یهود دشمن اصلی امام زمان(عج);; زیارت عاشورا سند استراتژیک شیعه است

بنابراین گزارش، حجت الاسلام محمدعلی منصوری دامغانی به عنوان دومین سخنران این نشست بااشاره به اینکه سه نظریه در بررسی نقش یهود در تاریخ اسلام وجود دارد، اظهارکرد: نظر اول قائل بر این است که یهود هیچ‌ گونه دخل و تصرفی در تاریخ نداشته است ، نظر دوم مبتنی بر این مسئله است که براساس آیات قرآن و روایات یهود در این رابطه نقش داشته است اما یهود را به عنوان دشمن اصلی اسلام نمی‌شناسند بلکه یهود را به عنوان یکی از گروه‌ های مقابل پیامبر ترسیم می‌ کنند به طوری که جمع زیادی از محققان ما در این گروه قرار می‌ گیرند و من نیز به شخصه از طرفداران نظریه سوم هستم.

این محقق تاریخ اسلام ادامه داد: دسته سوم با استفاده از منابع مستدل و ادله محکم یهود را سرمنشأ حوادث فتنه می‌ دانند، هرچند که باید به این مسئله عنایت داشت که از واقعه غدیر خم تا غصب خلافت تنها 72 روز فاصله است و اتفاقاتی که بعد از رحلت پیامبر(ص) رخ داد؛ عجیب و غریب است و نمی‌ توان گفت تنها دو نفر در این ماجرا توانسته ‌اند خط فکری جامعه را بدین شکل دچار تحول کنند.

وی تصریح کرد: اگر از غصب خلافت به 10 سال قبل برگردیم، ریشه برخی از حوادث مشخص می‌ شود، ضمن آنکه مطابق آیه 40 سوره "توبه": "إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِینَ کَفَرُواْ ثَانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُمَا فِی الْغَارِ إِذْ یَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَکِینَتَهُ عَلَیْهِ وَأَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا..."، پیامبر خدا(ص) از ناحیه وحی خبردار می‌ شود که مورد سوء قصد قرار گرفته است و فردی با پیامبر(ص) همراه می‌ شود و 3 روز بعد از غار ثور خارج می‌ شوند، که در این مقطع با توجه به کلمه "أَخْرَجَه" در این آیه، معلوم می‌ شود که تنها یک نفر از مدینه اخراج شده است نه کسی که همراه پیامبر(ص) بوده است.

حجت الاسلام منصوری دامغانی افزود: اگر به نقشه عربستان توجه کنیم، خواهیم دید که مکه در میانه عربستان به سمت غرب و مدینه در شمال عربستان به سمت غرب است، در حالی‌که غار ثور در جنوب مکه قرار دارد، حال سؤال اینجاست چرا پیامبر(ص) 3 روز مردم مدینه را معطل گذاشت، در صورتی که خود حضرت(ص) می ‌فرماید: کسی که به عهد و پیمان خود عمل نکند، دین ندارد، پس باید به تحلیل این موضوع پرداخت.

این پژوهشگر در راستای مطالب فوق افزود: پیامبر(ص) چند روز بیرون مدینه منتظر ورود حضرت امیر‌المؤمنین(ع) می ‌شود تا مردمی که تا به حال او را ندیده ‌اند، ایشان را با علی(ع) ببینند، نه اینکه حضرت(ص) با آن نفر خاص وارد مدینه شود.

وی بااشاره به مبلغان حکومتی در دوران "منع حدیث" و ارائه حدود 6 هزار حدیث از سوی شخصی که اصالتا یهودی است، افزود: جالب اینجاست که "ابوهریره" که اصالتاً یهودی بود حدود 6 هزار حدیث از پیامبر(ص) نقل کرد؛ درحالی‌ که فقط یک سال پیامبراکرم(ص) را درک کرده است، اما امیرالمؤمنین(ع) که از کودکی با پیامبر(ص) بود، حدود 500 حدیث از ایشان نقل کرده است!

حجت الاسلام منصوری دامغانی در ادامه به فرازهایی از زیارات عاشورا اشاره کرده و افزود: هنگامی که امام حسین(ع) در روز عاشورا در برابر سپاه عمر‌بن سعد قرار گرفت، در یکی از خطبه‌ هایش می گوید: "ای کسانی که در مقابل من ایستاده ‌اید و در حال شعله ‌ور کردن آتش هستید، خودتان این شعله را روشن نکرده ‌اید، بلکه دشمن من و دشمن شما این آتش را شعله ‌ور ساخته است".

وی ادامه داد: زیارت عاشورا حدیثی قدسی است که در آن همچون دیگر زیارات، مجموعه ‌ای از کلمات کلید‌واژه هستند ازجمله سلام، لعن، حرب و سلم، به طوری که "لعن" و مترادف ‌هایش 60 کلمه، "سلام" و مترادفاتش 30 کلمه است که رابطه دو به یک دارند و این مسئله نشان از تأکید بر دشمن ‌شناسی دارد.

