بزرگترین مسابقه غدیرشناسی

- نکات قابل توجه:

1.  با عنایت به این‌که هدف مسابقه دانش‌افزایى و یادآورى اطلاعات دینى است، تکمیل پاسخ‌نامه‌ها و نیز نوشتن پاسخ‌هاى تشریحى سئوالات توسط خود شرکت‌کنندگان، لازم است.

2.  جهت شرکت در مسابقه هیچ‌گونه محدودیت سنى و علمى وجود ندارد.

3.  تعداد 16 سئوال از 20 سئوال مسابقه تستى و 4 سئوال تشریحى است، بر این اساس، پاسخ سئوال‌هاى تستى با پرنمودن خانه مربوطه جدول و پاسخ سئوالات تشریحى با درج آن‌ها در بخش پایانى برگه پاسخ‌نامه خواهد بود.

4.  از شرکت‌کنندگان ارجمند تقاضا مى‌شود از تکمیل و ارسال بیش از یک پاسخ‌نامه پرهیز نمایند.

5.  سئوالات مسابقه از مجموعه‌اى از نکته‌ها و نیز فرازهاى خطبه پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله در روز غدیرخم انتخاب شده که متن فوق و نیز سئوالات و فرم پاسخ‌نامه در مطبوعات کثیرالانتشار و نیز سایت اینترنتى ‌www.ghadir-qom.com‌‌ درج می‌‌شود.

6.  شرکت‌کنندگان گرامى پاسخ‌هاى خود را حداکثر تا تاریخ 16 آذرماه به نشانى: قم، صندوق پستى 4381/37185 و یا به ایمیل ‌info@ghadir-qom.com‌ ارسال نمایند.

7.  درج پاسخ‌ها در کپى پاسخنامه و پرینت آن از سایت، مانعى ندارد.

8.  در صورت وجود پرسش یا ابهامى در مورد مسابقه مى‌توانید با تلفن 7788741-0251‌ تماس حاصل فرمایید.

9.  انس افزون‌تر با فرهنگ مقدس غدیر، بهترین هدیه‌اى است که این مسابقه به شرکت‌کنندگان اهداء مى‌نماید، اما جهت تکریم بیشتر از شما سروران گرامى، خادمان امیرالمؤمنین علیه‌السلام، در راستاى بزرگداشت غدیر جوایز ارزنده‌اى هم‌چون کمک‌هزینه سفر معنوى عمره، عتبات، مشهد مقدس، لوازم‌خانگى، سکه بهار آزادى و صدها جایزه ارزنده دیگر‌ ‌به شرکت‌کنندگان مسابقه اهداء خواهد نمود.

10.  پس از اعلام اسامى برندگان، جوائز از طریق پست به نشانى عزیزان ارسال خواهد گردید.

11. ‌ خطبه گرانقدر غدیر در بسیارى از کتب اهل سنت و شیعه آمده، اما فرازهاى منتخب خطبه مذکور از کتاب شریف «الاحتجاج» مرحوم طبرسى نقل گردیده است.

12.  ترجمه فرازهاى خطبه‌تاریخى غدیر و نیز برخى از نکته‌ها، از کتاب ارزشمند «غدیر، زلال وحى» اخذ شده است.

13. اعلام عمومى اسامى برندگان در تاریخ ‌25 آذر 88‌ از سایت ‌www.ghadir-qom com‌ و به صورت شخصى براى برندگان از طریق پیامک انجام خواهد شد.

13.  جهت تسهیل در ارتباط ستاد با برندگان، شماره موبایل خود یا یکى از نزدیکان را در برگه پاسخ‌نامه درج فرمایید.

ستاد بزرگداشت غدیر قم

«عظمت غدیر در کلام پیامبر اکرم (ص)»

«فرازهایى از خطبه غدیر»

1.  آن‌چه بر تو فرو فرستادیم

آرى، نیست معبودى جز او که دستورم داده و اعلام کرده که:"اگر در ابلاغ آن‌چه اینک بر تو فرو فرستاده‌ام کوتاهى کنى، در حقیقت، به هیچ یک از وظایف رسالت و ابلاغ من عمل نکرده‌اى. " و هم او ـ تبارک و تعالى ـ حفظ و نگهدارى مرا در برابر مخالفان تعهد و تضمین کرده و او مرا کفایت کننده‌اى بزرگوار است.  و اینک این است آن پیام که بر من نازل فرموده:

2.  ابلاغ رسالت

 ‌بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم، یا أیُّها الرَّسولُ بَلِّغ ما أنزلَ إلَیکَ مِن ربکّ (فى عَلىٍ) و إِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَه وَاللّهُ یَعصِمُکَ مِنَ النّاسِ، مائده/67.  اى مردم! من در ابلاغ آن‌چه که حق بر من فرو فرستاده است، کوتاهى نکرده‌ام و هم‌اکنون سبب نزول آن آیه را برایتان باز خواهم گفت: فرشته وحى خدا ـ جبرائیل علیه‌السلام سه بار بر من فرود آمده و از سوى حق تعالى، پروردگارم، فرمان داد تا در این مکان به پا خیزم و سپید و سیاه مردم را رسماً آگاهى دهم، که على بن ابى‌طالب، برادر و وصى و جانشین من و امام پس از من است که نسبتش به من، همان نسبت است که هارون به موسى داشت، با این تفاوت که رسالت به من، خاتمه یافته است و بعد از خداوند و رسولش، على، ولىّ و صاحب اختیار شماست.

