نسبت به مؤسسات فرهنگی مستقل کم توجهی می‌شود
صدای شیعه: آیت پیمان دبیر شورای دین پژوهان کشور در نامه‌ای به رئیس دولت و رئیس مجلس شورای اسلامی درباره کم توجهی به مؤسسات مستقل فرهنگی، گله کرد.
متن این نامه به شرح ذیل است:
در 38 سال گذشته مؤسسات، نهادها، سازمان‌ها و دستگاه‌های زیاد و پر تعداد فرهنگی، آموزشی، پژوهشی و تبلیغی که در عرصه داخلی و بین المللی مسئولیت‌هایی را بر عهده دارند ایجاد شده اند. از بین صدها مؤسسه ریز ودرشت، فقط 52 موسسه متعلق به اشخاص متنفذ و خاص بودجه های دولتی اغلب گزاف و نامتعادل و بدون نظارت و حسابرسی، همه ساله دریافت می کنند و به اعتراف صاحب نظران اعم از نمایندگان مجلس و منتقدان فرهنگی و دینی این بودجه های دریافتی متناسب با کارکرد حقیقی و خروجی و محصولات علمی و فرهنگی آنان نیست و برای بعضی از آنها متاسفانه چند برابر هزینه های واقعی خود بودجه دریافت کرده و می کنند و قبلاً گزارشاتی مستند درباره آنان در وقت تصویب لایحه بودجه سال 95 در خروجی سایت‌های تابناک و الف قرار گرفت ولی بعد از یکی دو روز بطور سئوال برانگیزی گزارشات مذکور حذف شدند!
جناب رئیس جمهور،
جناب رئیس مجلس،
آیا تا حالا «نسبت بین هزینه‌ها و دستاوردها» را در این موسسات دینی و فرهنگی مورد بررسی قرار داده‌اید؟
آیا روند و نتایج، بعد از سالها دریافت وپرداخت این بودجه‌های هنگفت، راضی کننده است؟
آیا موفقیت این متولیان متکثر و متعدد در دینداری و فرهنگ جامعه و در حضور قابل دفاع و آبرومند آنان در عرصه بین المللی و در مراکز و مجامع علمی و اجلاس های علمی فرهنگی جهان قابل قبول است؟
آیا اساسا با هزینه کردن 8 هزارمیلیارد تومان بودجه بخش فرهنگ، در متن تحولات فکری، فرهنگی، آموزشی، پژوهشی و تبلیغی غرب و شرق عالم حضور و جایگاه شایسته‌ای داریم؟
عالیجنابان، ما با این همه موسسه سازی، به عنوان منادی ومدافع مکتب اسلام ناب محمدی و مدعی معارف و فرهنگ اصیل قرآن و اهل بیت علیهم السلام امروز دقیقا" کجای کار هستیم؟
رؤسای بزرگوار،
در انقلاب جهانی وب و در فضای پرشتاب و شکننده و پر مخاطره مجازی چه می کنیم؟ و سهم مان نسبت به دشمنان مان چه قدر است؟
آیا سزاوار است بعد از 38 سال و این همه مدعا و این همه متولیان با تشکیلات عریض و طویل، گفته شود " سهم ما،نه فقط از صهیونیست و وهابیت! بلکه با شرمندگی، حتی از فرقه 4 ساله داعش هم درفضای مجازی کمتر و در ماهواره ها صدایمان حتی نارساتر از بهائی ها و داعشی ها باشد و مراکز اسلامی و مساجد و نمایندگی های ما هم درداخل کشور، و هم در خارج، در مقابل مساجد سنی و وهابی بسیار محقر و فقیر و فاقد روحانی مستقر و ناتوان در فعالیت باشند !؟
آیا ناظران و مشاوران و دستگاه های نظارتی پرهزینه تان، این واقعییات تلخ را به حضورتان ایفاد نمی نمایند؟ یا این گزارش ها نزد شما اولویت و ضرورت توجه و اهتمام نداشته اند؟
اگر مدعی باشید که اولویت و اهتمامی در کار است و نامه این بنده را هم سیاه نمایی تلقی کنید، سئوال می کنم ؛ چه اهتمامی داریم که حتی به اندازه یک سازمان جدید التاسیس حنفی در کشور همسایه لائیک مان ترکیه ، در جهان بروز و ظهور و کارکرد دینی و فرهنگی نداریم!؟
