(
امتیاز از
)
جزئياتي درباره مذهب حضرت خديجه(س)
صدای شیعه: به نقل از فارس، حجتالاسلام محسن اديب بهروز، عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران درباره برخي اظهار نظرها مبني بر اينکه حضرت خديجه(س) مسيحي بوده و در انجيل بشارت ظهور پيامبري از آخرالزمان را خوانده بود و با توجه به خصلت و رفتار پيامبر(ص) احتمال ميداد حضرت محمد (ص) همان پيامبر خاتم است، گفت: مشکل ما اين است که در بررسي و قبول گزارشهاي تاريخي، فضاي ذهني خودمان را در نظر ميگيريم و ويژگيهاي مکاني و فضايي را که حضرت خديجه (س) در آن زندگي کرده است، در نظر نميگيريم.
وي با بيان اينکه دو فضاي متفاوت در اينجا وجود دارد، اظهار داشت: حضرت خديجه (س) با پيامبر بيگانه و نا آشنا نبود چرا که اولاً هر دو بزرگوار در يک قبيله زندگي ميکردند و نظام قبيلهاي در عربستان، يک مقداري شبيه زندگي آپارتمان نشيني امروزي ما است به اين صورت که مثلاً برخي از اعضاي فاميل، يک محدوده مشخصي را براي زندگي انتخاب ميکنند.
* حضرت محمد(ص) و خديجه(س) رابطه فاميلي با هم داشتند
عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران تصريح کرد: حضرت خديجه(س) و پيامبر (ص) شناخت نسبتاً کاملي از هم داشتند که مستند قابل ارائهاي در اين زمينه وجود دارد. اگر سفري به مکه داشته باشيم حد فاصل محل ولادت پيامبر (ص) و محل زندگي ايشان و حضرت خديجه(س) که از همان ابتدا منزل حضرت خديجه بود و اکنون توسط حاکمان عربستان تخريب شده است، چيزي حدود 200 تا 250 متر بيشتر نيست در چنين بافت زندگي، افراد شناخت خوبي از هم دارند و اين طور نيست که ما بگوييم حضرت خديجه (س) پيامبر(ص) را نميشناسد و شناخت ايشان از حضرت محمد(ص) به تجارتي که بعدها با ايشان داشت و يا از راه بشارتهاي وارده در انجيل، ميرسد نه اين طور نبوده است.
وي ادامه داد: نکته دوم اينکه که اگر در نظر گرفته شود بسياري از ذهنيتها در ارائه گزارشها تغيير خواهد کرد اين است که پيامبر (ص) و حضرت خديجه(س) با هم رابطه فاميلي دارند به طوري که از ناحيه دو پدر بزرگ و يا بالاتر، ايشان پسر عمو و دختر عمو بودهاند از اين رو اگر برخي از افراد در يک محل زندگي کنند و از طرف ديگر نيز ارتباط فاميلي هم داشته باشند، شناخت خوبي را براي دو طرف به وجود خواهد آمد.
اديب بهروز عنوان کرد: پيامبر (ص) از همان دوران کودکي قبل از ولادت، با علائمي که در نظام هستي رخ ميدهد، آثاري که در زندگي خانوادگي حضرت به وجود ميآيد و رفتار دوران کودکي ايشان، زبانزد همگان بود و دوست و دشمن ميدانستند که حضرت، انساني منحصر به فرد است. اگر دوران کودکي حضرت رسول(ص) را بر اساس گزارشهاي قرن دوم در نظر بگيريم ميبينيم که پيامبر (ص) رفتارهايي دارد که کاملاً استنثنايي است پيامبر(ص) علاوه بر اينکه با جبرئيل ديدار و ملاقات ميکند، به عنوان يکي از انبيا مطرح است.
وي يادآور شد: افرادي که نميتوانند موضوع نبوت پيامبر اکرم(ص) را هضم کنند و از اين رو نسبت به اين مسئله ايجاد شبهه ميکنند که يک کودک چگونه ميتواند جزو انبيا باشد؟ پاسخ علي بن ابيطالب(ع) در اين خصوص ميتواند ما را ياري کند، ايشان فرمودند: حضرت رسول(ص) کمالات تمام انبيا را يک جا داشت يعني اگر عيسي (ع) در دوران کودکي به مقام نبوت ميرسد و به عنوان يک پيامبر الهي با مادر خويش سخن ميگويد پيامبر (ص) اين مقام را نيز به دست آورد همچنين يحيي (ع) در کودکي به نبوت رسيد. اينجا اين سؤال مطرح ميشود که چرا معاندان و دشمنان دين، هيچ شبهه و اشکالي در اين زمينه به وجود نميآورند اما پيامبر اکرم (ص) که اشرف مخلوقات و گل سر سبد انبياست سر و صداي بعضي از افراد بلند ميشود.
