قتل کسي که به پيامبر(ص) توهين کرده جايز است
صدای شیعه: چند روز پيش يک نشريه فرانسوي براي چندمين بار با انتشار کاريکاتور توهين آميز به ساحت مقدس نبي أکرم اسلام صلي الله عليه و آله و سلم، آن حضرت را مورد اهانت قرار داد.
در همين راستا خبرنگار ما براي بررسي حکم فقهي به قتل رساندن افراد موهني که دست به چنين کاري زده اند، به سراغ کتاب يکي از مراجع تقليد رفت.
حضرت آيت الله سيد «صادق روحاني» از مراجع تقليد قم در بخشي از کتاب خود که «فقه الصادق» نام دارد، در باب حکم سابّ النبی (صلی الله علیه و آله) و ائمه (علیه السلام) نوشته: «قتل کسی که پیامبر (صلی الله علیه و آله) یا یکی از ائمه (علیه السلام) را دشنام دهد جایز است، و قتل دشنام دهنده بر هر که آن را بشنود، در صورت امنیت از ضرر، جایز است» و فقهاء در این مسأله اختلافی ندارند، بلکه چنانکه در الجواهر آمده است بر هر دو قسم آن اجماع دارند و در سخنان خود بارها از اجماع بر آن سخن گفته‌اند.
مستند آن نیز نصوص خاص در این زمینه است.
روایاتی مانند:
الف) روایت علی بن جعفر به نقل از حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام): «هر کس بشنود ديگري از من بدگويي می‌کند بر او واجب است ـ اگر به او مراجعه شد ـ کسي که مرا دشنام داده به قتل برساند و لازم نیست او را به سلطان تحویل دهد و بر سلطان هم واجب است اگر شخص را پیش او آوردند او را بکشد». (1)
ب) روایت حسن بن محمد بن مسلم: به اباجعفر (علیه السلام) عرض کردم: آیا می‌توان کسی را که به پیامبر (صلی الله علیه و آله) دشنام می‌دهد به قتل رساند؟ فرمود: اگر بر جان خودش نمی‌ترسد او را بکشد. (2) و احادیث دیگری مانند آن.
ج) حدیث صحیح هشام بن سالم: از امام صادق (علیه السلام) پرسيدم دشنام‌دهنده به امام على (علیه السلام) چه حکمى دارد؟ فرمود: به خدا سوگند ريختن خون او حلال است البته اگر باعث ريختن خون بى‌گناهى نشود. عرض کردم چگونه ممکن است باعث ريختن خون بى‌گناهى شود؟ فرمود: مؤمنى در مقابل کافرى کشته شود. و بیش از این نفرمود. (3).
د) حدیث عامری از امام صادق (علیه السلام): به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: چه می‌فرمایید در حق کسی که به علی (علیه السلام) دشنام دهد و از وی اظهار برائت نماید؟ فرمود: به خدا سوگند خون او حلال است و خداوند عالم بین آنان و شما دوستی قرار نداده و وقتی نتوانستی او را بکشی او را ترک کرده و از وی دوری نما. (4).
---------------------------------------------------
پی‌نوشت:
(1) وسائل، باب 25 من أبواب حد قذف، حديث 2.
(2) وسائل، باب 25 من أبواب حد قذف، حديث 3 - 4.
(3) وسائل، باب 27 من أبواب حد قذف، حديث 1.
(4) وسائل، باب 27 من أبواب حد قذف، حديث 2.
فقه الصادق– آیت الله العظمی سيد محمد صادق روحاني - ج ٢٥ - الصفحة ٤٧٥
شیعه آنلاین
انتهای پیام