آیا سهمی که ما در این عرصه ها داریم با تاریخ، قد و قامت جغرافیایی، پیشینه تمدن و فرهنگ و اندیشه و توانمندی های بالقوه ما، با 8 هزار میلیارد تومان بودجه دولتی بخش فرهنگی و دینی بعلاوه آن، بیش از این رقم وجوهات شرعی و خیریه ها و موقوفات موجود، سازگار است؟
چرا دستگاه های نظارتی و محاسباتی فربه وپر هزینه! و کمیسیون های ذیربط مجلس شورای اسلامی، و بازرسی ریاست جمهوری و بازرسی کل کشور و بازرسی دفتر مقام معظم رهبری، گزارش به درد خوری به ملت نمی دهند؟
چرا مجلس در برابر رانت نفوذ شخصیت های بودجه بگیر و غیر پاسخگو، این قدر نا کار آمد و مستاصل است؟
و چرا این مجلس محترم و سازمان برنامه و بودجه حتی قدرت اصلاح و عادلانه کردن یک جدول فرعی لایحه بودجه و جواب قانع کننده به اعتراضات نخبگانی و رسانه ای در مورد بودجه های فرهنگی را ندارند؟
با اینکه بسیاری از نمایندگان همین مجلس دهم اعتراف به بی عدالتی و رانت خواری و ویژه خواری متنفذین در جدول 17 مذکور داشتند و موضع اولیه گرفتند، اما به یکباره ساکت شدند و بودجه های حمایتی اشخاص و موسسات حقیقی و حقوقی را به همان صورت همیشگی و با افزایش بی رویه و توجیه ناپذیر بودجه بعضی از موسسات، بدون اعتنا به درخواست های مکرر متقاضیان جدید حمایت فرهنگی و دینی، تصویب کردند، تا در این دوره باز هم موسسات ثروتمند ثروتمندتر و موسسات فقیر و مقروض فقیرتر بمانند چرا جناب رئیس جمهور و جناب رئیس مجلس و اعضای محترم کمیسیون فرهنگی، اعتنایی به گزارشات و مکاتبات( سر ناگشاده!) دبیرخانه شورای دین پژوهان کشور نفرمودند و پاسخی ندادند تا امروز ما را لابد و ناگزیر از ارسال این نامه سرگشاده نمودند؟
بزرگواران، خاطر نشان می نماید اعتراض نخبگان حوزه دین و فرهنگ در این موضوع به حدی بالا گرفته است که حتی در دیدار افطاری ماه رمضان امسال (دیدار فضلای حوزه با رئیس جمهور)، یکی از اساتید برجسته و صاحب نظر حوزه، در سخنان خود به نمایندگی حضار، با ذکر نمونه هایی از مصادیق این بی عدالتی و تبعیض فاحش، تصریح کرد و خواستار بازنگری و اصلاح شد ولی باز هم تا کنون مسکوت مانده است.
چقدر خوب است که نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی و بخصوص اندیشمند فاضل جناب آقای دکتر لاریجانی، نماینده محترم مردم قم که الحمدلله رئیس این قوه است، و مکرر اینگونه اعتراضات را در قم از علمای مختلف شنیده است، رو دربایستی ها و معذورات و محذورات با اشخاص را کنار بگذارند و به مدد اساتید و صاحب نظرانی که به لطف خدا در حوزه و دانشگاه داریم، در این مورد تصمیم گرفته و کار و اقدام سازنده‌ای برای رفع این تبعیض و بی عدالتی بنمایند و حق مؤسسات کارآمد ولی بی نفوذ را اعاده، و با تنظیم عادلانه جداول بودجه فرهنگی با ملاک‌ها وشاخص های قابل ارزیابی، و ایجاد سازو کار قانونی نظارت بر هزینه کرد بهینه و مؤثر و صحیح وسازنده آن، به نگرانی ها پایان دهند.
انتهای پیام