طریق معرفت
جایگاه ویژه باتقوایان در قیامت
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح دعای روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان میگوید: کسانی که تقوای الهی پیشه می کنند در روز قیامت از جایگاه ویژه ای برخوردارند.
رضایت خدا در رضایت بنده مستتر است
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح دعای روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان می گوید: برای اینکه متوجه شوید خداوند از شما راضی است یا نه اول به دل خودتان نگاه کنید.
ادامه طریق معرفت
به عیب خود بپردازیم
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی(ره) در شرح دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان می گوید: سعی کنید به عیب خود بپردازید و آنها را اصلاح کنید و از عیب دیگران غافل باشید.
دلها را برای فرود ملائکه آماده کنیم
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان میگوید: دل هایمان را برای فرود ملائکه پاک نگه داریم و از گناه دوری کنیم.
مستحبات را نوبر کنید
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی(ره) در شرح دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان میگوید: مستحبات را نوبر کنید همانطوری که اگر میوه جدید به بازار میآید می خرید و نوبر میکنید گاهی اوقات نماز شب را هم نوبر کنید.
گفتن ذکر «لاحول ولا قوة إلا بالله العلی العظیم» برای رهایی از وسوسههای شیطان
مرحوم آیتالله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح دعای روز بیست و نهم ماه مبارک رمضان میگوید: ذکر«لاحول ولا قوة إلا بالله العلی العظیم» برای رهایی از وسوسههای شیطان بسیار مؤثر است.
خداوندا با فضلت با ما معامله کن نه عدلت
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان میگوید: از خدا بخواهیم با فضلش با ما برخورد کند نه عدلش و الا کار همه گیر است.
از غیبت بپرهیزید
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان می گوید:«غیبت» ثواب 40 روز را زایل میکند و یک غیبت مساوی است با هدیه 40 روز حسنات به فرد غیبت شونده!
از صفات بارز مومنان تقواپیشگی است
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح دعای روز پانزدهم ماه مبارک روضان می گوید: از صفات بارز مومنان تقواپیشگی است که شب و روز خود را به تقوا و پرهیزکاری می گذرانند.
پیش هر عالمی ننشینید
مرحوم آیتالله مجتهدی تهرانی(ره) در شرح دعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان میگوید: حدیث داریم که پیش هر عالمی ننشینید مگر اینکه شما را از چند چیز به چند چیز دعوت کند: از شک به یقین، از ریاکاری به اخلاص و از رغبت به دنیا به زهد در دنیا.