برخورد جالب شیخ الازهر با نامه مرحوم خسروشاهی
مسئول دفتر سیاسی و اجتماعی حوزه علمیه گفت: رئیس الازهر، آقای الطیب تحت تأثیر فضایی که قرضاوی علیه ایران و شیعه ایجاد کرده بود، بیانیه‌ای را علیه جمهوری اسلامی به علت تبلیغ شیعه در کشورهای اهل تسنن صادر کرد؛ آقای خسروشاهی نامه مفصلی با خط خودشان خطاب به ایشان با این عنوان «فضیلة الشیخ الاحمد الطیب، عاتبک اخویا» نوشتند و وقتی نامه را تحویل دادم، ایشان خواند و گفت: آقای خسروشاهی برادر ما هست و عتاب ایشان به بنده بجاست.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسن زمانی، مسئول دفتر سیاسی و اجتماعی حوزه علمیه اظهار کرد: مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین سیدهادی خسروشاهی از بزرگ‌مردانی است که نام و خدمات او در تاریخ روحانیت، اسلام و تشیع و برای همیشه خواهد درخشید؛ این بزرگ‌مرد ویژگی‌های متعددی داشت که بنده به چند مورد از آنها اشاره می‌کنم.
زمانی افزود: ویژگی اول ایشان فضل علمی و حوزوی بود؛ ایشان بعد از گذراندن سطح در محضر امام و آیت‌الله بروجردی و برخی مراجع دیگر، فراگیری علوم دینی را سپری کرد؛ ویژگی دوم ایشان این بود که اعتقاد داشت باید معارف اسلام را متناسب با نیاز امروز اسلام و جهان تشیع به کار بگیریم تا بتوانیم جامعه را اداره بکنیم. به همین دلیل وارد به روزرسانی دانش اسلامی شد و توانست معارف ناب قرآن و احادیث را به صورت مقالاتی قبل از انقلاب به جهان عرضه کند.
استاد حوزه علمیه اظهار کرد: قبل از انقلاب، مجله مکتب تشیع و مکتب اسلام، مجلاتی بودند که معارف اسلامی را به مردم می‌رساندند و استاد خسروشاهی از فضلای جوانی بود که در آن زمان دست به قلم برد و معارف اسلام ناب را به روز ارائه کرد.
ترجمه صوت العدالة الانسانیه
معاون سابق بین‌الملل حوزه‌های علمیه اضافه کرد: سومین ویژگی ایشان این بود که علاوه بر مرد بیان، مرد قلم بود، لذا کتب زیادی نوشت و ترجمه کرد؛ کتاب «الامام علی صوت العدالة الانسانیه» نوشته جرج جرداق مسیحی را که از بهترین کتب تاریخ اسلام در تبیین فضائل مولا امام علی(ع) است، ترجمه و به جامعه ایران عرضه کرد. بیش از ۱۰۰ اثر علمی از سوی آن مرحوم تقدیم جامعه علمی شد و الگویی برای همه حوزویان است که باید دست به قلم شده و بتوانند آثاری را به جامعه عرضه کنند.
زمانی با بیان اینکه ویژگی چهارم ایشان اعتقاد به اسلام انقلابی بود، گفت: از همان دوره جوانی با فدائیان اسلام همکاری و با اخوان المسلمین آشنایی و ارتباط داشت؛ او با آثار سیدقطب آشنا بود و برخی آثار ایشان و دیگر اندیشمندان جهان اسلام را هم ترجمه کرد و همین فعالیت‌های انقلابی سبب شد تا بارها به تبعید و زندان برود که در آخرین دوره همراه با آیت‌الله مکارم شیرازی به یزد تبعید شد و این روحیه ضد استکباری او تا پایان عمر ادامه یافت و این هم برای طلاب الگو هست که باید انقلابی بیاندیشند.
مسئول دفتر سیاسی و اجتماعی حوزه تصریح کرد: ویژگی دیگر ایشان حضور فعال در جهان اسلام و در کشورهای اسلامی بود؛ سه سال در قاهره بود و با الازهر همکاری داشت و تعدادی از کتب شیعه را در آنجا چاپ کرد. چندسالی که در مصر بودم، علمای الازهر از دانش و حسن تعامل ایشان تمجید می‌کردند. موفقیت یک عالم دینی در گرو برخورداری از دو عنصر روش و دانش است.
