ریاست عون در لبنان یعنی پیروزی جنبش حزب الله

صدای شیعه: روزنامه ها ی صهیونیستی: ریاست عون در لبنان یعنی شکست عربستان از ایران 
یک روزنامه صهیونیستی وابسته به این رژیم، انتخاب «میشل عون» به ریاست جمهوری لبنان را به معنای پیروزی حزب‌الله و ایران در این کشور ارزیابی کرد.
آخرین خبرها از تحولات سیاسی لبنان حاکی است که سرانجام لبنان پس از دو سال و نیم رئیس جمهور جدید خود را شناخت و «میشل عون» با حمایت همه جانبه حزب‌الله و دیگر متحدانش در «جریان 8 مارس»، به عنوان رئیس جمهور جدید این کشور انتخاب شد.
میشل عون مورد حمایت حزب‌الله و مورد مخالفت احزاب لبنانی نزدیک به عربستان بود ولی بر خلاف همه مخالفت‌ها سرانجام حمایت حزب المستقبل به ریاست سعد الحریری را به دست آورد و موفق شد به کاخ بعبدا برسد.
روزنامه «اسرائیل هیوم» چاپ سرزمین‌اشغالی و نزدیک به کابینه رژیم صهیونیستی در تحلیلی بر تحولات سیاسی جاری در لبنان نوشت: انتخاب ژنرال «میشل عون» به ریاست جمهوری لبنان به این معناست که «سید حسن نصرالله» پیروز بزرگ میدان است.
شبکه لبنانی المنار به نقل از این روزنامه نوشت: به اعتقاد این روزنامه صهیونیستی انتخاب رئیس جمهور و حتی انتخاب نخست وزیر در لبنان اهمیت چندانی ندارد، آنچه حائز اهمیت است، این است که «سعد الحریری»، رئیس جریان المستقبل و متحد عربستان سعودی در لبنان در برابر حزب الله سرفرود آورد و به آنچه دبیرکل این حزب دیکته کرده بود، تن داد.
این روزنامه درباره گزینه‌های راهبردی عون نیز نوشت: عون از قدرت سیاسی خود برای تشکیل ائتلاف راهبردی بلند مدت با نصرالله استفاده کرد و این تحولی مهم در گزینه‌های روی میز مارونی‌های لبنان است که پیش‌تر آمریکا و فرانسه و چه بسا در آینده «اسرائیل» را هم پیمان خود می‌دیدند، در حالی‌که عون و مارونی‌ها اکنون سرنوشت خود را به نصرالله و ایران گره زده‌اند.
اسرائیل هیوم همچنین سرفرود آوردن حریری در مقابل حزب الله را به پایان آوردن پرچم‌ها تشبیه کرد که معادلات را در عراق و سوریه بار دیگر به سود ایران رقم خواهد زد.
رژیم صهیونیستی همچنان از اقدام «سمیر جعجع»، رییس حزب «القوات» لبنان و «سعد الحریری»، رئیس جریان المستقبل این کشور در اعلام حمایت از نامزدی «میشل عون»، گزینه پیشنهادی حزب الله در انتخابات ریاست جمهوری ابراز نگرانی و نارضایتی می‌کند.
«حلمی موسی»، تحلیلگر مسائل منطقه در گزارشی که روزنامه السفیر چاپ بیروت آن را منتشر کرد، در این‌باره می‌نویسد: تل‌آویو بر این باور است، این اقدام جعجع و حریری موجب گسترش نفوذ ایران و تحکیم موقعیت حرب الله در لبنان و تضعیف موقعیت کشورهای عربی خواهد شد که به محور «ارتجاع» و «میانه‌روی» معروف هستند.
تحلیلگران رژیم صهیونیستی این اقدام جعجع را بمب سنگینی توصیف کردند که ترکش‌های آن تمام منطقه را فراگرفته و موجب تغییر تمام موازنه‌های قدرت و معادلات حاکم بر میدان شد.
به اعتقاد این تحلیلگران صهیونیست رئیس جمهوری برای لبنان انتخاب شد که متحد حزب الله است و این انتخاب ایران را خرسند خواهد کرد، درحالی که شکستی منطقه‌ای برای عربستان سعودی محسوب می‌شود.
برخی دیگر از تحلیلگران اسرائیلی معتقدند نبرد ریاست جمهوری در لبنان رویارویی ایران و عربستان است و «آیال زیسر»، کارشناس اسرائیلی مسائل سوریه در روزنامه «اسرائیل الیوم» تصریح کرد: عون پیروز میدان انتخابات ریاست جمهوری شد و با تصدی این منصب به وعده خود در مکلف کردن حریری به تشکیل کابینه که سید حسن نصرالله پیشتر با آن موافقت کرده بود، عمل خواهد کرد.
به گفته زیسر، نصرالله بزرگترین پیروز میدان انتخابات ریاست جمهوری است، حتی اگر مجبور شود، خود و هوادارانش چند سال دیگر صبر پیشه کنند تا زمینه تصدی منصب ریاست جمهوری یا نخست وزیری پیش رویشان هموار شود.
به نظر می‌رسد، عربستان در موضوع لبنان به چند دلیل کاملا به بن بست رسیده است: 
1- تعلیق کمک‌های مالی عربستان به بخش نظامی لبنان در چند ماه اخیر برای اعمال فشار به حزب الله،
2- ورشکسته شدن یک شرکت بزرگ سعودی بنام ( سعودی اوجیه) که سعد حریری نخست وزیر فعلی لبنان ریاست آن را بر عهده داشت و سردی روابط بین آنها،
3- شکست ناپذیری حزب الله در لبنان همچون دیگر مناطق تحت اشغال تروریستها. 
لذا پرونده لبنان از صدر فهرست اولویت‌های منطقه‌ای عربستان سعودی پائین آمده و اکنون این کشور برای مقابله با ایران در یمن، بحرین و سوریه، یعنی جایی که حزب‌الله در حمایت از رئیس‌جمهور بشار اسد می‌جنگند، متمرکز شده باشد.
گفتنی است نظام حکومتی لبنان، پارلمانی است و 127 کرسی دارد که میان مسیحیان و مسلمانان (شیعه، سنی، دروزی و علوی) تقسیم شده است.
رئیس جمهوری این کشور با رأی مستقیم نمایندگان مجلس و برای یک دوره 6 ساله انتخاب می‌شود حال آنکه انتخابات پارلمانی هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود.
میشل سلیمان آخرین رئیس جمهور لبنان بود که در می 2014 دوره ریاستش به پایان رسید و گروههای سیاسی از آن زمان تاکنون بر سر شخص رئیس جدید به توافق نرسیده بودند.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما