خداوند دوستی اهل بیت(ع) را با سرشت اهل قم آمیخته است

به مناسبت فرا رسیدن سالروز رحلت حضرت فاطمه معصومه(س) و با توجه به اینکه وجود مقدس آن حضرت(س) در سهر قم منشاء برکات و خیرات بسیار شده است روایات آخرالزمانی اهل بیت(ع) درباره این شهر و اهلش مرور می شود.

آیت الله نجم الدین طبسی، مولف و پژوهشگر مهدوی در کتاب «نشانه هایی از دولت موعود» در رابطه با نقش شهر قم در آخرالزمان چنین می نویسد: آنگاه که جامعه بشری به سوی انحطاط و تباهی پیش می رود، روزنه امیدی نمایان می گردد و مردمی پرچمدار نور در دل آن تاریکی ها می گردند، شهر قم در آخرالزمان این نقش را به عهده دارد.

روایات بسیاری وجود دارد که این شهر مقدس و انسان های وارسته آن را- که وجود خود را از چشمه زلال مکتب اهل بیت(ع) سیراب کرده اند و رسالت ابلاغ پیام را به عهده گرفته اند- می ستاید.

خداوند ولایت و دوستی ما را با طینت و سرشت آنان آمیخته

امامان معصوم علیهم السلام سخنان گوناگونی درباره شهر قم و نقش آن در نهضت فرهنگی زمان غیبت امام زمان علیه السلام دارند که به برخی از آنها اشاره می کنیم. از برخی روایات استفاده می شود که قم و اهل آن رمز و الگوی تشیع و ولایت هستند. از این رو، هر کس را که می خواستند دوست دار اهل بیت و علاقمند به آنان معرفی کنند او را قمی خطاب می کردند.

صفوان می گوید: روزی نزد ابالحسن امام کاظم علیه السلام بودم و سخن از مردم قم و علاقه و میل آنان به حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه به میان آمد؛ امام هفتم(ع) فرمودند: «خداوند آنان را رحمت کند و از آنان خشنود باشد؛ در میان شهرها و کشورها، آنان نیکان و نخبگان شیعیان ما هستند. خداوند ولایت و دوستی ما را با طینت و سرشت آنان آمیخته است.»

از این روایت استفاده می شود که ائمه معصومین شهر قم را پایگاه عاشقان اهل بیت و حضرت مهدی علیه السلام می دانسته اند و شاید دری از بهشت که به شهر قم اختصاص دارد باب المجاهدین یا باب الاخیار(درب نیکان) باشد چنان که در روایت نیز به اهل قم، نیکان شیعه گفته شده است.

 خداوند در هر زمان انسان هایی دارد که بر دیگران حجت می باشند و چون آنان در راه خدا قدم برداشته برای اعتلای کلمة الله مبارزه می کنند خداوند یاور آنان خواهد بود و شر دشمنان را از آنان دور می کند. در زمان غیبت امام عصر علیه السلام قم و مردم آن بر دیگر انسان ها حجت هستند.

گرفتاری و مشکلات از قم و مردمش به دور است

امام صادق علیه السلم می فرمایند: «گرفتاری و مشکلات از قم و مردمش به دور است و روزگاری خواهد رسید که قم و مردم آن حجت بر همه مردمان باشند و آن هنگام در زمان غیبت قائم(عج) ما تا به هنگام ظهور حضرتش می باشد و اگر چنین نبود زمین اهلش را فرو می برد.

به یقین فرشتگان، گرفتاری ها را از قم و مردمانش دور می کنند و هیچ ستمگری قصد قم را نمی کند مگر آن که خداوند کمرش را می شکند و او را گرفتار درد، مصیبت یا دشمن می گرداند. خداوند نام قم و مردم آن را از یاد ستمگران می برد؛ چنان که آنان خدا را فراموش کرده اند.»

یکی دیگر از موارد قابل توجه در روایات این است که شهر قم در روزگار غیبت به عنوان مرکزی برای رساندن پیام اسلام به گوش مستضعفان زمین درخواهد آمد و عالمان و دانشمندان دینی آن، حجتی بر جهانیان خواهند شد.

امام صادق علیه السلام در این باره می فرمایند: «به زودی شهر کوفه از مومنان تهی می گردد و علم و دانش از آن جا رخت بر می بندند و چون ماری که در گوشه ای چنبره زده است، محدود می گردند و از شهری که آن را قم می نامند، ظهور می کنند و آن جا پایگاه علم و فضیلت و معدن دانش و کمال می گردد؛ به گونه ای که روی زمین هیچ مستضعف (فکری) نمی ماند که از دین آگاهی نداشته باشد؛ حتی زنان پرده نشین؛ واین زمان، نزدیک به زمان ظهور قائم ما خواهد بود.

خداوند قم و مردمش را جانشین حضرت حجت قرار می دهد و اگر چنین نبود زمین اهلش را فرو می برد و حجتی بر زمین نمی ماند. بنابراین علم و دانش از شهر قم به شرق و غرب جهان سرازیر می شود و حجت بر جهانیان تمام می گردد؛ به گونه ای که هیچ شخصی نمی ماند که دین و دانش به او نرسیده باشد و آن گاه حضرت قائم علیه السلام ظهور می کند و عذاب الهی بر کافران به دست آن حضرت(عج) فرود می آید؛ زیرا خداوند از بندگان انتقام نمی گیرد مگر هنگامی که حجت بر آنان تمام شده باشد.» در روایت دیگری آمده:«اگرمردم قم نبودند دین از بین می رفت.»

آنان اهل رکوع سجود، قیام و قعودند؛ خدا گناهانشان را به حسنات مبدل می سازد

از برخی روایات فهمیده می شود که ائمه معصومین علیهم السلام شیوه عالمان قم را مورد تایید قرار داده اند. امام صادق علیه السلام دراین باره می فرمایند: «بر فراز قم فرشته ای است که دو بال خود را بر آن به حرکت در می آورد و هیچ ستمگری به آن قصد سوئی نمی کند؛ مگر آن که خداوند او را همانند نمک در آب ذوب می کند.»

حضرت(ع) آن گاه به عیسی بن عبدالله قمی اشاره کرد و فرمودند: «درود خداوند بر قم! پروردگار جهان سرزمینشان را از باران سیراب و برکاتش را بر آنان نازل می گرداند و گناهانشان را به حسنات مبدل می سازد. آنان اهل رکوع سجود، قیام و قعودند؛ چنان که آنان فقیه دانشمند و اهل درک و فهم هستند. آنان اهل درایت و روایت و بینش و عبادت کنندگان نیکی هستند.»

همچنین آن امام(ع) در پاسخ شخصی که گفت: می خواهم از تو چیزی بپرسم که کسی پیش از من نپرسیده باشد و پس از من نخواهد پرسید می فرمایند: «شاید می خواهی از حشر و نشر سوال کنی؟» گفت: آری، سوگند به آن که محمد صل الله علیه وآله را  بشارت گر و هشدار دهنده مبعوث کرد.

حضرت(ع) فرمودند: «حشر همه مردمان به سوی بیت المقدس است؛ مگر بقعه ای در سرزمین جبل که آن را قم می نامند و آمرزش الهی شامل حالشان می گردد.» آن مرد در حالی که نیم خیز می شد گفت: ای فرزند رسول خدا(ص)! آیا این اختصاص به مردم قم دارد؟ امام(ع) پاسخ دادند: «آری؛ آنان و هر کس که هم عقیده ایشان باشد و سخن آنان را بگوید.»

منبع: خبرگزاری شبستان