شاعر آئینی کشور غزل خداحافظی را سرود

صدای شیعه: احمد عزیزی در چهارم دی‌ماه 1337 در سرپل ذهاب کرمانشاه به دنیا آمد. وی سرودنش را از سنین نوجوانی آغاز کرد و پیش از انقلاب اشعارش را برای نشریات ارسال می‌کرد. شمس آل‌احمد از وی برای حضور در تهران دعوت و زمینه دیدار احمد عزیزی با استاد شهید مرتضی مطهری را فراهم می‌کند. احمد عزیزی بعد از انقلاب و با شروع جنگ به تهران مهاجرت می‌کند و همزمان فعالیت مطبوعاتی‌اش را با همکاری با روزنامه جمهوری اسلامی آغاز می‌کند. وی مدتی را نیز در شهرستان نور اقامت داشته است.
احمد عزیزی به معنویت و عرفان اسلامی در اشعارش علاقه نشان می‌دهد و نوآوری‌های شعری وی باعث می‌شود که در میان شاعران بعد از انقلاب به عنوان شاعری صاحب سبک شناخته شود.

از وی آثار متعددی به جای مانده است که از میان آنها می‌توان به «کفش‌های مکاشفه»، «شرجی آواز»، «خوابنامه و باغ تناسخ»، «ترجمه زخم»، «باران پروانه»، «رودخانه رؤیا»، «ناودان الماس»، «ترانه‌های ایلیایی»، «ملکوت تکلم»، «سیل گل سرخ» و «روستای فطرت» اشاره کرد.

وی در اسفندماه سال 86 به دلیل عارضه مغزی به بیمارستان منتقل شد و 9 سال تمام در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان امام‌رضا(ع) کرمانشاه بستری بود. مقام معظم رهبری در سفری که سال 90 به استان کرمانشاه داشتند به عیادت احمد عزیزی نیز رفتند.

احمد عزیزی پس از 9 سال خلوت با خدا در 16 اسفندماه 1395 در سن 58 سالگی درگذشت.

سید عباس صالحی، معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با انتشار پیامی درگذشت احمد عزیزی، شاعر اهل بیت(ع) و انقلاب را تسلیت گفت همچنین علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در پیامی درگذشت احمد عزیزی، شاعر توانمند انقلاب را تسلیت گفت.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما