( 0. امتیاز از )

ما روحانيون به خداوند و به این مردم، بدهکاریم و باید آن را ادا کنیم

صدای شیعه: آیت الله امجد استاد اخلاق ،در جریان دیدار با جمعی از طلاب حوزه قم و در سخنانی با اشاره به روابط روحانیت و مردم و نقد این مقوله گفتند : در دانشگاه، به روحانیونی نیاز داریم که مقداری خود را با دانشجو و دانشگاه،تطبیق دهند،مشکل از ناحیه ما طلبه‏هاست که صبر و تحملمان کم است ،نباید کسی را برنجانیم یا بی‌ادبی کنیم و اگر بی‌ادبی دیدیم، نباید زود برنجیم،روحانیون یک پله از جایگاه و شخصیت خودشان پایین بیایند. ما به خداوند و به این مردم، بدهکاریم

خلاصه مشروح سخنان این استاد برجسته اخلاق به شرح زیر است :

خدمت به خلق

هیچ عبادتی بالاتر از خدمت به خلق نیست انسان با ایمان به خدا و خدمت به خلق تمام مسیر سیر و سلوک را طی می‌کند.

برکات الهی

خداوند متعال می فرماید: اگر اطاعت شوم راضی می شوم و اگر راضی شوم برکت می دهم و این برکت تمام ناشدنی است .کسی که با خدا ارتباط دارد زندگی اش برکت پیدا می کند و با حرکت در مسیر الهی تمام برکات بر بندگان نازل می شود.

اخلاص

عمل انسان باید خالص و برای رضا خدا باشد اگر ما اعمالمان را به نام خدا و برای او انجام دهیم جامعه بهشت برین می شود.حجاب نفس مانع بزرگ سر راه رشد و کمال انسان می باشد تا خود را از میان برنداریم نمی توانیم به خدا و قرآن و خلق خدمت کنیم جوانان چون برای اسلام و دین کار می کنند خودپرستی ها و خودخواهی ها و منیت ها را کنار بگذارند.

نقش مساجد

جوانان مسجدی برای رونق مساجد اگر هم با هیأت امنای مساجد که معمولاً افراد مسن هستند مشکل دارند بخاطر خدا آن را کنار بگذارند.مساجد ما در حال حاضر جذبه لازم را ندارند علت اصلی این عدم جذب منیت هاست. تفکر و تعقل در جامعه ما کم رنگ شده است باید تفکر و تعقل در نسل جوان افزایش یابد و مساجد در ایجاد این امر نقش مهمی دارند.

قرآن

قرآن می خواهد ما را به کمال برساند متأسفانه قرآن در زندگی ما جایگاه مناسبی ندارد و ما با قرآن انس نداریم.

ساختن انسان

امام حسین(ع) خودش و خانواده اش را قربانی کرد تا انسان بسازد با خود را ندیدن و خدا را در نظر گرفتن می توان به خدا و خلق خدمت کرد. ارزش انسان به این است که خداگونه شود انسانها خلیفه الله هستند .

یک نفس

سرمایه یعمر ادمی یک نفس است / آن یک نفس هم برای یک همنفس است

با هم نفسی گر نفسی بنشینی / مجموع حیات عمر آن یک نفس است

اهمیت نماز

همه چیز نماز است اخلاق وعرفان وسیر وسلوک و... همه در گرو نماز است.

ظهور

امام زمان (عج) به این خاطر ظهور نمی کند که تبعیت نداریم (یکی از دلائل)

حضور قلب

تا موحد نشویم نباید انتظار حضور قلب داشته باشیم .

شناسنامه

سوره توحید شناسنامه خداوند است و سوره قدر شناسنامه امام زمان وسوره والعصر شناسنامه ماست.



ما رایت الاجمیلا

ما رایت الاجمیلا یعنی چه ؟ یعنی اینکه مشکلات شکلاتند

من و تو

دانی که چه ها چه ها چه ها می خواهند / وصل تو من بی سر پا می خواهند

فریاد وفغان وناله هم دانی چیست ؟ / یعنی که تورا تورا تورا می خواهند

حمدو استغفار

حمد واستغفار نردبان ترقی اند



امام حسین(ع)

به شب اول قبرم نکنم وحشت وترس/ چون حسین است در آن لحظه که مهمان من ا ست

به سوالم اگر آرند به میزان حساب /پاسخ آرم که حسین جان من است

یا حسین یا حسین گفتن و مردن خوش است /جان خود را به دست او سپردن خوش است

تموم زندگی‏ام مال حسینه / دلم همواره دنبال حسینه

علم و جهل

بین علم وجهل تناقضی نیست بلکه بین عقل وجهل تناقض است

حیف است آدم بیاید این دنیا و معرفت پیدا نکند

زیارت جامعه

زیارت جامعه زیارتی است که از امام هادی (ع) به یادگار مانده این زیارت انسان را محقق به بار می اورد خلاصه زیارت جامعه این است که همه کاره خدا ائمه هستند...

الهی و ربّی

خدایا!

هرچند گاه تورا درپیچ وخم زندگی گم می کنم و به دنبال گمشده ام غریبانه می گریم

ای رهنمای هر گمگشته نجوای امیدت تلالوئی است که همدم و راهنمای من در غروب تنهایی هاست

محبوبا!

هم ساحل امیدمی هم آرام وجودمی وقتی سحر گاه زمزمه دعای یاسها را می شنوم وقتی نجوای زمین در زمان را می شنوم که تسبیح گوی تو اند من هم قلب پردردم را به درگاه امیدت گره میزنم شاید گره از کارم باز کنی

الهی!

امید دلی خسته

جستجوی تو کار همیشگی من است ولی از درک مقام والایت ناتوانم به خاطر دارم وقتی در منجلاب گرفتاریها اسیر شده بودم تنها ناجی من توبودی و تنها تو بودی که زیبایی عشق رادروجودم زنده ساختی

معبودا!

وقتی غم غربت در دلهامان ناله می کند وقتی رایحه ی امید تو ما را به سویت روانه می کند دیگر جایی برای غربت وتنهایی در قلبهایمان نمی ماند نیمه شب با امید به سبزینه نگاهت آنچنان تورا می خوانم که نگاه رحیمت را ازمن نگیری که اگر چنین برای من پیش آید مستحق عذاب تو هستم

خدایا شکر که یادم دادی که یادم باشد که یادت باشم

پروردگارا به من بیاموز دوست بدارم کسانی را که دوستم ندارند عشق بورزم به کسانی که عاشقم نیستندبگریم برای کسانی که هرگز غمم را نخوردند محبت کنم به کسانی که محبتی در حقم نکردند

ناز و نیاز

تا خدا بنده نواز است به خلقش چه نیاز؟ /می کشم ناز یکی تا به همه ناز کنم

عشق

عشق یعنی جز خدا را بی خیال

روحانی و دانشجو

روحانی باید کمی کوتاه بیاید تا بتواند با نسل جوان ارتباط برقرار کند و آنها را هدایت کند. دانشجویان زیاد به دنبال یک شخصیت علمی نیستند؛ مثلاً به دنبال علامه طباطبایی نیستند؛ دانشجویان به دنبال یک روحانی متوسط (از لحاظ علمی) هستند که آنها را با اصول زندگی و دین آشنا کند و این کار، از عهده اکثر آقایان روحانی برمی‏آید. ما در دانشگاه، به روحانیونی نیاز داریم که هم دارای فضل باشند و هم مقداری خود را با دانشجو و دانشگاه، تطبیق دهند. اگر مقداری با دانشجویان، به این صورت رفتار شود، استقبال عجیبی از جانب آنها صورت می‏گیرد. مشکل از ناحیه ما طلبه‏هاست که صبر و تحملمان کم است. ما نباید کسی را برنجانیم یا بی‌ادبی کنیم و اگر بی‌ادبی دیدیم، نباید زود برنجیم. ما باید افراد را اصلاح کنیم؛ حتی کسی که به ما فحش می‏دهد. چاره‏ای جز این نیست که روحانیون یک پله از جایگاه و شخصیت خودشان پایین بیایند. ما به خداوند و به این مردم، بدهکاریم و باید آن را ادا کنیم.روحانی باید برای دانشجو پدری کند و طبیبانه برخورد کند؛ یعنی هر جا لازم است، محبت کند و هر جا نیاز است، تندی به خرج دهد.

