( 0. امتیاز از )


صدای شیعه: حجت‌الاسلام مصطفی سميعيان، مدير مدرسه علميه قرآنی علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) قم در گفت‏‌وگو با ايکنا گفت: خداوند در آيه30 سوره فرقان فرمودند که «وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا»؛ اين آيه درباره مهجوريت قرآن است و شکايت و گلايه پيامبر در روز قيامت در خصوص مهجور ماندن قرآن ميان امت را روايت می‎کند.

وی افزود: در کل جامعه بحثی است که بايد مردم قرآن را در زندگی خود بياورند و سعی کنند که همه شئونات از جمله معاملات، روابط، تعامل و حتی زندگی معمولی‌شان در حوزه خوراک و پوشاک و تزئينات زندگی به گونه‎ای باشد که با آموزه‎های قرآنی همخوانی داشته و اگر اينگونه باشد از مهجوريت قرآن کاسته‎ می‌شود.

مدرس حوزه، يادآور شد: ولی انتظار قرآنی بودن در همه شئون از حوزويان که پرچمدار معارف قرآن هستند بسيار بالاتر است و آنان بايد در ابعاد مختلف به قرآن بپردازند و فقط به قرائت و حفظ و تلاوت و حتی تفسير هم بسنده نکنند؛ بلکه بايد برنامه‎ريزی شود که چگونه برای اقشار مختلف می‎شود برنامه‎ای قرآنی متناسب با همه صنوف، اقوام، اشخاص و اقشار مختلف طرح‌ريزی و اجرا کرد.

رشد روزافزون فعالیت‌های قرآنی در کشور

وی گفت: اين نکته ضروری است که اگر به 30 سال قبل نگاهی بياندازيم می‎بينيم که به برکت نگاه رهبری و خون شهدا، قرآن در کشور ما روز به روز در حوزه‎های مختلف فرهنگی پررنگ‌تر و نمايان‎تر شده است؛ ايجاد موسسات وسيع قرآنی، دهکده‎های قرآنی، وجود رشته‎ها و دانشگاه‌های قرآنی، دروس و برنامه‎های درسی قرآن در حوزه و .... نشانه‎هايی مثبت از رويکرد قرآنی در کشور بوده است ولی مطمئنا از نظام اسلامی توقع بسيار بالاتری نسبت به حضور پرشور در اين عرصه می‎رود.

اين مدرس حوزه اظهار کرد: عنايت بزرگان و مديران حوزه نسبت به پرداختن به امور قرآنی در حوزه بسيار زياد است ولی آنچه که مطلوب واقعی است، آن است که اين برنامه‎ها بايد در صدر اولويت‌های برنامه‎ريزی مديريتی در حوزه قرار گيرد.

وی گفت: بايد قرآن در متون درسی حوزه رنگ بيشتری به خود بگيرد؛ بايد در دروس حوزوی کاری کنيم که مثال‎ها و مصاديق و شواهدی که به فهم دروس کمک می‎کند، همه از قرآن باشد و قرآن پايه هر بحث علمی در حوزه شود.

سميعيان اظهار کرد: برای ارتقای سطح کيفی قرآنی طلاب بايد برای جذب استاد و طلاب امتيازات ويژه‎ای در نظر گرفته شود و حتی خروجی‏های قرآنی حوزه نيز بايد با طلاب ديگر تفاوت داشته باشند و اهميت بيشتری به فعاليت‎های آنان داده شود.

سميعيان بيان کرد: به همين مناسبت برنامه‎ريزان حوزه علميه بايد کاری کنند که در آئين‎نامه‎های فرهنگی و آموزشی به شکل جدی به فعاليت‎های قرآنی توجه شود؛ به طور کلی بايد زمينه‎ای فراهم شود تا راه برای مشتاقان به فعاليت‎های قرآنی وسيع شود و قرآن نقش مهمی در همه فعاليت‎های قرآنی داشته باشد.

لزوم مهجوریت زدایی از قرآن

اين مدرس قرآن ادامه داد: به طور قطع آن‌گونه که از آيات الهی نيز بر می‎آيد اگر صبح تا شام در ختم و رعايت حدود قرآنی بکوشيم بازهم نمی‎توانيم با همه امکانات نيز حق قرآن را ادا کنيم ولی به سهم خود می‎توانيم در هر جايگاهی اين مهجوريت را بکاهيم.

وی گفت: يکی از مزايای توسعه فعاليت‎های قرآنی در حوزه آن است که طلابی که به قرآن و معارف قرآنی مسلط هستند، در فعاليت‎های پژوهشی به مراتب از طلابی که در اين حيطه تسلط ندارند، مطالب و پژوهش‎های ناب‎تری را ارايه می‎‌کنند و به طور کلی کارهای پژوهشی آنان با اطمينان خاطر بيشتری از نظر اتقان بررسی می‎شود؛ زيرا در هر موضوعی که برخورد می‎کنند خود به خود آيات و کلمات قرآن که بويی از آن مطلب را دارد در ذهنشان مجسم می‎‌شود و يک رنگ و بوی خاصی در قرآن در کار پژوهشی آنان وجود دارد و چه بسا طلاب قرآنی که اهل منبر هم شدند کمتر به مطالب خرافی و خواب و خيال برای بيان معارف دين متوسل می‎شوند و هرآنچه بيان می‎دارند از متن قرآن کريم خواهد بود.

سميعيان اظهار کرد: طلاب در تبليغ و منابر بايد به به جای اينکه مطالبی را بيان کنند که در مستند بودن آنها شک و ترديد وجود دارد و يا به جای اينکه به خواب و رؤيا بپردازند مباحث قرآنی را مطرح کنند زيرا جاذبه کلام وحی و قرآن قلب هر مومنی را با خود همراه خواهد کرد؛ استفاده از قصص و مصاديق شواهد قرآنی نيز کمک بسياری به آنان در ارايه بهتر مطالب می‎کند.

وی تاکيد کرد: از همه اينها بالاتر در بين علمای بزرگ و مراجع در طول تاريخ حوزه با اينکه همه آنان در حوزه قرآن تسلط جامع داشتند ولی افرادی که در اين حوزه کارهای بزرگتری انجام دادند، در دروس فقه و اصولشان نيز اين مبانی کاملا محرز بود.


انتهای پیام
تعداد نظرات : 0 نظر

ارسال نظر

0/700
Change the CAPTCHA code
قوانین ارسال نظر