بريدن اندام تناسلي مظنونان؛ توحش نوين شکنجه‌گران آمريکايي
<div style="text-align: justify">
<br />
<font style="line-height: 24px" face="Tahoma" color="#000000" size="2">
به ‏گزارش فارس، پايگاه خبري-تحليلي "کامن‌دريمز " در گزارشي به قلم "ديو ليندورف " نوشت: وقتي اخبار مربوط به شکنجه زندانيان توسط نيروهاي آمريکايي در دوران بوش پسر و ديک چني به گوش مي‏رسد، بايد باور کرد که نيروهاي نظامي آمريکا و سازمان سيا آنقدرها هم که تصور مي‏شد، نيروهاي قابل اعتمادي براي مبارزه واقعي با تروريسم نبودند.
در اين گزارش آمده است: حتي بر اساس آمار ارايه شده توسط پنتاگون نيز 85درصد از کساني که در هشت سال اخير در زندان گوانتانامو زنداني شده‏اند تروريست نبوده‏اند و اگر منصف باشيم، خواهيم ديد که اکثريت کساني که دستگير شده‏اند، در زمان دستگيري با هيچ‏کس در حال نبرد نبوده‏اند.
گزارش فوق با بيان اين که مطمئناً وضعيت در پايگاه هوايي بگرام افغانستان و همچنين در زندان مخفي عراق بهتر از اين نيست، نوشت: در عراق و افغانستان براي معرفي تروريست‏ها جايزه تعيين شده است، اما اين دو کشور قبيله‏اي به قدري بي‏قانون هستند که برخي افراد براي انتقام از دشمنان قبيله‌اي خود، آن‌ها را به عنوان تروريست معرفي مي‏کنند، البته برخي هم از سر فقر افرادي را به طور اتفاقي تروريست معرفي مي‏کنند تا جايزه را ببرند.
* شکنجه‌هاي وحشيانه و قرون وسطايي نيروهاي آمريکايي
کامن دريمز با بيان اين که براي مردم غربي شنيدن از روش‌هاي عجيب و غريب شکنجه نظير "تا مرز خفگي در آب فرو بردن زندانيان " به حدي عادي شده است که براي برخي شبيه به قدم زدن در پارک است، افزود: بعضي چيزهايي که امروز به طور رسمي افشا مي‏شوند زماني تنها به شايعه شبيه بودند؛ نظير اعدام ساختگي افراد در سلول مجاور با صداي جيغ و فرياد و سپس شليک يک گلوله براي ترساندن زندانيان و حتي از آن بدتر تهديد به قتل فرزند شخص زنداني. جداي از اين‌ها، بريدن آلت تناسلي زندانيان با تيغ و روش‌هاي وحشيانه ديگري که حداکثر درد را ايجاد مي‏کنند را نيز بايد نام برد. به بسياري از زندانيان به خصوص پسران جوان تجاوز شده و بسياري از اجساد کشته‏شدگان زير شکنجه منتظر دفن است.
ليندورف در ادامه مقاله خود آورده است: اين‌ها مجموعه‏اي از بدرفتاري‏هايي‌ است که به بدترين داستان‌هايي که در خصوص رژيم "صدام " در عراق، "خونتا " (Junta) در آرژانتين و "عيدي امين " در اوگاندا شنيده‏ايم، شباهت دارد و البته بعيد نيست که به زودي بشنويم که شکنجه‏گران آمريکايي زندانيان را خورده‌اند!
نويسنده با طرح اين سئوال که "چه بر سر آمريکا آمده که کار اين کشور به اينجا کشيده است؟ " ادامه داد: آمريکا در سال 2001 و در پي حملات 11 سپتامبر جماعتي قرباني داده بود و همه دنيا با آمريکا همدردي مي‏کردند اما دولت آمريکا تنها ظرف چند هفته با آغاز يک سري اقدامات غيرضروري به نام ملت آمريکا، ناگهان به توحش قرون وسطي سقوط کرد.
