حضرت ولىّ‏عصر و زيارت حضرت معصومه عليهماالسّلام

به مقتضاى روايات عديده‏اى که از امامان بزرگوار راجع به فضايل و مناقب حضرت فاطمه معصومه سلام‏اللَّه ‏عليها و ثواب زيارت آن مخدّره معظّمه رسيده است، طبعاً ولىّ‏ عصر، امام زمان ارواحنافداه نيز براى آن بانوى بهشتى احترام و تعظيم فراوان قائلند و از روى همين قراين و شواهد مى ‏توان گفت که آن ولى ‏اعظم خدا نيز به زيارت عمّه بزرگوار خود، حضرت فاطمه معصومه سلام‏ اللَّه ‏عليها اهتمام دارند و مرقد مطهّر وى مورد توجّه، عنايت و الطاف امام زمان عليه‏السّلام مى‏باشد.

و به همين مناسبت زائران بقعه منوّره از زن و مرد نيز مورد لطف خاصّ امام زمان عليه‏السّلام مى‏باشند، زيرا آن حضرت مى‏بينند که دلدادگان آل محمّد و شيعيان اهلبيت عليهم‏السّلام سر بر آستان عمّه گرانقدرشان ساييده و عتبه مبارکه و ضريح مقدّس او را مى ‏بوسند.

اينها مطالبى بود که با ملاحظه اخبار و روايات مربوط به زيارت بى‏بى دو عالم ذکر کرديم. علاوه که بعضى از مکاشفات و رؤياهاى صادقه نيز که براى اهل‏دل و صاحبان‏ نفوس‏ زکيّه واقع شده، حکايت از همين معنا مى‏کند.

مرحوم آيت ‏اللَّه حاج آقا مرتضى حايرى رضوان‏اللَّه‏عليه، فرزند برومند مؤسّس حوزه‏علميه‏قم مرحوم آيت‏اللَّه‏العظمى حاج شيخ عبدالکريم حائرى قدس‏ سرّه‏ الشريف در يادداشتهاى خود نوشته ‏اند: من اين جريان را که اهل علم و تحقيق و دقّت در امور، زيارت حضرت معصومه سلام ‏اللَّه‏ عليها را در قسمت بالاسر حرم حضرت فاطمه‏ معصومه سلام ‏اللَّه‏ عليها انجام مى ‏دادند، نمى ‏پسنديدم براى اينکه:

اولاً سلام به حسب اعتبار عرفى بايد به طرف آن موجود محترم باشد نه بالاى سر او و رو به قبله، که جسم مطهّر در طرف چپ واقع مى‏شود. و تا آنجا که مى‏دانم در هيچ‏يک از سلام‏ها به اين شکل نرسيده است.

و ثانياً در خصوص ضريح آن حضرت که قبر مطهّر انحراف دارد، صورت مطهّر نوعاً در پشت سر واقع مى‏شود.

شبى خواب ديدم که سه‏نفر مردمان بيابانى و بيابان‏گشته که يکى از آن سه بزرگوار - در عالم خواب معلوم بود که امام‏عصر عجّل‏اللَّه‏تعالى‏فرجه‏الشّريف بود، در پشت سر حضرت، رو به قبله در طرف سر مبارک ايستاده‏اند و به حسب ظاهر زيارت مى‏کنند، يعنى معلوم بود که براى زيارت ايستاده‏اند، ولى من کلمات آنها را نمى‏شنيدم.

بعداً من به روايت سعد، که دليل بر زيارت آن وجود مبارک است مراجعه کردم. ديدم "عندالرأس ‏مستقبل‏ القبلة" دارد؛ يعنى نزد سر و جانب سر، روبه‏قبله و "فوق الرأس" ندارد که معنى آن "بالاى سر" باشد. ونزد سر، روبه قبله، باتوجه به عرفيّت سلام که بايد رو به جانب جسد مطهّر باشد منطبق بر همان موضع مى‏باشد که در عالم خواب امام عليه‏السّلام و دو نفر از ياران آن بزرگوار ايستاده بودند.

منبع کتاب بانوی ملکوت