3.  همان کسى که

على بن ابى‌طالب، همان کسى است که نماز به پاى داشت و در حال رکوع، به نیازمند، صدقه داده است و او در هر حالى رضاى خدا را مى‌جوید.

 4.  از جبرائیل علیه‌السلام خواستم

از جبرائیل علیه‌السلام خواستم که از خداوند متعال معافیّت مرا از تبلیغ این مأموریت تقاضا کند؛ اى مردم چون مى‌دانستم که در میان مردم پرهیزگاران، اندک و منافقان، بسیارند و از مفسده‌جویى گنه‌آلودگان و نیرنگ‌بازى آنان که دین اسلام را به تمسخر و استهزاء گرفته‌اند، آگاهى داشتم؛ همان‌ها که خداوند، در قرآن کریم، وصفشان کرده است: تَقُولُونَ بِأفواهکم ما لَیسَ لَکُم بِه علِم وَ تَحسَبُونَهُ هَیِّناً وَ هُوَ عِندَاللّهِ عَظیمً، نور/15؛ هنوز آن آزارها که این گرو‌‌ه، بارها بر من روا داشتند، از خاطر نبرده‌ام، تا آنجا که به دلیل ملازمت و مصاحبت فراوان على (علیه‌السلام) با من و توجهى که به او داشتم، به عیب‌جویى من برخاستند و مرا مردى زودباور که هر چه مى‌شنود، بى‌اندیشه مى‌پذیرد، خواندند تا آن‌که خداوند عزّوجلّ، این آیه را نازل فرمود: وَ مِنهُم الَّذینَ یُؤذُونَ النَّبِىَّ وَ یَقُولُونَ هُوَ أذُنٌ قُل أذُنُ خَیرٍ لَکُم یُؤمِنُ بِاللّهِ وَ یُؤمِنُ لِلمُؤمِنینَ ‌،توبه/61.

 5.  ولى و صاحب اختیار

اى مردم! بدانید که خداوند، على بن ابى‌طالب را ولىّ و صاحب اختیار شما معیّن فرموده و او را امام و پیشواى واجب‌الاطاعه قرار داده است و فرمانش را بر همه مهاجران و انصار و پیروان ایمانى ایشان و بر هر بیابانى و شهرى و بر هر عجم و عربى و هر بنده و آزاده‌اى و بر هر صغیر و کبیرى و بر هر سیاه و سپیدى و بر هر خداشناس موّحدى، فرض و واجب فرموده و اوامر او را مطاع و بر همه کس نافذ و لازم‌الاجرا مقرر فرموده است.  هر کس با على (علیه‌السلام) به مخالفت برخیزد، ملعون است و هر کس که از او پیروى نماید، مشمول عنایت و رحمت حق خواهد بود.

 6.  مؤمن کیست؟

مؤمن کسى است که به على (علیه‌السلام) ایمان آورد و او را تصدیق کند.  مغفرت و رحمت خداوند شامل او و کسانى است که سخن او را بشنوند و نسبت به فرمان او مطیع و تسلیم باشند.

7.  بعد از من

خداوند عزّوجلّ، پروردگار و ولىّ و صاحب اختیار و خداوندگار شماست و گذشته از او و پیامبرشـ محمّد (صلى‌اللّه‌علیه‌وآله)ـ همین من که اکنون به پا خاسته و با شما سخن مى‌گویم سپس بعد از من على (علیه‌السلام) به امر خدا بر شما سمت ولایت و صاحب اختیارى دارد و پس از او امامت و پیشوایى تا روز واپسین و تا آن هنگام که خدا و پیامبرش را دیدار خواهید کرد، در ذرّیه و نسل من که از پشت على (علیه‌السلام) هستند، قرار خواهد داشت.  ‌ ‌

8.  امام و راهنماى آشکار

اى مردم! دانشى نیست که خداوند به من تعلیم نکرده باشد، و من نیز هر چه که تعلیم گرفته‌ام به على (علیه‌السلام)، این امام پرهیزکاران و پارسایان آموخته‌ام و دیگر دانشى نیست مگر آن‌که به على (علیه‌السلام) تعلیم کرده‌ام و اوست امام و راهنماى آشکار.

 9.  مباد که ‌ ‌

اى مردم! مباد که نسبت به او راه ضلالت و گمراهى سپرید و مباد که از او روى برتابید و مباد که از ولایت و سرپرستى او و از اوامر و فرمان‌هایش به تکبّر، سر باز زنید.  اوست که هادى به حق و عامل به حق و نابودکننده باطل است و از ناپسندها بازتان مى‌دارد.

