بررسی فلسفه سجده کردن موجودات بر خداوند
حضرت آیت‌الله سبحانی در ادامه تفسیر آیات ابتدایی سوره مبارکه حدید، به چگونگی سجده ذرات و موجودات عالم بر خداوند متعال اشاره کرده و اظهار داشتند: در برخی از آیات قرآن کریم به سجده کردن تمامی موجودات دارای شعور، درک و عقل اشاره شده و درجه و رتبه انسان را بالاترین رتبه در میان موجودات معرفی کرده است.
معظم له افزودند: علاوه بر این آیات، برخی دیگر، بر سجده کردن جنبندگان و حتی اجسام و اشیاء عالم دلالت دارند که آدمی را به تفکر و اندیشه درباره چگونگی سجده کردن این موجودات وا می‌دارد.
این مفسر قرآن کریم ادامه داد: آیاتی که درباره سجده کردن، نازل شده است را می توان به چند گروه تقسیم کرد، آیاتی که بر سجده کردن عقلا اشاره کرده ، آیاتی که جنبندگان و اشیاء را داخل نموده و آیاتی که به سجده درختان ، گیاهان ، ماه و خورشید و دریاها اشاره کرده است.
ایشان تصریح کردند: نسبت این آیات با هم عموم و خصوص است و هیچ تعارضی با هم ندارند و در شرایط متفاوت برای بیان مفاهیم متفاوت نازل شده‌اند.
حضرت آیت‌الله سبحانی گفتند: لفظ سجده در اصطلاح به این معنا است که انسان پیشانی خود را به روی زمین گذارد و اثرش این است که در برابر خدا خضوع و خشوع میکند.
معظم له بیان داشتند: در این آیات، سجده معنای عامی دارد و معنای لفظی به معنای خضوع و خشوع در برابر خدا است، لذا تمامی موجودات و ذرات از آنجایی که دارای شعور هستند و کاملا مطیع خدا می باشند و در برابر قدرت، علم و اراده الهی خضوع و خشوع دارند در حقیقت بر خدا سجده می کنند.
این مرجع تقلید ادامه دادند: هر موجود و ذره ای در این عالم با توجه به رتبه وجودی خود، علم و شعور دارد، البته علم و شعور یک اتم با شعور یک انسان کاملا متفاوت است، ولی به همان اندازه خداوند را سجده می کند و در برابر او خاضع و خاشع است.
حضرت آیت‌الله سبحانی افزودند: علم و شعور در تمامی موجودات عالم جاری و ساری است ولی انسان های عادی از درک آن عاجز هستند.
ایشان در پایان گفتند: اگر این آیات بر کوه‌ها نازل می شد از عظمت و قدرت الهی خرد شده و تاب و تحمل نزول این آیات را نداشتند.
انتهای پیام