(
امتیاز از
)
تلویزیون منافات دینداری با نوگرایی را القا می کند
رئیس هیئت علمی بعثه مقام معظم رهبری با اشاره به اینکه دین و دینداری حقیقی در تلویزیون به نمایش گذاشته نمی‌شوند گفت: برای آگاهی از تأثیرات تلویزیون بر اخلاق جامعه، باید برآیند اخلاقی این رسانه طی دوره‌ای 10 و یا 20 ساله بررسی شود.
آیت الله دکتر مهدی هادوی تهرانی رئیس هیئت علمی بعثه مقام معظم رهبری و استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم در رابطه با رعایت مؤلفه های شرعی و اخلاقی در برنامه‌های تلویزیونی اظهار داشت: مسئله اخلاق مسئله ای است که در همه جوامع بشری به عنوان یک مسئله محوری برای تأمین اهداف متعالی در جامعه مطرح است.
نقش مؤثر تلویزیون در ترویج اخلاق
وی افزود: در جامعه اسلامی باتوجه به تأکید اسلام نسبت به مسائل معنوی، اخلاق اهمیت بیشتری پیدا می کند و به تبع رسانه به صورت عام و تلویزیون به صورت خاص می توانند نقش مؤثری در ترویج این اخلاق داشته باشند.
دکتر هادوی تهرانی اظهار داشت: برای اینکه برآوردی از تأثیرات تلویزیون بر حوزه اخلاق داشته باشیم باید ببینیم که در یک دوره زمانی برنامه های تلویزیونی چه ارزشهایی را به صورت آشکار و چه ارزشهایی را به صورت پنهان و تلویحی به مخاطب ارائه می دهند.
القای منافات دینداری با نوگرایی در تلویزیون
رئیس هیئت علمی بعثه مقام معظم رهبری گفت: در برنامه تلویزیون شاهد هستیم که صحنه‌های حضور در مسجد ، صحنه های نماز و عبادت نشان داده می شود که از دیدی ترویج صریح و مستقیم گرایش مردم به دین و مفاهیم معنوی است، اما در عین حال همان شخصیتی که به عنوان شخصیت متدین ایفای نقش می کند یک سری رفتاهای نادرست را در لابه لای برنامه انجام می دهد نوعی سطحی نگری و نوعی مخالفت با برخی از مظاهر علمی و تمدنی را نیز در شخصیت این فرد مشاهده می کنیم، در واقع این مفهوم را القا می کند که دینداری با نوگرایی و علم منافات دارد.
وی تأکید کرد: اتخاذ چنین رویکردی در مفاهیم اخلاقی مخاطب تأثیرگذار است؛ برای مثال، تأثیر نهایی آن در مخاطب به این صورت است که اگر به سمت دین بروید رفتارهای خشنی با مردم خواهید داشت و یا میزان سازگاری با افراد کاهش می یابد و نوع رفتار در مقابل علم و تمدن منفی می شود.
برآیند تأثیرات اخلاقی تلویزیون در جامعه بررسی شوند
رئیس هیئت علمی بعثه مقام معظم رهبری گفت: باید برآیند تأثیراتی را که یک برنامه تلویزیونی و یا مجموعه برنامه هایی که در تلویزیونی ارائه می شود را در جامعه بررسی کنیم و آن زمان ببینیم آیا به واقع تلویزیون ما در توسعه اخلاق عمومی موفق بوده یا در این جهت موفقیت اندکی حاصل کرده است.
دکتر هادوی تهرانی اظهار داشت: مفاهیم صریح و علنی تلویزیون خوب و مثبت هستند اما مفاهیمی که در لایه های زیرین ارائه می شوند چه بسا تأثیر بیشتری نسبت به مفاهیم آشکار در مخاطب داشته باشند، اما در بسیاری از اوقات مفاهیم مثبتی نیستند و آگاهانه و یا ناآگاهانه این مفاهیم خلاف مفاهیم تصریح شده است .
استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم با اشاره به یک نمونه یادآور شد: برای مثال برنامه ای با هدف تفبیح استفاده از مواد مخدر و به مطرح کردن آن به عنوان یک آسیب اجتماعی تولید می شود اما در عین حال به شکلی استفاده کنندگان از مواد مخدر تطهیر می شوند . با مطرح کردن یک سری ضرورتها معضلات و مشکلات مخاطب به نوعی توجیه می شود که نتواند استفاده کنندگان مواد مخدر را تقبیح کند. در نتیجه جوانی که این برنامه را مشاهده می کند با پیامهای صریحی علیه مواد مخدر رو به رو می شود اما در پس زمینه ذهن خود به علت قسمتهای ناپیدای برنامه تلویزیونی به این نتیجه گیری می رسد که استفاده از مواد مخدر برای برخی از افراد و در برخی شرایط امری ضروری بوده و شاید اگر خود در چنین شرایطی قرار گیرد دست به استفاده از مواد مخدر می زند.
وی با بیان این مطلب که این که اگر می خواهیم بحث اخلاق در تلویزیون را به دقت دنبال کنیم باید در یک دوره ده یا یک دوره 20 ساله برآیند مجموعه برنامه های تلویزیونی در قالبهای مختلفی چون اخبار، مستند، فیلم داستانی، برنامه های علمی و غیره را بررسی کنیم گفت: پس از این بررسی ها باید به تحلیل این مطلب بپردازیم که التزام جوانی که دوره کودکی خود مخاطب این برنامه ها بوده به مسائل اخلاقی افزایش پیدا کرده، رفتارهای وی اخلاقی و بهتر شده و یا کاهش یافته، با چنین شیوه‌ای می توان بحث اخلاق در تلویزیون را دنبال کرد.
دکتر هادوی تهرانی یادآور شد: البته نمی توان انکار کرد که در جامعه عوامل مختلفی بر رفتار تأثیر می گذارند اما با توجه به فضای فعلی بخشی زیادی از تأثیرات جامعه تحت الشاع تلویزیون قرار دارند. حتی در خانواده های عادی تأثیرگذاری آن بیش از تأثیر مادر بر فرزندان است .
انتهای پیام