مواجهه جالب شیخ الازهر با نامه خسروشاهی
زمانی اضافه کرد: رئیس الازهر، آقای الطیب تحت تأثیر فضایی که قرضاوی علیه ایران و شیعه ایجاد کرده بود، بیانیه‌ای را علیه جمهوری اسلامی به علت تبلیغ شیعه در کشورهای اهل تسنن صادر کرد؛ تخیل داشتند که ایران این کار را کرده است؛ بنده وقتی با آقای خسروشاهی صحبت کردم، از کار الطیب تعجب کرد و نامه مفصلی با خط خودشان نوشتند و بنده به احمدالطیب تحویل دادم؛ بالای این نامه نوشته بود «فضیلة الشیخ الاحمد الطیب، عاتبک اخویا» این تعبیر زیبا و جالب است، زیرا هم خطاب و عتاب دارد و هم واژه برادری؛ وقتی بنده نامه را تحویل دادم، ایشان خواند و گفت: آقای خسروشاهی برادر ما هست و عتاب ایشان بجاست.
رایزن اسبق فرهنگی ایران در مصر تصریح کرد: وی(الطیب) پرسید آیا شما شیعه‌سازی نمی‌کنید؟ گفتم نه، اگر قرار باشد این کار صورت بگیرد، باید از سوی من انجام شود و بعد گفتم ما به یک معنا شیعه‌سازی داریم و به یک معنا نداریم؛ ما کتب علمی و فلسفی و عرفانی و حدیثی را از ایران می‌آوریم و تقدیم عالمانی مانند شما می‌کنیم و برای بقیه هم همین کار را انجام می‌دهیم. این برای دانش‌افزایی است و نه تحمیل مذهب، اگر این کار شیعه‌سازی است، ما انجام می‌دهیم که ایشان فرمود بله تعامل علمی ایرادی ندارد.
اعتقاد به تعامل علمی
زمانی بیان کرد: ویژگی بعدی ایشان این بود که در جهان غیراسلام هم به تعامل علمی معتقد بود؛ واقعاً اشتباه است جنگی میان شیعه و سنی و اسلام و ادیان دیگر صورت بگیرد؛ هیچکدام منطقی نیست و هیچ کسی هم از جنگ سود نخواهد برد؛ ایشان در ۵ سالی که سفیر ایران در واتیکان بود، دوستانه کار کرد. بنده در سفری که به واتیکان داشتم، باز جلوه‌هایی رابطه دوستانه ایشان با واتیکان را مشاهده کردم.
زمانی اضافه کرد: وی مرد عزم و اراده بود، صد کتاب نوشت و با جهان اسلام و غیراسلام تعامل کرد؛ یکی از روزنامه‌های ایتالیا علیه ایشان اتهام همکاری با تروریسم را مطرح کرد، ایشان در پاسخ به این اتهام، طبق قانون آن کشور رفتار کرد، زیرا قانون می‌گفت که اگر کسی فرد دیگری را متهم به کاری کند و نتواند ثابت کند، باید مبلغ زیادی به عنوان جریمه بدهد و بنده هم از طریق این قانون بی‌گناهی خود را اثبات کردم و پولی که از این طریق دریافت کردم، در راه هزینه‌های فرهنگی در همان کشور خرج کردم.
شیفتگی به سیدجمال الدین
استاد جامعةالمصطفی العالمیه بیان کرد: ویژگی دیگر ایشان هم شیفتگی او به سیدجمال الدین بود؛ تفکر اسلام انقلابی وی را قبول داشت، کتب وی را مطالعه کرد و چندین کتاب در مورد سیدجمال نوشت و در دنیا منتشر کرد. البته در شاکله ظاهری ایشان هم اثر گذاشته بود و موهای سر خود را به تبعیت از وی بلند نگه می‌داشت و به عنوان یک مرد مبارز در عرصه جهانی قدم گذاشت.
زمانی در خاتمه گفت: امیدواریم روح ایشان با اجداد طاهرینش و ائمه محشور و آثار وی بدرخشد و مشعل فروزانی برای نسل جوان و طلاب و دانشگاهیان باشد.