 10.  از سرزنش پروا ندارد

اوست که در راه خدا از سرزنش هیچ‌کس، پروا نمى‌کند و اوست نخستین کسى که به خدا و پیامبرش ایمان آورد و جان خویش را فداى رسول‌اللّه (صلى‌اللّه‌علیه‌وآله) کرد، در آن هنگامه‌ها که هیچ‌کس در کنار پیامبر باقى نماند، هم‌چنان از او حمایت کرده و تنها رها ننمود و هم او بود که در آن روزگار که کسى را اندیشه عبادت و پرستش خدا نبود، در کنار پیامبر، پروردگار خود را پرستش و عبادت مى‌کرد.  ‌ ‌

 11.  برتر و والاتر

اى مردم! على را برتر و والاتر از هر کس بدانید که خدایش از همه، والاتر و برتر دانسته است! و به ولایت او تمکین کنید که خدایش به ولایت بر شما منصوب فرموده است.

 12.  از جانب حق تعالى است

اى مردم! على (علیه‌السلام)، امام و پیشوا از جانب حق تعالى است و خداوند توبه منکران ولایت او را هرگز نخواهد پذیرفت و هرگز آنان را مشمول عنایت و مغفرت خویش، قرار نخواهد داد و خداوند، بر خود حتم و لازم فرموده که با آن کسان که از فرمان على (علیه‌السلام) سر بپیچند، چنین رفتار کند و پیوسته تا جهان، باقى و روزگار، در کار است، ایشان را در شکنجه و عذابى سخت و توان فرسا معذّب دارد.

 13.  پیامبران پیشین و رسولان نخستین

اى مردم! همه پیامبران پیشین و رسولان نخستین، مردم را به آمدن من بشارت داده‌اند.  من، خاتم پیامبران و رسولان خدایم و بر همه خلق آسمان‌ها و زمین‌ها حجّت و برهانم، هر کس در این امر، تردید کند، هم‌چون کفّار جاهلیّت نخستین است و هر کس در سخنى از سخنان من شک نماید، در حقیقت، به تمام سخنان من شک کرده است و چنین کسى، مستحق بلا و مستوجب آتش خواهد بود.

 14.  هرکس سخن مرا انکار کند

اى مردم! على (علیه‌السلام) را برتر از همه بدانید که گذشته از من، از هر مرد و زنى، برتر و والاتر است.  (بدانید) که خداوند، به خاطر ماست که به جهانیان، روزى مى‌دهد و آفرینش بر پاى و برقرار است؛ هر آن کس که این سخن مرا انکار کند، ملعون و ملعون و مغضوب و مغضوب درگاه حق است.

 15.  آگاه باشید

هان.  آگاه باشید که این سخنان را، به یقین، جبرائیل علیه‌السلام از سوى حق تعالى به من خبر داده و گفته است که: "هر کس با على (علیه‌السلام) به عداوت و دشمنى بر خیزد و ولایت و محبت او را در دل نگیرد، لعنت و خشم مرا نسبت به خود، فراهم کرده است"؛ پس هر کس باید که در کار خود بنگرد که براى فرداى خود، چه آماده نموده است؛ پس باید که از مخالفت با على (علیه‌السلام) سخت برحذر باشید و مبادا که پس از ثابت‌قدمى، پایتان بلغزد که خداوند به هر چه کنید، آگاه است.

 16.  خدا در کتاب مجید خود

اى مردم! على (علیه‌السلام) همان کس است که خدا در کتاب مجید خود، به عنوان "جنب‌اللّه" از او یاد کرده و از زبان مبتلایان به دوزخ، فرموده است: "یا حَسرَتى عَلى ما فرَّطتُ فى جَنبِ‌اللّه"، زمر/56.

 17.  تدبر و تفکر در قرآن

اى مردم! در قرآن به تدبر و تفکر، نظر کنید و در درک و فهم آیات آن بکوشید، و به محکمات آن توجه کنید و از متشابهاتش، پیروى منمایید.  و به خدا سوگند، غیر از این مرد که هم اکنون دست او را گرفته و او را بر کشیده‌ام هرگز دیگرى نیست که بتواند دستورات قرآن را براى شما روشن کند و تفسیر آیات آن را بیان نماید، همین مردى که اکنون بازوى او را گرفته‌ام و به شما اعلام مى‌کنم که:هر کس را من مولا و سرپرست و صاحب اختیارم، على (علیه‌السلام) مولا و سرپرست و صاحب اختیار اوست؛ این مرد، على بن ابى‌طالب، برادر و وصى من است، که فرمان دوستى و ولایت او از جانب حق متعال بر من نازل گردیده است.

 18.  من مولاى اویم

اى مردم! على (علیه‌السلام) و آن پاکان از فرزندانم، ثقل اصغرند و قرآن، ثقل اکبر است، که هر یک، از دیگرى خبر مى‌دهد و هر کدام، دیگرى را تأیید و تصدیق مى‌کند؛ میان این دو ثقل و این دو امر گرانقدر، جدایى نخواهند بود تا آن‌که، قیامت در کنار حوض، به من برسند.  ایشان امناى حق در میان خلق و فرمانروایان او بر روى زمین‌اند.

