روایت دردناکی از 700 روز محاصره شیعیان سوریه

زمان برای مردم این دو شهر دیر می‌گذرد و تأمین مایحتاج و نیازهای معیشتی و انسانی اساسی بسیار دشوار است.

محاصره شهرهای نبل و الزهرا از 700 روز پیش آغاز شده است، و 70 هزار نفر ساکنان این دو شهر غذای کافی برای کودکان یا زندگی روزانه خود ندارد؛ بیماران نیز به‌دلیل کمبود شدید دارو درمانی برای دردهای خود نمی‌یابند. مقدار اندکی دارو با قیمت‌های بالا و سرسام‌آور از شهرک عفرین به این دو شهر قاچاق می‌شود، که البته همگان قادر به خرید آن نیستند.

افراد مسلح تک‌تیرانداز اطراف شهرک "مایر" مستقر هستند، و به‌سمت همگان شلیک می‌کنند. آنها حتی جوانان شهرهای نبل و الزهرا را که تلاش می‌کنند یک گونی گندم یا آرد به داخل این مناطق وارد کنند، هدف قرار می‌دهند. نان در این دو شهر نایاب شده است، و نانوایی‌ها به‌دلیل جلوگیری افراد مسلح از ورود آرد و سوخت بسته است. این وضعیت باعث شده است که زنان باقی‌مانده حبوبات خود را با آسیاب‌های دستی آرد کنند و با آن نان بپزند تا شکم کودکان خود را سیر کنند.

اهالی این دو شهر می‌دانند که آنها هزینه پایداری و استقامت خود را می‌پردازند.

راههای زمینی منتهی به شهرهای نبل و الزهرا زیر آتش گلوله گروه‌های مسلح قرار دارد و حریم هوایی شهر نیز در تیررس پدافند ضدهوایی این گروه‌ها است، و برای اهالی این دو شهر تنها همسایگان آنها در شهر عفرین و اطراف آن باقی مانده‌اند.

"ام‌محمد" یکی از ساکنان است که داستان مرگ دختر خردسال خود به‌خاطر بیماری را روایت می‌کند. او می‌گوید که تنها دختر خردسالش به‌خاطر نبود دارو جان خود را از دست داد.

"ام‌عدنان" از دیگر ساکنان منطقه نیز با سوز دل از پسر جوانش سخن می‌گوید که هنگام تلاش برای چیدن محصول زیتون در باغهای شهر نبل توسط افراد مسلح ربوده شد، و با وجود تلاش چهره‌های سرشناس شهرک‌های مجاور برای تماس با ربایندگان، هیچ خبری از فرزندش ندارد.

در سایه محاصره، صدای اصابت موشک‌های گراد و گلوله‌های خمپاره است که در این دو شهر به گوش می‌رسد و زن و مرد و پیر و جوان را بدون استثنا به خاک و خون می‌کشد.

در این میان، یک پیرمرد سکوت خود را می‌شکند و با سوز دل و عصبانیت می‌گوید: این وضعیت شهرهای نبل و الزهرا به‌نفع چه‌کسی انجام می‌شود؟ اهالی این دو شهر همواره رابطه‌ای برادرانه با همسایگان خود در شهرک‌های ریف شمالی حلب داشته‌اند و تفاوتی بین عرب و کرد یا حتی بین طوایف وجود نداشته است.

شهرهای نبل و الزهرا از هر سو محاصره شده است و ساکنان این دو شهر نمی‌توانند نفس بکشند و تنها راه تنفس آنها از سمت شهرک عفرین و روستاهای اطراف آن در شمال غربی شهرهای نبل و الزهرا است که اهالی به‌طور مستمر تلاش می‌کنند که مواد غذایی و دارو را از این محور وارد کنند اما قیمت‌ها بسیار بالا است و همه توانایی خرید آن را ندارند.

این وضعیت ناگوار و اسفبار انسانی در شهرهای محاصره شده نبل و الزهرا در سایه سکوت بین المللی است. گوشهای سازمان‌های بشردوستانه همچنان ناشنوا است.

اما با وجود این وضعیت دشوار و محاصره شدید، مردم شهرهای نبل و الزهرا از روحیه بالایی برخوردارند و تأکید می‌کنند که از عشق به میهن خویش دست برنخواهند داشت.