مال شماست؛ فلان مقدار مال ديگري است که به شما داده به من برسانيد. همه اينها علم غيبي است که ذات اقدس اله به وجود مبارک انسان کامل داده است، و مي دهد؛ و آن انسان کامل براي پيروانش بازگو مي کنند. پس او حاضر است، ما غائبيم! و نقص خود را به حساب حضرت مي آوريم. در زمان غيبت خود ما، وظيفه ما چيست؛ وگرنه او هم حاضر است، و هم ظاهر. ما اگر توانستيم، شايسته بوديم؛ آن حضرت را مي بينيم. چه اينکه عده زيادي از بزرگان خدمت آن حضرت رسيده اند. وجود مبارک حضرت در اماکن مقدسه، در حرم الهي، در عرفات، در مشعر، در منا، در خيلي از موارد خود را نشان داده است؛ خيلي ها آن حضرت را ديده اند. غرض آن است که غيبت، وصف نقص ماست، نه وصف آن حضرت!!
شناخت «خدا»، «پيامبر» و «ولي معصوم(ع)»؛ وظيفه منتظران در عصر غيبت
آن دعاي نوراني اين است که وجود مبارک امام صادق(ع) به زراره فرمود: اگر تو آن عصر را درک کردي، اين دعا را بخوان: اللهم عرفني نفسک فانک ان لم تعرفني نفسک لم اعرف نبيک. اللهم عرفني رسولک فانک ان لم تعرفني رسولک لم اعرف حجتک. اللهم عرفني حجتک فانک ان لم تعرفني حجتک ضللت عن ديني(2). اين دعا همين چند جمله بيش نيست؛ معناي ظاهري اين دعا را به عرض برسانيم تا آنگاه معلوم بشود چه طور اگر کسي به اين دعا معتقد بود و عمل کرد، جزء منتظران راستين ظهور آن حضرت است. جمله اول اين است که: خدايا! خودت را آنطوري که هستي به ما نشان بده. براي اينکه اگر ما تو را شناختيم؛ هم به معرفت مبدأ راه يافتيم، هم به معرفت نبي. اگر تو را شناختيم، پيامبرت را هم مي شناسيم. خدايا! پيامبرت را به ما معرفي بکن؛ اگر ما پيامبرت را شناختيم، امام را هم مي شناسيم، امامي که جانشين پيامبر است. خدايا! امام و جانشين پيامبر را که حجت تو بر ماست، براي ما معرفي کن که ما حجه الله را و امام را بشناسيم؛ اگر شناختيم، در دين گمراه نخواهيم شد.
پس نکته اول اصل دعاست، نکته دوم معناي دعاست. نکته سوم اين است که اين معنا چه خاصيتي دارد که وجود مبارک امام صادق(ع) به زراره دستور مي دهد که اگر زمان غيبت آن حضرت را ادراک کردي، اين دعا را بخوان.
از شخنان آیت الله جوادی آملی
انتهای پیام