 19.  ثقل اصغر واکبر اویم

به هوش باشید که من، آن‌چه لازم بود، گفتم.  به هوش باشید که مطلب و مقصود را ابلاغ کردم و به گوش شما رساندم.  توضیح دادم که این امر، به دستور خداوند بود و من نیز از سوى او عزّوجلّ به شما ابلاغ نمودم.  به هوش باشید که عنوان "امیرالمؤمنین" بر کسى جز برادر من روا نیست و این سمت و مقام و فرمانروایى بر مسلمانان، پس از من، براى هیچ کس جز وى مجاز و حلال نیست.

 20.  اى مردم این على (علیه‌السلام)‌

اى مردم! این على (علیه‌السلام)، برادر و وصى من و مخزن علم و خلیفه و جانشین من است بر امّت.  على (علیه‌السلام) مفسّر قرآن، کتاب خداست.  اوست که مردم را به حق دعوت مى‌کند و اوست که به هرچه موجب رضا و خوشنودى خداست، عمل کننده است.  ‌ ‌

21.  بازدارنده مردمان از معاصى

اوست که دشمنان حق، در پیکار و ستیز و به فرمانبردارى و اطاعت از خدا، سخت‌کوش و بازدارنده مردمان از معاصى و نا فرمانى‌هاست.  اوست خلیفه و جانشین رسول خدا، اوست امیر مؤمنان و پیشوا و هادى خلق خدا.  اوست که به امر خدا قاتل "ناکثین" و "قاسطین" و "مارقین" است. 

 22.  دستور حق

)اى مردم)! آن‌چه مى‌گویم به فرمان پروردگارم مى‌گویم و این خواست و دستور حق است که هیچ سخنى از او، به دست من تغییر و تبدیل نپذیرد؛ حال مى‌گویم: خداوندا! هر آن‌کس که على (علیه‌السلام) دوست مى‌دارد، دوست بدار و هر کس که با وى دشمن است، دشمن‌دار.  خداوندا! هر کس که على (علیه‌السلام) را ا‌نکار کند، لعنت‌کن و آن‌کس که پذیراى حق او نباشد، به خشم و غضب خود، گرفتار ساز.  ‌ ‌

 23.  اگر اکنون على (علیه‌السلام)

خداوندا! اگر اکنون، على (علیه‌السلام)، ولىّ تو را به خلافت و جانشینى خود معیّن کردم و امرى که موجب اکمال دین و اتمام نعمت تو بر این مردم است، بیان کردم، همه و همه به فرمان تو بود اینک تو پسندیدى براى ایشان دین اسلام را و فرمودى: "وَ مَن یَبتَغِ غَیرَ الا؛سلامِ دیناً فَلَن یُقبَلَ مِنهُ وَ هُوَ فى الا~خِرةِ مِنَ الخاسِرینَ"، آل عمران/85.

 24.  کمال دین شما

اى مردم! خداوند عزّوجلّ، کمال دین شما را در امامت و پیشوایى على (علیه‌السلام) قرار داده است؛ پس هر کس که از او و جانشینان او از فرزندان من که از صلب اویند تا واپسین روز جهان پیروى و اطاعت نکند، به حبط و نابودى اعمال گرفتار گردیده و در آتش دوزخ، جاودانه، معذّب خواهد بود، نه دیگر عذابش تخفیف یابد و نه مهلت و فرصت نجاتى به او داده شود.

 25.  از همه به من سزاوارتر است

اى مردم! این على (علیه‌السلام) است که مرا بیش از هر کس یارى کرده و از همه بر من سزاوارتر است.  از تمام مردم به من نزدیک‌تر و از همه کس، نزد من محبوب‌تر و گرامى‌تر است.  خداوند عزّوجلّ و من از او راضى و خوشنودیم.  ‌ ‌

 26.  شأن على (علیه‌السلام) در قرآن

آیه‌اى در قرآن مُشعِر به رضایت حق از بندگان، نازل نشده مگر آن که در شأن على (علیه‌السلام) است و هر جا که خداوند مؤمنین را مخاطب قرار داده، در درجه نخست، نظر به او داشته است.  آیه مدحى نیست مگر آن‌که در مورد اوست و بهشتى که در سوره "هَل أتى على الانسان" یاد شده، براى اوست، و در نزول آن دیگرى جز او منظور نشده و دیگرى جز او مدح و ستایش نشده است.

 27.  ناصر دین خدا

اى مردم! على (علیه‌السلام)، ناصر دین خدا و حامى پیامبر خداست، اوست پارساى پرهیزگار و طیّب و طاهر و رهنما و ره یافته.  پیامبرتان، بهترین پیامبر و وصىّ او بهترین وصىّ و پسرانش بهترین اوصیاءاند.  اى مردم! ذریّه و نسل هر پیامبرى از صلب خود اویند امّا ذریّه و نسل من از صلب على (علیه‌السلام) هستند.