* خديجه(س) براي شناخت پيامبر(ص) نيازي به بشارت انجيل نداشت
عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران با بيان اينکه حضرت محمد(ص) از کودکي مقام نبوت را داشت و با بعثتش به مقام رسالت نائل شد، خاطرنشان کرد: حضرت خديجه(س) با آگاهي و شناختي که از مراحل گوناگون زندگي حضرت محمد(ص) داشت ديگر چگونه به بشارت انجيل و يا خبر غلامش نياز دارد بنابراين با در نظر گرفتن اين مسائل به يک نتيجه ميرسيم و آن اينکه حضرت خديجه از همان دوران کودکي شناخت کامل و دقيقي از پيامبر (ص) دارد و گامگام در مراحل مختلف ايشان را ميشناسد.
وي گفت: از طرف ديگر ميبينيم گزارش مخالفان اين است که حضرت خديجه (ص) را پيرو اديان الهي نميداند و بلکه ايشان را مسيحي ميدانند؛ با فرض صحت اين نظريه بايد به يک پرسش پاسخ داد و آن اينکه: تمام وابستگان پيامبر (ص) مانند عبدالمطلب، ابو طالب، حمزه و ديگران را بايد همگي را به طور يکدست پيرو آخرين دين، يعني مسيحي بدانيم که خوشبختانه محققان ما تا اين لحظه، چنين نظري نداشتهاند بلکه معتقدند در آن برهه، مسيحيت چنان دچار تحريف شد که اصولاً کسي به سراغ آن نميرفت.
* حضرت خديجه(س) بعد از دختر بزرگوارش، دومين مقام نظام هستي را در ميان زنان جهان دارد
اديب بهروز اظهار داشت: برخي از دوستان و محققان ما وقتي آيين و مذهب خانواده پيامبر(ص) و حضرت خديجه(س) را مطرح ميکنند، ميگويند که آنها جزو «حنفا» يعني پيروان حضرت اسماعيل(ع) بودند که از تحريف مصون مانده است و در واقع، تنها آييني که خالص به جناب عبدالمطلب رسيده بود آيين جدش حضرت ابراهيم(ع) بود که آييني محفوظ از تغيير و تحريف بود. بنابراين اگر ما بپذيريم که اگر آنها موحد بودند بايد گفت آييني که داشتند آيين حضرت ابراهيم (ع) بوده، نه آيين تحريف شده حضرت عيسي(ع).
وي با اشاره به شخصيت قرآني حضرت خديجه(س) عنوان کرد: تفاسير اهل سنت و شيعه در ذيل تفسير آيه 42 سوره آل عمران «وَإِذْ قَالَتِ الْمَلاَئِکَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاکِ وَطَهَّرَکِ وَاصْطَفَاکِ عَلَى نِسَاء الْعَالَمِينَ» آوردهاند که خطاب اين آيه فقط شامل حال حضرت مريم (س) نميشود بلکه بر اساس تصريح پيامبر (ص) در روايتهاي متواتر، سه خانم ديگر از جمله حضرت زهرا (س)، حضرت خديجه(س) و حضرت آسيه نيز از مصاديق اين آيه به شمار ميروند و حضرت خديجه (س) بعد از دختر بزرگوارش، دومين مقام نظام هستي را در ميان خانمها داشته و دربالاترين مرتبه کمال بعد از وجود مطهر حضرت زهرا(س) قرار دارند.
* گزارشهاي تاريخي معاندان درباره حضرت خديجه(س) را کنار بگذاريم
عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران با بيان اينکه تعبير «ام الائمه» را که امروزه برخي از دانشمندان براي حضرت فاطمه(س) به کار ميبرند، تصريح کرد: بنده در گزارش مستندي از امام صادق (ع) ديدم که جبرئيل خدمت پيامبر (ص) ميرسد و ميفرمايد: «من حامل پيامي براي حضرت خديجه (س) از طرف خدا هستم و آن اينکه: اکنون امالائمه انتخاب و تعيين شد» و اين تعبير ابتدا براي حضرت خديجه به کار برده شده بود. اين مطلب در صفحه 594 کتاب امالي شيخ صدوق ذکر شده است.
وي ادامه داد: بنابر اين اگر وجود مقدس حضرت خديجه (س) نبود ما وجود مبارکي مانند حضرت فاطمه (س) نداشتيم و اگر وجود مطهر حضرت زهرا(س) نبود اثري از يازده امام وجود نداشت.
اديب بهروز تصريح کرد: دغدغه بنده اين است که ما براي شخصيت حضرت خديجه (س) آن دسته از گزارشات دشمنان را ولو به زبان دوستانمان کنار بگذاريم. همه ميدانيم با توجه به کينه و بغضي که عليه حضرت خديجه (س) داشتهاند، از هرگونه جعل گزارش دريغ نميکردند. در پايان تأکيد ميکنم يادمان نرود حضرت خديجه (س) فردي بود که لياقت مادري حضرت زهرا (س) را پيدا کرد.
انتهای پیام