مرید و مراد

رابطه مرید و مرادی خوب نیست. ما روحانیون دوست داریم همه مرید ما شوند و این خوب نیست؛ مثلاً عبای من کج شده است؛ مرید من می‌گوید: حتماً یک سرّی در این هست؛ اما شاگرد می‌گوید: خیر، عبای شما کج است؛‌ آن را صاف کنید؛ یعنی رابطه استاد و شاگردی، سازنده است؛ اما مریدسازی، اصلاً خوب نیست. چرا، من نسبت به برخی از استادانم، مثل حضرت آیت الله بهاءالدینی، مرید بودم؛ اما مرید و مرادی صرف، خوب نیست؛ بلکه باید نقد هم وجود داشته باشد؛ یعنی اگر مرید دید که مرادش دارد به درون چاه می‌رود، به او بگوید که این جا چاه است و نگوید که آقا خودش می‏داند که این اشتباه است؛ یعنی مرید باید نسبت به مرادش، نقد داشته باشد و مراد هم نقدپذیر باشد؛ البته این نقد، باید عاقلانه و محترمانه باشد و بی‌ادبی صورت نگیرد؛ مثلاً مرحوم آقا مصطفی خمینی، فرزند امام بود؛ اما در درس، از امام اشکال هم می‏گرفت.

کمتر از هیچ

امجد هیچ است و محلی از اعراب ندارد. من یک زمانی گفتم که من صفر پشت عددم؛ یک نفر به من گفت که آقا! صفر پشت عدد، تلفن همراه است و دیگر این را هم نمی‏گویم .

نکته گیرا! بر من مسکین مپیچ /کمتر از هیچم، چه می‏خواهی ز هیچ؟



استاداخلاق و دروغ!

استاد باید تنها در مسائلی که وارد است، اظهارنظر کند و در دیگر مسائل که در آنها وارد نیست، هیچ اظهارنظری نکند؛ مثلاً اگر عرفان نخوانده یا در عرفان به طور کامل وارد نیست، نباید از عرفان حرف بزند. البته استاد جامع هم پیدا نمی‏شود که در همه زمینه‏ها استاد باشد. استاد اخلاق هم کسی است که دروغ نگوید؛ تهمت نزند؛ غیبت نکند؛ به کسی بی احترامی نکند؛ سخن لغو نگوید و در واقع، به طور عملی، اخلاق را آموزش دهد.

نفحت های حق

گفت پیغمبر که نفحت های حق / اندرین ایام می آرد سبَق

گوش و هُش دارید این اوقات را / در رُبایید این چنین نَفْحات را

نفحه آمد مر شما را دید و رفت / هر که را می خواست، جان بخشید و رفت

نفحه دیگر رسید، آگاه باش تا از این هم وانمانی خواجه تاش

پدرسالاری و مادرسالاری

پدرسالاری یا مادرسالاری که فرزند را زبون می‏کند و یا درنده. پدرسالاری و مادرسالاری، خطرناک است. در دستورات دینی ما آمده است که تربیت فرزند از 20 سال قبل از ازدواج آغاز می‏شود؛ یعنی انسان باید اول خودش را ساخته باشد تا بتواند کس دیگری را بسازد. در تربیت فرزند، گاهی لازم است که انسان چشم را ببندد و هیچ نگوید و خم به ابرو نیاورد تا فرزند منافق بار نیاید.

فرزند را باید آزاد و آزاده بار آورد؛ نه عصیان‌گر. وقتی به بچه گفتی خفه شو، او دیگر نمی‏تواند در هیچ جا حرفش را بزند و زبون می‏شود. از آن طرف هم اگر خیلی او را لوس کنی، او درنده و عصیان‌گر خواهد شد.

اهل بیت

باید عشق اهل بیت علیهم السلام را در جوانان ایجاد کرد؛ چون دسترسی به خداوند متعال، به طور مستقیم وجود ندارد؛ چه در فکر و چه در عمل و تجلی صفات خداوند، در این خاندان است و ما باید عشق این خاندان را در نهاد جوانان ایجاد کنیم. ما باید برای جوان دانشجو بیان کنیم که مکتب اهل بیت علیهم السلام، مکتب ایثار است و اینها فداکاری کردند تا دین باقی بماند؛ آیا تو حاضر نیستی درس بخوانی و باتقوا شوی؟ تو حاضر نیستی از این شهوت بگذری؟

سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی / عشق محمد بس است و آل محمد

عبادت و آدم شدن

ما می‏خواهیم بچه‏ها نماز را از روی عبادت به جا بیاورند؛ نه از روی عادت. به گفته خود خداوند، ما فقط برای عبادت و بندگی آفریده شده‌ایم؛ نه برای انجام دادن این ظواهر و عادات. ما بنده خدا هستیم. ما بنده زیارت عاشورا و کربلا رفتن و نماز غفیله و... نیستیم. همه اینها خوب هستند؛ اما اینها برای آدم شدن هستند و اگر آن نباشد، هیچ ارزشی ندارند.
عبرت نیوز

انتهای پیام