 28.  مبادا نسبت به على حسادت ورزید

اى مردم! شیطان به حسادت، آدم را از بهشت بیرون کرد، پس مبادا که نسبت به على (علیه‌السلام) حسد ورزید که اعمالتان یکسره باطل شود و به لغزش و انحراف درافتید؛ که آدم صفت‌‌اللّه تنها به سبب یک معصیت، به زمین فرو افتاد؛ پس بر شماست که مراقب احوال خویشتن باشید.  شما که در میانتان، دشمن خدا نیز هست.

 29.  چه کسى با على کینه مى‌ورزد

(اى مردم)! جز شقىِ واژگون‌بخت کسى با على (علیه‌السلام) کینه نمى‌ورزد و جز پارساى پرهیزگار، مِهر على (علیه‌السلام) در دل نمى‌گیرد و جز اهل ایمان و مخلصان بى‌ریا به على (علیه‌السلام) ایمان نخواهند آورد و به خدا سوگند سوره "وَالعَصر إِنَّ الا؛ِنسانَ لَفى خُسرٍ . . . " در شأن على (علیه‌السلام) نازل شده است.

30.  اى مردم پرهیزکار باشید

اى مردم! خدا را گواه مى‌گیرم که در انجام وظایف رسالت فروگذار نکردم و بر پیامبر، جز ابلاغ فرمان حق، وظیفه‌اى دیگر نیست.  اى مردم! نسبت به خداوند آن‌چنان که شایسته است پرهیزکار باشید، مباد که جز به مسلمانى دیده از جهان فرو بندید.  ‌ ‌

31.  نور خدا در طینت على

اى مردم! این نور از جانب حق تعالى در من سرشته شده و بعد از آن در طینت على (علیه‌السلام) و سپس در نسل او قرار داده شده تا آن‌گاه که نوبت به امام قائم، مهدى (عجل‌اللّه‌تعالى‌فرجه‌الشریف) رسد و اوست که سرانجام، حق خدا و حقوق ما را باز خواهد ستاند؛ که خداوند عزّوجلّ ما را بر تمام مقصران و دشمنان و مخالفان و خائنان و معصیت‌کاران و ستمگران حجت قرار داده است.

32.  اعلام خطر مى‌کنم

اى مردم! به شما اعلام خطر مى‌کنم، به هوش باشید که من فرستاده خدا به سوى شمایم و پیش از من رسولانى آمده و رفته‌اند، آیا اگر من نیز از جهان بروم و یا کشته شوم، به راه پیشینیان خود، باز مى‌گردید؟! ولى هر آن‌کس که به عقب باز گردد و به جاهلیت اسلاف خود روى کند، زیانى به خداوند نخواهد رساند، امّا پروردگار، سپاسگزاران را پاداش نیکو مرحمت خواهد کرد اى مردم! بدانید که على (علیه‌السلام) همان کسى است که متّصف و موصوف به سپاسگزارى و شکیبایى است و پس از او فرزندان من که از صلب اویند، به این صفات مزیّن و ممتازند.

 33.  برخدا منت منهید

اى مردم! مسلمانىِ خود را بر خداوند منّت منهید، که موجب خشم و غضب پروردگار بر شما گردد و عذابى از سوى او به شما رسد، زیرا که حق در کمین است.  ‌ ‌

 34.  اى مردم چیزى نمى‌گذرد

اى مردم! چیزى نمى‌گذرد که پس از من امامان و سردمدارانى پدید آیند که خلق را به آتش و دوزخ فرا خوانند اما این گروه را در روز قیامت یار و مددکارى نخواهد بود.  اى مردم! خدا و پیامبرش از این کسان، متنفّر و بیزارند.  اى مردم! اینان و پیروان و یارانشان، جملگى، در پست‌ترین دوزخ گرفتار خواهند شد، و چه بد جایگاهى است دوزخ، براى این گروه که به تکبر گراییده‌اند.  هشدار باشید که اینان همان "یاران سقیفه‌اند" (اما هر یک از شما باید که در نامه اعمال خود بنگرد گرچه مردم جز تنى چند، نامه عمل خود را از یاد برده‌اند. ) اى مردم! من این ولایت را به عنوان امامت و ارث تا روز قیامت، در ذریه و نسل خود قرار دادم و با این کار وظیفه‌اى را که به آن مأمور بودم، به پایان بردم تا بر هر حاضر و غایب و بر هر کس که شاید در این انجمن بوده و یا در این اجتماع حضور نداشته است و حتى بر آنان که هنوز از مادر متولد نشده‌اند، حجّت تمام باشد.

 35.  حاضران به غایبان گزارش کنند

‌باید که ماجراى امروز را حاضران به غائبان گزارش کنند و پدران به فرزندان تا واپسین روز خبر دهند.  گر چه مدتى نخواهد گذشت که (عده‌اى) این امر را با غصب و ستم، از آن خود قرار خواهند داد و خدا آن غاصبان را لعنت کند و از رحمت خود، دور و مهجورشان سازد و در چنین حال، سزاوار این عذاب گردند که فرمود: "سَنُفرِغُ لَکُم أیُّهَا الثَّقَلانَ"، الرحمن/31؛ "یُرسَلُ عَلَیکُما شُواظٌ مِن نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنتَصِران"، الرحمن/35.

