توهم ابوظبی
حمید محمدی*
صدای شیعه: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در حالی که ایران دست دوستی و برادری به سوی کشورهای عربی حاشیه جنوبی خلیج فارس دراز کرد، امارات عربی همواره ساز مخالف زد و با دسیسه‌پردازی و به دور از ظرفیت‌های خود و با طرح ادعاهای بی‌اساس سعی کرد بقیه کشورهای عربی را علیه ایران تحریک کند و در این راه از هیچ تلاشی مضایقه نکرد. امارات نقش کلیدی در تحریک حمله صدام به ایران و اعطای کمک‌های نظامی، اطلاعاتی و مالی به رژیم بعثی عراق داشت و آتش بیار معرکه جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بود.
با سقوط صدام و با روی کار آمدن دولت مردمی در عراق، امارات که از به انزوا کشاندن انقلاب اسلامی ناامید شده بود کمک به گروه‌های معارض و تروریستی را در دستور کار قرار داد و به پناهگاهی برای استقرار نیروهای ضدانقلاب و توطئه علیه مردم مسلمان ایران تبدیل شد. امارات از سوی دیگر با دعوت از ناوگان جنگی کشورهای غربی باعث میلیتاریزه شدن هر چه بیشتر خلیج فارس شد. ضربه زدن به دوستان و متحدین منطقه‌ای جمهوری اسلامی از دیگر اقدامات خصمانه امارات در منطقه است.
توطئه علیه حزب‌الله لبنان، ایجاد بحران و جنگ نیابتی در سوریه، تلاش برای سرنگونی دولت مردمی عراق، اعمال فشار و دادن وعده وعیدها به برخی کشورها برای کاهش سطح روابط با ایران، حمایت مالی از سلفی گری و گروه‌های افراطی ضدشیعی، حمایت از داعش و طالبان و دخالت در امور داخلی سایر کشورهای منطقه از مصادیق بارز اقدامات غیردوستانه امارات در سال‌های اخیر در راستای برهم زدن ثبات منطقه است.
ابوظبی در یکی از آخرین سناریوهای خود با شیطنت هرچه تمام حاکمان جوان عربستان را علیه قطر تحریک کرد و پرچمدار دخالت در امور داخلی قطر شد و با ارائه درخواست‌های نامتعارف و خارج از عرف بین‌الملل عملاً حاکمیت ملی قطر را زیر سؤال برد و اگر ایران و ترکیه از حاکمیت ملی و تمامیت ارضی قطر حمایت نمی‌کردند معلوم نبود حال و روز قطر در این روزها چگونه می‌بود.
ابوظبی در این مقوله حتی پا را از گلیم خود درازتر کرده و آنقدر وقیحانه و نابخردانه رفتار می‌کند که به خود اجازه می‌دهد نسبت به بازگشت سفیر قطر به تهران ابراز ناخرسندی کند. آل نهیان با ناپختگی و دادن آدرس اشتباهی سیاست خارجی کشور امارات را به ورطه سقوط می‌کشاند و باید بداند که اشتباه در سیاست خارجی به قول جان اف کندی می‌تواند به نابودی یک کشور منجر شود.
اجرای قانون دریافت مالیات در امارات از اول اکتبر از نشانه‌های اولیه بروز نگرانی برای مردم امارات و 35 هزار شرکت حاضر در این کشور در مورد آینده آن است. عدم ارزیابی صحیح ابوظبی از توان ملی خود می‌تواند شرایط بسیار بدتری برای امارات به ارمغان بیاورد و در این میان وزیر خارجه امارات نمی‌تواند با متهم کردن ایران و ترکیه بر اقدامات غیرانسانی ابوظبی در منطقه سرپوش گذارد.
آه مظلومان و خون نابحق ریخته مردم مظلوم و معصوم منطقه همانگونه که صدام را به خاک ذلت نشاند روزی نیز حاکمان امارات را با واقعیت‌های منطقه آشنا خواهد کرد مگر آنکه ابوظبی به جای نهال دشمنی درخت دوستی را آبیاری کند و در جهت ثبات سیاسی و توسعه اقتصادی منطقه قدم بردارد و بیش از آنکه به فکر توسعه طلبی و دخالت در امور سایر کشورها باشد به فکر یکپارچگی، حفظ وحدت ملی و انسجام امیرنشین‌های خود باشد.
*کارشناس مسائل بین‌الملل
منبع: روزنامه ایران 12/06/1396
انتهای پیام