واعظان و مداحان از روی مقتل، روضه و مصیبت بخوانند

صدای شیعه: همه جای کربلا ذکر مصیبت است. همه‏ حوادث عاشورا گریه‏آور و دردناک است. هر بخشی را که شما بگیرید؛ از ساعتی که وارد کربلا شد، صحبت امام حسین(ع)، حرف او، خطبه‏ او، شعر خواندن او، خبر مرگ دادن او، صحبت کردن با خواهر، با برادران، با عزیزان، همه این‏ها مصیبت است، تا به شب و روز عاشورا و ظهر و عصر عاشورا برسد! من گوشه‏ای از آنها را حالا عرض می‏کنم.

این روزها، روزهای روضه و گریه است؛ شما هم همه جا می‏شنوید. بنده برای اینکه خودم را مختصری در این میهمانی عظیم حسینی وارد کرده باشم، این چند کلمه را عرض می‏کنم و چون این ملت ما خیلی جوان در راه خدا داده است - شاید در بین این جمعیت، هزاران نفر هستند که جوانانشان را از دست داده‏اند - فکر کردم که چند کلمه از جوانان امام حسین(ع) عرض کنم.

ما به همه می‏گوییم که از روی متن، روضه بخوانید؛ حالا بنده می‏خواهم متن کتاب «لهوف» ابن طاووس را برایتان بخوانم، تا ببینیم روضه‏ متنی چگونه است. بعضی می‏گویند آدم نمی‏شود همان را که در کتاب نوشته است، بخواند؛ باید بپرورانیم - بسازیم - خوب؛ گاهی آن هم اشکالی ندارد؛ اما ما حالا از روی کتاب، چند کلمه‏ای می‏خوانیم.

علی بن طاووس، از علمای بزرگ شیعه در قرن ششم هجری است؛ خانواده او همه اهل علم و دینند. همه آنها یا خیلی از آنها خوبند؛ به خصوص این دو برادر - علی بن موسی بن جعفر بن طاووس و احمد بن موسی بن جعفر بن طاووس - این دو برادر از علمای‏ بزرگ، مؤلّفین بزرگ و ثِقات بزرگند.

کتاب معروف «لهوف» از «سیّد علیّ بن موسی بن جعفر بن طاووس» است. در تعبیرات منبری های ما عین عبارات این کتاب - مثل روایت - خوانده می‏شود؛ از بس متقن و مهم است. من از روی این می‏خوانم.