36.  شما را به حال خود رها نخواهد کرد

اى مردم! خداوند شما را به حال خود رها نخواهد کرد تا آن‌که پاک و پلید از یکدیگر ممتاز گردند و خدا شما را بر اسرار پنهان، آگاهى نداده و نخواهد داد.  اى مردم! سرزمینى نیست مگر آن‌که خداوند، مردم آن را در اثر تکذیب حق، هلاک کرده و چنا~ن‌که خود به این معنى اشاره فرموده است: "وَ کَذلِکَ اخذ ربّک اذا اخذ القُرى وَ هِىَ ظالِمَةٌ"، هود/102.  ‌ ‌

 37.  على امام و پیشواى شما

و این على (علیه‌السلام) امام و پیشواى شما و ولىّ و صاحب اختیار شماست.  که خداوند، در مورد او تهدیدها و وعده‌ها کرده و خدا وعده‌هاى خود را انجام خواهد داد.  اى مردم! پیش از شما، اکثر مردم نخستین به گمراهى رفتند و خداوند ایشان را هلاک نمود و هم اوست هلاک کننده گروه‌هایى که از این پس مى‌آیند، هم‌چنا~ن‌که فرمود: "ألَم نُهلِکِ الاCوَّلینَ، ثُمَّ نُتبِعُهُمُ الاخِرینَ، کَذلِکَ نَفعَلُ بِالمُجرِمینَ، وَیلٌ یَومئذٍ لِلمُکَذِّبینَ"، مرسلات/19. ‌

 38.  صراط مستقیم

اى مردم! صراط مستقیم خداوند منم و شما به رعایت آن مأمور شده‌اید و پس از من، على (علیه‌السلام) و سپس فرزندانم که از صلب اویند، امامان و پیشوایان شمایند که خلق را به راه راست هدایت مى‌کنند و پیوسته روى به سوى حق دارند.  ‌ ‌

 39.  سوره حمد در شأن من و على

اى مردم! این سوره (حمد) در شأن من و على (علیه‌السلام) و فرزندانش فرود آمد و شامل ایشان مى‌گردد هم‌چنین مخصوص آن‌هاست، ایشان، اولیاى خدایند که نه خوفى در دل دارند و نه اندوهى آزارشان دهد، بدانید که حزب‌اللّه پیروز است و در برابر، دشمنان على، گروهى اهل شقاق و نفاق و کینه‌ورزانى متجاوز و برادران اهریمنند که به منظور فریب و نیرنگ، سخنان بى‌مغز و آمیخته به رنگ و ریا با یکدیگر نجوا مى‌کنند.  ‌ ‌

 40.  دوستداران على و فرزندانش

اى مردم! دوستداران على (علیه‌السلام) و فرزندانش، مردمى اهل ایمانند که خداوند در کتاب خود از آنان بدین‌گونه یاد کرده است: "لا تَجِدُ قَوماً یُؤمِنونَ بِاللّهِ وَالیَومِ الاخِرِ یُوادُّونَ مَن حادَّاللّهَ وَ رَسُولَهُ . . . "، مجادله/22، دوستداران على و فرزندانش کسانى هستند که نوشته شده در دل‌هایشان ایمان، و مدد نموده خداوند ایشان را بوسیله فرشته‌اى از سوى خودش و او وارد فرماید ایشان را در باغ‌هایى‌که جاریست از زیر آنها نهرهایى براى همیشه در آنجا مى‌مانند.  خداوند از ایشان راضى و ایشان از خداوند خوشنودند.

 41.  من و على (علیه‌السلام)‌

اى مردم! من، منذر و ترساننده‌ام و على (علیه‌السلام) هادى و رهنماست.  اى مردم! من، پیامبرم و على، وصى من است.  ‌ ‌

 42.  آخرین امام زمان "مهدى"

آگاه باشید البتّه! آخرین امام زمان قائمِ "مهدى" است.  آگاه باشید او یارى‌کننده دین خداست.  آگاه باشید او انتقام گیرنده از ستمکاران است.  آگاه باشید او گشاینده دژهاى استوار و ویرانگر قلعه‌هاى مستحکم است.  آگاه باشید او نابودکننده طوایف مشرک است.  آگاه باشید او منتقم خون‌هاى به‌ناحق ریخته اولیاى خداست.  آگاه باشید او حامى دین خداست.  آگاه باشید او جرعه‌نوش دریاى ژرف حقایق و معانى است.  آگاه باشید او معرِّف هر صاحب فضیلتى است به برتریش و هر نادان بى‌فضیلتى است به نادانیش.  آگاه باشید او برگزیده خدا و منتخب پروردگار عالم است.  ‌ ‌

