(
امتیاز از
)
انتشار قرآن‌های فارسی، زمينه‌ساز تحريف معنوی کلام وحی است
صدای شیعه: حجت‌الاسلام و المسلمين محمدعلی مهدوی‌راد، قرآن‌پژوه در گفت‌وگو با خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايکنا)، با اشاره به چاپ قرآن‌های فارسی بدون متن عربی گفت: از سال‌ها پيش با اين شيوه مخالف بودم و اکنون هم مخالف هستم.
وی افزود: در قرن‌های گذشته هم يکی، دو مورد قرآن فارسی وجود داشته است که يک ترجمه از اين نوع، معروف به ترجمه نيشابوری در کتابخانه مجلس است که دانشمند عاليقدر عبدالحسين حائری بر اين باور بودند که اين ترجمه نمی‌تواند منسوب به نيشابوری باشد و من هم در تفسير نيشابوری اين مطلب را در پاورقی ذکر کرده‌ام.
حجت‌الاسلام مهدوی‌راد با اشاره به آثار و تبعات اين گونه ترجمه‌ها، اظهار کرد: اين گونه ترجمه‌ها در دراز‌مدت زمينه‌های تحريف معنوی را ايجاد می‌کند؛ چرا که وقتی متن عربی مقابل ترجمه است، هم خواننده و مراجعه‌کننده زمينه تطبيق را دارد و هم مترجم.
اين کارشناس قرآنی ادامه داد: اين گونه قرآن‌ها اين پيش فرض را در ذهن دارد که کارش به صورت مستقيم مورد سنجش، ارزيابی و مداقه قرار می‌گيرد و دست‌کم در افزودن و کاستی از متن دقت خواهد کرد.
وی ادامه داد: بزرگان ما هم اين قداست، فرازمندی و ارجمندی را برای متن مقدس قرآن قائل بودند و سعی می‌کردند سبک کارهای ديگر در سنجش با اين کتاب متفاوت باشد.
حجت‌الاسلام مهدوی‌راد:
از نظر شرعی علما فتاوای متفاوتی در اين زمينه می‌دادند و آنهايی که منع می‌کردند فتوايشان دو زير ساخت داشت؛ معتقد بودند اين محتوا به زبان ديگری قابل انتقال نيست و دوم اينکه دستکاریها به تدريج زمينه مشکلاتی را ايجاد می‌کنند
حجت‌الاسلام مهدوی‌راد در ادامه تصريح کرد: از قديم، فرجام آيات را که غالباً آهنگين، نفيس و زيبا است، سجع يا شعر نمی‌گفتند و فاصله می‌گذاشتند؛ چرا که شعر به فعاليت بشر اطلاق می‌شود، همان طور که بنت‌الشاطی در اعجاز البيان می‌گويد؛ محتوا همان است، اما علما خواسته‌اند با عنوان ويژه، شأن اين کتاب را از کارهای بشری متفاوت کنند.
حجت‌الاسلام مهدوی‌راد با اشاره به پيشينه ترجمه قرآن بيان کرد: از قرن چهارم، ترجمه آغاز شده است و اصل اينکه قرآن ترجمه شود يا نه، همواره مورد گفت‌وگو بوده است. از نظر شرعی علما فتاوای متفاوتی در اين زمينه می‌دادند و آنهايی که از اين کار منع می‌کردند، فتوايشان دو زيرساخت داشت؛ يکی اينکه معتقد بودند اين محتوا به زبان ديگری قابل انتقال نيست و دوم اينکه دستکاریها به تدريج مشکلاتی را ايجاد می‌کند.
وی ادامه داد: اگر در ترجمه‌های قرن‌های گذشته مطالعه شود، مشخص می‌شود که مترجمان اوليه حتی جای کلمات را هم تغيير نمی‌دادند و براين باور بودند که اگر ترجمه غير از اين باشد مشکل ايجاد خواهد کرد.
اين قرآن‌پژوه در ادامه يادآور شد: ترجمه‌های فارسی بدون متن عربی قرآن را روا نمی‌دانم و اين کار صحيح نيست؛ از اين رو در گذشته مخالفت کردم و اکنون هم مخالفم.
انتهای پیام