استاد سلیم موذن‌زاده اردبیلی کیست؟ ; تصاویر
صدای شیعه: سلیم مؤذن‌زاده اردبیلی یکی از مداحان ایرانی به زبان‌های ترکی، فارسي و عربي بود که در سال 1315 خورشیدی در شهر اردبیل زاده شد. وی که بیش‌تر نوحه‌هایی را به زبان ترکی آذربایجانی سروده، به زبان‌های فارسی و عربی نیز تسلط داشت. پدرش شیخ عبدالکریم مؤذن‌زاده اردبیلی نخستین مؤذن رادیوی ایران است و برادرش مرحوم رحیم مؤذن‌زاده اردبیلی نیز از مؤذنان اسلامی است.
به طور متوسط روزانه پنج ساعت از عمر خود را صرف مداحی کرده و بیش از دو هزار عنوان نوار کاست مربوط به برنامه‌های او از زمان پیدایش ضبط صوت تاکنون به زبان‌های ترکی، فارسی و عربی موجود است.
از زمان‌های گذشته، افراد زیادی از اردبیل تاکنون به حرفه موذنی و مداحی پرداختند. اما بطور مسلم صدای گیرا در خانواده موذن زاده اردبیلی موروثی بوده و همه فرزندان و نوادگان مرحوم شیخ فرج، این موهبت الهی را از او به یادگار دارند.
شیخ فرج، پدربزرگ سلیم موذن زاده اردبیلی، قدیمی ترین موذن کشور است که اطلاعات مختصری از وی موجود است.
به گفته سالخوردگان، صدای اذان وی را ساکنان روستاهای واقع درحاشیه سه فرسنگی شهر اردبیل سحرگاهان از بام مسجد زینال در مرکز شهر می شنیده‌اند.
شیخ عبدالکریم، فرزند شیخ فرج هم نخستین موذن در ایران است که نوای اذان دلنشین او شهرت جهانی دارد.
او در سال 1273 خورشیدی در محله «تازه شهر» اردبیل متولد شد و تا سال 1321 خورشیدی نوای توحیدی اش از مناره مسجد میرزا علی اکبر این شهر به گوش می‌رسید.
نعیم، سلیم، رحیم، محمود و داود پنج فرزند او نیز از مداحان اهل بیت و موذن‌های مشهور جهان اسلام هستند که تا به امروز از میان آنان فقط سلیم در قید حیات بود که این ذاکر اهل بیت هم دار فانی را وداع گفت.
شادروان رحیم موذن زاده اردبیلی نیز که اذان بی مانند او در دستگاه بیات ترک در فهرست آثار معنوی ایران به ثبت رسید، چند سال قبل براثر بیماری دعوت حق را لبیک گفت.
استاد سلیم، درباره پدرش می‌گفت: او در سال 1321 خورشیدی به قصد زیارت بارگاه ملکوتی امام رضا عازم مشهد مقدس می‌شود و در بین راه شبی را در منزل یکی از دوستان خویش درتهران سپری می‌کند. از آنجایی که شیخ عبدالکریم عشق موذنی داشته سحرگاه به پشت بام منزل واقع درخیابان عین الدوله رفته و ندای توحیدی اذان را سر می‌دهد.
سلیم، صدای خوب در مداحی را از رشته‌های هنری ظریف توصیف می‌کرد که ملاحت، زیر و بم آهنگ، ادای کلام و تحریرهای مناسب لازمه این هنر است.
وی که خود علاوه بر حفظ روش‌های قدیمی، سبک‌های جدیدی با اصالت فرهنگی را در نوحه خوانی و مداحی ابداع نموده، گفته است: صدای من در برابر صدای پدرم مانند قطره‌ای است در مقابل دریا.
موذن زاده در حضور آیت‌الله طباطبایی، مفسر تفسیر المیزان نیز مداحی داشته است.
مرحوم سلیم موذن زاده اردبیلی، پیش از این در گفتگویی گفته است: رحیم و من و دیگران اگر اذان گفته‌ایم و دل‌های مردمان مومن را منقلب کرده‌ایم، به مدد انفاس پاک نبوی است و توجهات ویژه اهل بیت و امام حسین (ع).
او می‌گفت: نه تنها سالخوردگی هیچ تاثیر سوئی در صدای او نداشته، بلکه صدایش و طنین آوایش روز به روز رساتر هم شده و گوهر تجربه نیز بدان افزوده شده است. او همه را مدیون و مرهون دل‌سپردگی به مرام حسین‌بن‌علی می‌دانست.
سلیم موذن زاده درباره صدای خوش و موسیقی گفته است: صدای خوش یک امر موروثی در خانواده ما بود. ابوی در عزای حسین نوحه می‌گفت و نوحه می‌خواند، اما چیزی که او را در درجه‌ای برتر قرار می‌داد، آشنایی کامل او به موسیقی است. او در ردیف و گوشه‌های موسیقی ید طولایی داشت و ما را نیز آموزش می‌داد. من هر چه در این زمینه یاد گرفته‌ام از ابوی است.
مداحی و نوحه‌خوانی از نظر مرحوم سلیم موذن زاده کار هر کسی نیست. از نظر او نوحه‌خوان باید دوره‌های تعلیم را با موفقیت پشت سر بگذارد و به این نکته توجه کند که می‌خواهد برای عزای حسین‌بن‌علی نوحه بگوید، پس پاکی نیت و خلوص عمل لازمه موفقیت و ماندگاری است.
آن مرحوم در مورد آرزوی خود می‌گفت: از خدا می‌خواهم همه را به راه راست هدایت کند و آرزویم این است که سیدالشهدا شافع شیعیان حقیقی‌اش باشد و ما را هم شفاعت کند.
استاد سلیم موذن زاده اردبیلی، صبح روز دوم آذر 95 در سن 80 سالگی دار فانی را وداع گفت.
روحش شاد.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
انتهای پیام