 43.  على تعلیم و تفهیم شما را به عهده خواهد گرفت

اى مردم! آن‌چه لازم بود به شما فهماندم و برایتان توضیح دادم و این على (علیه‌السلام) است که پس از من، تعلیم و تفهیم شما را به عهده خواهد گرفت.  آگاه باشید از شما مى‌خواهم که پس از پایان خطابه (به نشان قبول و تمکین) نخست با من و سپس با على علیه‌السلام، دست بیعت دهید و میثاق خود را استوار کنید.  بدانید که من به خداوند تعهّد سپرده‌ام و على (علیه‌السلام) در برابر من تعهّد و بیعت نموده است و من، اکنون، از سوى حق تعالى از شما مى‌خواهم که با على (علیه‌السلام) بیعت کنید و بدانید که هر کس بیعت خود را بشکند، به زیان خویش اقدام کرده است.  ‌ ‌

 44.  حج خانه خدا کنید

اى مردم! حج و صفا و مروه از شعائر الهى است "فَمَن حَجَّ البیت أوِ اعتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیهِ أن یَطَّوَّفَ بِهِما"، بقره/158.  ‌اى مردم! حج خانه خدا کنید که هیچ خاندانى نیست که به آن خانه وارد شود مگر آن‌که بى نیاز گردد و هیچ خانواده‌اى از این خانه، رخ نتابیده، مگر آن‌که به فقر و تهیدستى گرفتار آمده است.  اى مردم! مؤمنى نیست که در آن موقف کریم بایستد مگر آن‌که خداوند از معاصى گذشته او چشم‌پوشى مى‌کند.  پس آن‌گاه که حجَّش تمام شد زندگى و اعمال را از نو آغاز مى‌کند.  ‌ ‌

45.  خانه خدا با اعتقاد زیارت کنید

اى مردم! خانه خدا را با اعتقاد کامل و با دقت و فهم درست زیارت کنید و مباد که بدون توبه و ترک گناهان گذشته خود، از آن مواقف شریف باز گردید.

 46.  اقامه نماز و پرداخت زکات

اى مردم! اقامه نماز و پرداخت زکات، باید بر طبق دستور پروردگار و به همان روش که او فرمان داده است، به عمل آید و چنان‌چه با گذشت زمان، کوتاهى کنید یا مسایل و معارف دین را فراموش نمائید، این على (علیه‌السلام) ولىّ و سرپرست شما، مبیّن آن معارف و احکام براى شماست.  همو که خداوند عزّوجلّ، او را پس از من براى شما منصوب کرده و هم امامانى که به جانشینى من و او از سوى حق تعالى تعیین گردیده‌اند، پاسخ‌گوى مسایل و مشکلات شما خواهند بود و بر آن‌چه نمى‌دانید آگاهتان خواهد کرد.

 47.  حلال و حرام خدا

آگاه باشید! حلال و حرام خدا، بیش از آن است که بتوانم یک به یک برشمارم و معرفى نمایم؛ چون چنین است، در یک کلام مى‌گویم که به حلال‌ها امر مى‌کنم و از حرام‌ها نهى مى‌نمایم و به منظور توضیح و تبیین آنها، مأمور شده‌ام که از شما بیعت گیرم و دست تعهد و پیمان بفشارم که آن‌چه از سوى حق تعالى درباره امیرالمؤمنین، على (علیه‌السلام) و امامانى که از نسل من و على (علیه‌السلام) به جهان خواهند آمد، پذیرفته باشید.  و مهدى (عجل‌اللّه‌تعالى‌فرجه‌الشریف)، قائم امامان و قاضى به حق تا روز واپسین خواهد بود.

 48.  امر به معروف و نهى از منکر

آگاه باشید من سخن خود را مجدداً تأکید مى‌کنم که: نماز را به پاى دارید و زکات بدهید، امر به معروف و نهى از منکر کنید اما بدانید که سرآغاز هر امر به معروف و نهى از منکرى این است که فرامین مرا بپذیرید و حاضران، آن را به غایبان، اطلاع دهید و به اطاعت از اوامر من وادارشان کنید.  و از مخالفت با آنها بر حذرشان سازید؛ زیرا که این‌ها دستور خداوند عزّوجلّ و فرمان من است، و بدانید که بدون امام معصوم (و بى معرفت او) امر به معروف و نهى از منکر امکان‌پذیر نیست.

 49.  کتاب خدا و عترت من

اى مردم! این قرآن است که امامان پس از على (علیه‌السلام) را از فرزندان و از نسل او معرفى کرده و من نیز به شما توضیح دادم که على از من و من از اویم.  خداوند در کتاب خود فرموده است: "وَ جَعَلَها کَلِمَةً باقِیَةً فى عَقِبِهِ".  ‌و من نیز گفتم: "تا آن زمان که دست تمسک به دامن این دو امر گرانسنگ (یعنى کتاب خدا و عترت و خاندان من) زده‌اید، هرگز به گمراهى و ضلالت دچار نخواهید شد".

 50.  اى مردم به مرگ بیندیشید

اى مردم! به مرگ بیندیشید و از حساب و میزان و محاکمه در پیشگاه پروردگار جهانیان غافل مباشید و ثواب و عقاب و پاداش و کیفر رستاخیز را از خاطر مبرید، که هر کس نیکى کند، پاداش یابد و هر کس دامن به بدى آلوده سازد، بهره‌اى از بهشت نخواهد داشت.

