(
امتیاز از
)
بزرگترين شکنجه آمريکاييها عليه ما، توهين به قرآن بود
"سامي الحاج "، فيلمبردار شبکه تلويزيوني الجزيره که توسط پاکستان دستگير و تحويل مقامات آمريکايي شده بود، در گفتوگوي اختصاصي با روزنامه "واکيت " ترکيه به تشريح شش سال و نيم شکنجه از سوي آمريکاييها در طول دوران اسارتش پرداخت.
وي گفت: شکنجهگران آمريکايي در طول اين مدت شکنجههايي را که حتي به حيوانها روا داشته نميشود در حق زندانيان اعمال کردند.
الحاج در ادامه افزود: علاوه بر شکنجههاي فيزيکي سختترين شکنجه عليه محکومين توهين به قرآن بود که از هر گونه شکنجه فيزيکي عذابآورتر بود.
وي گفت: شکنجهگران آمريکايي قرآن را جلوي چشمان مظنونان به داخل توالت ميانداختند يا بر روي صفحات مبارک اين کتاب آسماني مطالب توهينآميز و زننده مينوشتند و به زندانيان نشان ميدادند.
سامي الحاج در سال 2001 و به دنبال آغاز بمباران افغانستان توسط آمريکا، براي تصويربرداري از صحنههاي جنگ از سوي شبکه خبري الجزيره به پاکستان اعزام ميشود.
وي در 15 دسامبر 2001 به دستور آمريکاييها توسط نيروهاي پاکستاني دستگير و تحويل نيروهاي آمريکايي در افغانستان ميشود.
الحاج با وجود اينکه مشخص ميشود فرد مورد نظر آمريکاييها نبوده ولي آزاد نميشود. وي پس از مدتي که در زندانهاي بگرام و قندهار نگهداري ميشود، به زندان گوانتاناموي آمريکا در کوبا منتقل ميشود. وي مدت شش سال و نيم بدون هر گونه اتهامي در آنجا نگهداري شده و تحت شکنجههايي قرار ميگيرد که به تعبير وي حتي عليه هيچ حيواني اعمال نميشوند.
سامي الحاج 40 ساله پس از 5/6 سال اسارت در اول مي 2008 از زندان گوانتانامو آزاد ميشود. وي پس از آزادي از زندان گوانتانامو ابتدا به سودان فرستاده ميشود و پس از خاتمه مداوا در آنجا بار ديگر به قطر باز ميگردد تا در الجزيره به کار خود ادامه دهد.
اما هنوز هم آثار شکنجه در زندان گوانتانامو بر روي صورت وي مشهود است.
وي ميگويد: دشوار است که بتوان باور کرد کساني که من و سايرين را شکنجه ميکردند انسان باشند.
سامي الحاج در پاسخ به سوال واکيت مبني بر اينکه چرا آمريکايي ها عليرغم اينکه متوجه شدند وي بيگناه است او را آزاد نکردند، گفت: چونکه از لحظه دستگيري شروع به شکنجه من کردند و بعدا هم چون من شاهد صحنههاي زيادي در بازداشتگاه بوده از آزاد کردن من امتناع کردند.
وي افزود: شکنجهگران ميخواستند که من اعتراف کنم که الجزيره ارگان رسمي رسانهاي القاعده است.
اين خبرنگار الجزيره که در حال حاضر نيز رئيس بخش حقوق بشر الجزيره و تهيه کننده اين شبکه خبري است، در پاسخ به سوالي مبني بر اينکه از کدام واقعه بيش از ساير وقايع تحت تاثير قرار گرفته اظهار داشت: نميتوان گفت يک واقعه، بلکه دهها واقعه من را شديدا تحت تاثير قرار داده است. حتي در زمانهايي که به عبادت ميپرداختيم ما را شکنجه ميکردند. آنها قرآن را در مقابل چشمان ما به داخل توالت ميانداختند و يا بر روي صفحات قرآن عبارات کفرآميز نوشته و به ما نشان مي دادند. به غير از شکنجههاي فيزيکي آنچه که بيش از همه دردآور و عذاب آور بود، بياحترامي شکنجهگران امريکايي به قرآن بود.
سامي الحاج ادامه داد: براي مقابله با شکنجههايي که اعمال مي شد، مدت 480 روز اعتصاب غذا کرده است.
وي در مورد چگونگي مقاومت نزديک به يک سال و نيم در مقابل سختي اعتصاب غذا ميگويد: در واقع تحمل شکنجه آمريکاييها به قدري سخت بود که ما براي رساندن صداي خود به جهانيان دست به اين اعتصاب ميزديم. شکنجهگران آمريکايي از طريق بيني به زور به ما مواد غذايي تزريق ميکردند، ولي کساني بودند که مدت چهار سال به اعتصاب غذا ادامه دادند.
وي همچنين درباره چگونگي آزادياش از زندان گوانتانامو و دليل اين امر ميگويد: همانگونه که من را بيدليل به مدت 5/6 سال دربند نگه داشتند، به همين صورت بدون هيچ دليل خاصي آزاد کردند. يک روز به داخل سلول من آمدند و گفتند که تو آزاد هستي. آنها در طول شش سال و نيم هيچ اتهامي به من وارد نکردند و حتي گفتند که پاکستانيها به اشتباه وي را تحويل دادهاند.
انتهای پیام