پیوند تندروهای آمریکا با تروریست های ورشکسته

صدای شیعه: رجوی اواخر هفته ی گذشته از سوی برخی نمایندگان کنگره دعوت شد تا در نشست گفت و شنود کمیته ی روابط خارجی به صورت ویدیویی از پاریس شرکت کند. موضوع این گفت و شنود مساله ی فعالیت های گروه تروریستی «داعش» در عراق و راه های رویارویی با این گروه دهشت افکن بود.

تصمیم نمایندگان دعوت کننده از رجوی برای حضور مجازی در جمع آنان چنان پرسش برانگیز و جنجالی بود که حتی شماری از مقام های پیشین وزارت امور خارجه ی آمریکا به عنوان دیگر اعضای نشست، حاضر به حضور در آن نشدند.

در این زمینه، نکته هایی قابل تامل وجود دارد که باید به آن اشاره کرد:

1- «داعش: تعریف دشمن» عنوان نشستی بود که برخی اعضای کنگره ی آمریکا را به اتفاق سرکرده ی منافقین (سازمان مجاهدین خلق ایران) بر سر یک میز نشاند. نکته ی نخست به شکلی طنزگونه در نامگذاری عنوان نشست و ماهیت حاضران در آن نهفته است. در این پیوند، تعریف داعش به عنوان دشمن شباهت های زیادی با تعریف های سال های گذشته از منافقین در آمریکا می یابد. بنا بر اذعان مقام های واشنگتن، از جمله «هیلاری کلینتون» وزیر امور خارجه ی پیشین آمریکا در کتاب اخیرش، داعش همچون «القاعده» با کمک نهادهای اطلاعاتی این کشور ساخته شد و پس از تبدیل به نیرویی غیرقابل کنترل در فهرست گروه های تروریستی آمریکا قرار گرفت. منافقین نیز گروهی بود که تا مهرماه 1391 در همین فهرست به عنوان دشمن ایالات متحده قرار داشت و پس از خوش خدمتی به صهیونیست ها در جاسوسی و کمک به انجام فعالیت های تروریستی علیه جمهوری اسلامی ایران با تلاش لابی های پرنفوذ از این فهرست خارج شد. در این میان، ضرورت های اعمال فشار بیشینه بر کشورمان در اوج اختلاف های هسته یی با غرب نیز مسیر خروج این گروه تروریستی را از فهرست دشمنان واشنگتن هموار ساخت تا آشکار شود آمریکایی ها در جهت تلاش برای به تسلیم واداشتن ایران از کاربرد هیچ ابزاری فروگذار نمی کنند.

با توجه به آنچه گفته شد مرزهای تعریف دشمن از سوی نخبگان سیاسی واشنگتن به ویژه تندروهای جمهوریخواه مرزهایی سیال به چشم می آید که نه تابع واقعیت هایی چون جنایت پیشگی و اقدام های ضد بشری بلکه وابسته به ضرورت های زمانی و حتی منافع زودگذر گروهی و حزبی است.

در این زمینه انگاره ی دیگر نیز وجود دارد که ناظر بر هزینه های چندهزار دلاری منافقین برای لابی گری یا به عبارت دیگر خرید برخی نمایندگان کنگره است تا بار دیگر این گروه ورشکسته را به مرکز توجه نزدیک سازد.

2- اقدام دعوت کنندگان از رجوی نوعی چشم بستن مغرضانه بر حقیقت هایی غیرقابل انکار است. نمایندگان یادشده در حالی از سرکرده ی منافقین برای رویارویی با داعش مشاوره و چاره می جویند که دست این گروه تروریستی از خون هزاران تن آلوده است. تروریست های سازمان منافقین افزون بر کارنامه ی سیاه کشتار و ترور هموطنان خود، در سال های حضور در عراق به عنوان دست افزار «صدام حسین» دیکتاتور معدوم این کشور در کشتار هزاران تن از شیعیان و کردها مشارکتی فعال داشتند و بغض و کینه ی عراقی ها را نیز برانگیختند تا جایی که نزد بسیاری از عراقی ها جنایت های منافقین همپایه ی اعضای داعش شمرده می شود. طرفه آنکه مقام های پیشین وزارت امور خارجه ی آمریکا یکی از مهمترین دلیل های حضور نیافتن در نشست گفت و شنود را کشتار شماری از هموطنان غیرنظامی خود به دست منافقین عنوان کرده اند.