حجت الاسلام منصوری دامغانی تصریح کرد: در فقره اول زیارت عاشورا، سلام مطرح می‌ شود "اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ ..."، در فقره دوم طرح عظمت حادثه عاشورا "لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصیبَةُ بِکَ عَلَیْنا وَ عَلى جَمیعِ اَهْل ِالاِسْلام...ِ" و در فقره سوم اولین لعن با طرح دشمن ‌شناسی "فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ" آغاز می‌ شود، در فقره چهارم هم لعن‌ های بقیه شروع می‌ شود "وَ لَعَنَ اللَّهُ آلَ زِیادٍ وَ آلَ مَرْوانَ وَ لَعَنَ اللَّهُ بَنى اُمَیَّةَ قاطِبَةً وَ لَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجانَةَ.."، که با این اوصاف می توان گفت که زیارت عاشورا سند استراتژیک شیعه است.

این محقق ادامه داد: "شمر"، در رده دهم لعن زیارت عاشورا قرار گرفته است، در این راستا واکاوی لعن ‌های مطرح شده در زیارت عاشورا اهمیت دارد؛ قرآن 3 گروه مختلف را به عنوان دشمن پیامبر و اسلام یاد کرده است گروه اول مشرکان "تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ ..."، گروه دوم منافقان هستند که در سوره "منافقون" به ترسیم ویژگی‌ های آنها پرداخته است و گروه سوم نیز یهودیان و نصرا هستند که خداوند در آیه "یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْیَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِیَاء بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ وَمَن یَتَوَلَّهُم مِّنکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ" به آن اشاره می‌ کند.

وی با بیان اینکه قرآن 6هزار و 236 آیه دارد که بیش از هزار آیه در مورد یهود و نصارا صحبت می کند، ادامه داد: این یعنی حدود یک ششم قرآن مربوط به آیه یهود و نصارا است همچنین خداوند در قرآن کریم لفظ کفر را برای یهود و نصارا به کار برده، همچنین با توجه به ارتباط معنایی قرآن، مشرکان را نیز کافر قلمداد می‌ کند.

این پژوهشگر همچنین با اشاره به کلمه "مغضوب" در سوره "حمد" گفت: این واژه به به یهود و "ضالین" در این سوره به نصارا اشاره دارد، ضمن آن که در کتاب "بصائر ‌الدرجات" در روایتی ذکر شده است که پیامبر اکرم(ص) را یک زن یهودی مسموم کرده است و در روایتی دیگر از امام حسن(ع) نقل شده است که "من را مانند جدم می‌ کشند"، همچنین شیخ طوسی در ذیل آیه "لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِینَ آمَنُواْ الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُواْ..." بیان کرده است که یهود مشرکین را به عنوان پیاده نظام خود در مقابل مسلمانان قرار می‌ دهد.

حجت‌الاسلام منصوری دامغانی ادامه داد: جلد دوم "تاریخ طبری" و در هشتمین صفحه، در روایت آمده است که بنی اسرائیل تلاش کردند که از بنی اسماعیل پیامبری به وجود نیاید، همچنین در روایت دیگر ذکر شده است که "عبدالله" پدر پیامبر(ص) بارها ازسوی یهودیان مورد ترور قرارگرفت و همچنین در "بحار‌الانوار" جلد 15 صفحه 48 بیان شده است که حضرت عبدالمطلب و ابوطالب برای پیامبر(ص) حالت محافظ شخصی داشتند، این درحالی است که هنوز پیامبر به رسالت مبعوث نشده بود.

وی در پایان با اشاره به آیه 4 سوره "اسراء"، ادامه داد: در این آیه "وَقَضَیْنَا إِلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی الْکِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الأَرْضِ مَرَّتَیْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبِیرًا" اشاره می‌ کند که یهود دو بار در برتری‌ جویی نسبت به مسلمانان قرار می‌ گیرد و فساد می ‌کند که علامه طباطبایی به نقل از تفسیر شریف قرآن بیان می‌ کند که بنی اسرائیل روی زمین 2 بار فساد می‌ کند و علو جویی و برتری نسبت به مسلمانان پیدا می‌ کنند، همچنین در روایتی از امام صادق نقل شده است که این برتری ‌جویی یهود یک بار در ماجرای شهادت علی‌بن ابیطالب(ع)، دوم در سوء قصد جراحت به امام حسن(ع) و سوم شهادت امام حسین(ع) که در "تفسیر نور‌الثقلین" جلد دوم و در کتاب "کامل‌الزیارات" نقل شده است، همچنین مرحوم کلینی نیز در جلد هشتم "کافی" صفحه 206 بیان می دارد که "یهود" دشمن اصلی پیامبر(ص) و امیر‌المومنین(ع) و در نهایت دشمن اصلی امام زمان(عج) است، در واقع درگیری شیعه با یهود است.