(
امتیاز از
)
نظر آيت الله مصباح درمورد عشق هاي زميني
سوال:
ميخواستم بدانم نظر اسلام راجع به عشق هاي زمينی که حتماً منظور عشق بين دو نفر از جنسه مخالف است چيست؟ آيا بايد اين عشق را سرکوب کرد يا در اسلام اين نوع عشق که ممکن است در سنين 16 17 سالگی وارد زندگی يک نفر شود مباح شمرده شده است؟ در راديو و تلويزيون گاه گاه سخنی ميشنويم که گويا اين عشق ها را بايد سرکوب کرد و از پيش آمدنشان جلوگيری کرد و يا فرد عاشق گناه کرده؟ به نظر اسلام آيا دست خود آدم است که عاشق شود يا نشود؟ شخصی که عاشق شده البته بهتر است که زودتر ازدواج کند تا خود را از گرفتاری نجات دهد(البته اگر عشق در اسلام مجاز شمرده شده باشد) حال اگر در موقعيتی بود که نميتوانست ازدواج کند آيا بايد اين مورد را به فراموشی بسپارد؟ نظر حضرت عالی در اين باره و برخورد هاي فيزيکی که با اين مصالح [مسائل]ميشود چيست؟
اصولا ازدواج را با عشق بهتر ميدانيد و خود شخص همسرش را انتخاب کند يا اينکه نديده ازدواج صورت گيرد؟
--------------------------------------------------------------------------------
پاسخ آيت اله مصباح:
1. عواطف يکى از نعمتهاى بزرگ الهى است که هم براى شيرين شدن زندگى اين جهان نقش مهمى ايفا مىکند و هم زمينه تعالى روح و عشق به محبوب حقيقى را فراهم مىسازد.
2. افراط در مهرورزى (مانند افراط در هر کار ديگرى) تعادل زندگى را به هم مىزند و طبعاً تلاش براى کسب چنين امر افراط آميزى مطلوب نخواهد بود؛ مخصوصاً اگر انسان را در معرض گناه قرار دهد. چنين افراطى ممکن است به يک بعدى شدن شخصيت و عقب ماندگى در ساير ابعاد منجر گردد، و حتى گاه موجب ناکامىهاى خطرناکى شود. از اين جهت، رعايت اعتدال در اين عرصه نيز مطلوب است.
3. عشقهاى زمينى هم تا حدى که انسان را به گناه نکشاند حرام نيست ولي خردورزى، دورانديشى، و تقوى اقتضا مى کند که انسان به سراشيب سقوط نزديک نشود و هميشه مرزى را بين خود و گناه قرار دهد. بنابراين کسى که مبتلا به عشق انسانى شده (چه جنس مخالف يا موافق) سزاوار است به خصوص از تماس بدنى خوددارى کند.
4. ازدواج به عنوان يک نهاد مقدس اجتماعى که طبق آنچه از پيامبر اکرم (ص) نقل شده است: ”ما بني بناء في الاسلام احب الي الله عزوجل من التزويج“ (وسائل الشيعة، ج 20، ص 14)، محبوبترين بنيان نزد خداوند مىباشد، بايد بر پايه هاى معقول و سنجيده اى استوار گردد. از همين رو است که نگاه کردن به اندام کسى که شخص قصد ازدواج با او را دارد در شرع مقدس اسلام، با رعايت شرايطش مجاز شمرده شده است، و همدلىها و همنوائيهايى که موجب استحکام اين بنيان شود طبعاً مطلوب خواهد بود. ولى بايد توجه داشت که زيباييهاى ظاهرى موجب فريفتگى و غفلت از عيبها و نقاط ضعف پنهان نشود.
5. همانطور که متذکر شده ايد، يکى از بهترين راهها براى ايمني از خطرهاى عشقهاى زمينى ازدواج با همسرى شايسته است، اما در صورتى که ميسر نباشد بايد از افراط در مهرورزى خوددارى کرد و در اين راه از توصيه هاى روانشناسان و علماى اخلاق (که محور آنها را عدم تمرکز و سعى در فراموشى تشکيل مى دهد) کمک گرفت. بديهى است پرداختن به عبادات عاشقانه هم بهترين درمان است و هم بهترين استفاده از حالات لطيفى است که معمولاً براى مهرورزان حاصل مى شود. به ويژه خواندن با تدبر مناجات محبين از صحيفه سجاديه که در ضمن مناجات خمس عشر در مفاتيح الجنان نيز آمده است توصيه مي شود.
انتهای پیام