به این ترتیب، تفسیر دعوت از رهبر گروهی جنایت پیشه که حتی طی سال های اخیر و به رغم ادعای کنارگذاشتن اسلحه، در اردوگاه های مرگبارش همچون «اشرف» و «لیبرتی» بر جان و ناموس اعضای خود چنگ انداخته و برخی را به جرم نارضایتی و رویگردانی سلاخی کرده و می کند از چند حالت خارج نیست. نمایندگان کنگره با اقدام اخیر، از خود تصویری از ناآگاهانی بی خبر از رخدادهای گذشته و حال ارایه می دهند یا مغرضانه و لجوجانه بر همه ی واقعیت ها چشم می بندند تا از هر ابزاری برای تقابل با جمهوری اسلامی ایران و برانگیختن حساسیت های تهران سود جویند. البته برخی ناظران اقدام های جنجالی از این دست را به مثابه نوعی دهان کجی جمهورخواهان تندرو به دولت آمریکا قلمداد می کنند که سیاست خارجی کاخ سفید در فرایند مذاکره های هسته یی و مصالحه با تهران بر سر این موضوع را به چالش می کشد.

3- به باور شماری از صاحبنظران، رفتارهای مغرضانه، لجوجانه و از سر بی تدبیری و ناآگاهی برخی تندروهای آمریکایی را باید از کنش رسمی دولت واشنگتن جدا ساخت و میان این 2 تفاوت گذاشت همچنانکه به هنگام سخنرانی «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی در کنگره ی آمریکا در اسفندماه پارسال، «باراک اوباما» رییس جمهوری این کشور زبان به انتقاد از دعوت کنندگان نتانیاهو به کنگره گشود و حتی حاضر به ملاقات با وی در واشنگتن نشد. در این رخداد نیز تندروهای جمهوریخواه کوشیدند با دهان کجی به رییس جمهوری دموکرات آمریکا بر طبل اختلاف های سیاسی با وی بکوبند و سیاست خارجی وی را در مهمترین پرونده ی پیش رو با چالش روبرو سازند.

با وجود این مرزبندی، مشخص است رفتارهایی از این دست در کشورمان جز از چارچوب دشمنی با ملت ایران نگریسته نخواهد شد؛ ملتی که اکنون جنایتکاران دست آلوده به خون شهروندانش را در نهادهای حاکمیتی کشوری می بیند که خود را مدعی اصلی مبارزه با تروریسم و گسترش ارزش هایی چون حقوق بشر می انگارد.

از دید برخی ناظران، دعوت تندروهای آمریکا از رجوی را می توان به فرض محالی چون حمایت و هم اندیشی نخبگان سیاسی جمهوری اسلامی ایران با عاملان حوادث 11 سپتامبر یا بمب گذاری ماراتن «بوستون» همانند دانست؛ فرضی که مشابه آن در افغانستان سبب ساز و بهانه ی تهاجم نظامی آمریکا شد و ماشین نظامی این کشور را به مدت یک دهه در خارج از قلمرو ایالات متحده به راه انداخت.

پایان سخن آنکه اقبال تندروهای آمریکایی به تروریست های ورشکسته با هر دلیل و توجیهی بر بدبینی و نگرانی ملت ایران از آمریکایی ها خواهد افزود و پیامدهای آن حتی گریبان دولت واشنگتن را نیز خواهد گرفت./ ایرنا