بغض «رادیو فردا» با دیدن ضریح امام حسین(ع) ترکید;سند

وی در این مقاله، که کینه نسبت به اهل بیت(ع) در آن نمایان بود، نوشت: «شما در هر شهر دنیا با هر گونه ترکیب جمعیت و با هر نوع مذهب و ساختار اقتصادی و اجتماعی اعلام کنید که یک شیء عظیم 12 تنی با 22 متر طول، دارای 120 کیلو طلای 18 عیار و چهار هزار و 500 کیلو نقره و پنج هزار کیلو چوب وارداتی از آسیای جنوب شرقی (مشخصات ضریح جدید) که پنج سال صرف ساختن آن شده، ده‌ها هنرمند بر روی آن کار کرده‌اند و ده‌ها میلیارد تومان ارزش دارد قرار است از شهر آنها رد شود و این کار با تبلیغات رسانه‌های عمومی و تعطیلی شهر همراه شود. خواهید دید که این شیء، هر چه باشد هزاران نفر در مسیر آن برای تماشا قرار خواهند گرفت.»

«مجید محمدی»، توضیح نداد که اگر ضریح در همه کشورها با همین استقبال مواجه می شد؛ پس علت عصبانیتش از استقبال مردم ایران چیست؟

وی با توهین به میلیون ها دلداده امام حسین(ع)، علت استقبال را به طلا و نقره موجود در ضریح، منتسب کرد: «هیچ گروه و دسته و مکتب و ایده و حکومتی به جز طلا و نقره و وزن و طول و قیمت نمی‌تواند اعتبار این گردهمایی‌ها را به تنهایی به خود اختصاص دهد.»

این «جامعه شناس» غربی، همچنین به مقایسه این حرکت عظیم مردمی با کارناوال های غربی پرداخت و نوشت: «اگر مردم در این صحنه‌ها حضور پیدا نکنند باید تعجب کرد. در همه جای دنیا برای این نیاز در ایامی از سال کارناوال درست کرده‌اند تا بدون خطر و بدون سوء استفاده سیاسی مردم به خیابان بیایند و امور مفرح، سرگرم‌کننده، غیر عادی و غیر مضر (مثل کیک 30 تنی، ساندویچ چند متری، اژدهایی که از دهانش آتش می‌بارد یا گروه‌های رقصنده و نوازنده) را تماشا کنند.»

در این مقاله که عصبانیت از مردم، در آن قابل توجه بود؛ حتی حضور مردم را منتسب به دولت کرد و کمک به ساخت ضریح را زیر سؤال برد: «...باور به تأمین همه هزینه‌های ساخت ضریح توسط مردم کوچه و بازار دشوار به نظر می‌آید. عدم شفافیت در تأمین بودجه این کاروان‌ها و اشیایی که این کاروان‌ها را به راه می‌اندازد همیشه ظن دولتی بودن آنها را تقویت می‌کند.»

در پایان این مقاله، وی علت عصبانیت خویش را این طور نمایان می کند: «هر کس بر اسب راهوار مذهب در دنیای سیاست سوار شود کمابیش کار به همان جایی می‌رسد که در جمهوری اسلامی رسیده است.»

گفتنی است، این روزنامه نگار سابق روزنامه های زنجیره ای که زمانی در داخل ایران علیه مذهب و دین می نوشت، اکنون پس از پانزده سال زندگی در آمریکا، می خواهد جامعه ایران را تحلیل کند؛ اما هنوز همان راه اشتباه را می رود.

کسانی که مذهب و دین را نشناخته اند و علاقه مردم به دین و اهل بیت(ع) را درک نمی کنند، از هزاران فرسنگ دورتر از ملت، می خواهند برای دین و مذهب مردم نسخه بپیچند!