* اوباما اعتقادي به محاکمه سران شکنجه در دولت قبل ندارد
کامن دريمز در ادامه با بيان اين مسئله که هر چند دولت فعلي آمريکا قول داده که به اين اقدامات پايان دهد اما به نظر نمي‏رسد اقدامات اين دولت نيز ريشه بلاهايي که بر سر صدها يا هزاران نفر آمده را بخشکاند، يادآور شد: اوباما گفته که مايل نيست به گذشته و جنايت‌هايي که در آن صورت پذيرفته، بپردازد. او مي‏گويد که تنها به پيش‏رو چشم دوخته اما مشخص است که اين صداي اوباما، صداي عدالت نيست. اين "صداي بزدلي سياسي " و از قلم انداختن جنايات کساني است که به قدرت وصل هستند. کشوري که همواره خواستار مجازات جنايتکاران در کشورهاي کوچکي نظير کامبوج، صربستان و سودان است اکنون خود را از مجازات جنايتکاران خود معاف کرده است.
به نوشته ليندورف، "اريک هولدر "، دادستان آمريکا چنين عنوان کرده که يک دادستان ويژه را موظف به تحقيق در خصوص کساني نموده است که در لباس مامورين سيا يا پيمانکاران خصوصي، به شکنجه زندانيان پرداخته و از قوانين آمريکا تجاوز کرده‏اند.
اما اين طور که به نظر مي‌رسد وي هرگز به سراغ کساني که زمينه را براي اين شکنجه‏ها آماده کرده‏اند، نظير "دونالد رامسفلد "، وزير دفاع سابق آمريکا که رأساً دستور شکنجه در افغانستان را صادر نمود يا معاون دادستان "جان يو " (John Yoo) يا "جي بيبي " (Jay Baybee) که اکنون يک قاضي فدرال است که هر نوع شکنجه‏اي را مجاز دانسته بودند، نخواهد رفت. همچنين اجازه داده نخواهد شد تا درخصوص ابداع شيوه‏هاي نوين شکنجه نيز تحقيق به‏عمل آيد.
در اين گزارش با بيان اين که از اين موضع دولت جديد واشنگتن همه آمريکايي‌ها دچار حالت تهوع شده‌اند، آمده است: از آن بدتر، آمريکايي‌ها نگران آن هستند که اگر با عوامل پشت پرده اين توحش برخورد نشود، امکان تکرار مجدد آن نيز وجود خواهد داشت. بلکه بايد گفت احتمال اين‌ که با ورود يک شارلاتان ديگر به کاخ سفيد و ترساندن مردم آمريکا از خطراتي نظير تروريسم و بستن چشم مردم به روي حقايق، چنين اتفاقي تکرار شود، بسيار زياد است.
گزارش فوق ادامه داد: البته موارد بسياري هست که نياز به توجه فوري و اقدام مناسب دارند، نظير جنگ طولاني افغانستان، برنامه بيمه درماني جديد رئيس‏ جمهور اوباما، تغييرات آب و هوايي و... اما بايد توجه داشت که نبايد توجه بيش از حد به مواردي اينچنين، مردم آمريکا را از توجه به اين جنايت - يعني به‏سادگي گذشتن از کنار مجازات شکنجه‏گران که مد نظر اوباماست - باز دارد.
ليندورف در پايان با بيان اين که شايد مردم آمريکا هرگز ندانند که زندگي چند انسان بي‏گناه در اثر شکنجه به تباهي کشانيده شده است، نوشت: اما حداقل مي‏توانند جنايتکاران جنگي را به دادگاه بکشانند، البته نه فقط مجريان شکنجه بلکه دستوردهندگان آن نظير "ديک چني " معاون جرج بوش نيز بايد به دادگاه کشانده شوند. مردم آمريکا به عنوان شهروندان يک جامعه دموکراتيک، نبايد به کمتر از اين راضي شوند.
</font></div>
انتهای پیام