51.  مأمورم که؟

اى مردم! شما را شماره از آن حد فزون‌تر است که بتوانید یک یک، با من دست بیعت دهید در حالى که به فرمان خدا، مأمورم که از زبان هر یک از شما اعتراف گیرم که منصب فرمانروایى و امارت بر مؤمنان را که براى على (علیه‌السلام) قرار داده‌ام پذیرفته‌اید و نیز (مأمورم که) در مورد قبول امامت و ولایت امامانى که از نسل من و صلب على (علیه‌السلام) مى‌باشند، اقرار و بیعت گیرم.  حال که چنین است، همگان یک صدا و به زبان، بگویید: (اى رسول خدا)! آن‌چه که در ولایت و رهبرى مطلق على (علیه‌السلام) و امامان پس از وى که از صلب اویند از جانب حق تعالى به ما ابلاغ کردى، شنیدیم و در برابر آن مطیع و تسلیمیم و به آن امر راضى و خوشنودیم! اینک ما به دل و جان و به زبان و دستمان، نسبت به قبول ولایت با تو بیعت مى‌کنیم و پیمان مى‌بندیم که با این اعتقاد، زندگى کنیم و با آن بمیریم و تا آن زمان که سر از خاک برداریم.

 52.  مقام حسن و حسین (علیهما‌السلام)‌

اى مردم! مقام و منزلتى که حسن و حسین (علیهما‌السلام) نزد خدا و رسول او دارند، گوشزدتان کرده و ابلاغ نموده و متوجهتان ساختم که این دو تن سرور جوانان بهشتند و پس از من که جدّ ایشانم و بعد از على علیه‌السلام، منصب امامت خواهند داشت.  و (اى مردم)! بگویید: "در این امر، مطیع خدا و پیامبرش و على علیه‌السلام، و حسنین و امامان پس از ایشانیم.  تو (اى پیامبر) در مورد ولایت امیرالمؤمنین از دل و جان با ما عهد و میثاق بستى؛ از کسانى که توفیق مصافحه یافتند به دست، و از آنها که امکان این کار نیافتند، از زبانشان بیعت گرفتى.  پیمان نمودیم که دیگرى را به جاى این امر نگیریم و دل و جانمان به جانب دیگر روى ننماید.  خدا را در این کار شاهد گرفتیم او به شهادت، کافى است و تو نیز (اى پیامبر) و هم‌چنین همه مطیعان فرمان حق از حاضر و غایب و فرشتگان و جنود خدا و همه بندگان او را همگى را گواه و شاهد این امر کردیم و خدا از هر شاهدى بزرگ‌تر است. "

 53.  فضایل و امتیازات على (علیه‌السلام(‌

اى مردم! فضایل و امتیازات على بن ابیطالب و قدر و منزلتش نزد خداوند، که در کتاب خدا نازل شده، بیشتر از آن است که بتوانم در یک جلسه برایتان برشمرم؛ پس هر کس که از مناقب و فضایل او نزد شما مطلبى گوید، از او بپذیرید.

 54.  رستگاران چه کسانى هستند

اى مردم! هر کس از خدا و پیامبر او و از على (علیه‌السلام) و امامان و پیشوایانى که معرفى کردم، فرمان بَرَد، به رستگارى بزرگى نایل آمده است.  اى مردم! رستگاران، کسانى هستند که در بیعت با على (علیه‌السلام) و پذیرش ولایت او و در اداى سلام بر وى به عنوان امیرالمؤمنین، مبادرت و سبقت جویند، اینان در بهشتِ نعمت‌ها متنعّم خواهند بود.  ‌ ‌

 55.  نخستین کسى که بیعت کرد

فرمان خدا و پیامبر خدا را شنیدیم و با دل و زبان و دست مطیع و فرمان‌برداریم.  چون سخنان پیامبر، تمام شد، مردم بر گرد آن حضرت و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) سخت ازدحام کردند و هرکس مى‌خواست با ایشان، مصافحه و بیعت کند.  گویند نخستین کسى که موفق به مصافحه و بیعت شد، ابوبکر بود و پس از وى عمر و سپس عثمان بیعت کردند و به دنبال ایشان باقى مهاجران و انصار و دیگر مردمان، اقدام به بیعت کردند تا آن‌گاه که وقت نماز مغرب رسید.  پیامبر در آن شب، نماز مغرب و عشا را پیوسته و در یک زمان به جاى آورد. 

 56.  در این روز جبرائیل علیه‌السلام ‌ ‌

در این روز جبرائیل علیه‌السلام و بقیه ملائک به امر خداى متعال جشن مى‌گیرند و بر پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله درود مى‌فرستند و براى پیروان امیرالمؤمنین و ائمه علیهم‌السلام استغفار مى‌کنند.

 57.  توبه حضرت آدم

در چنین روزى توبه حضرت آدم (علیه‌السلام) پذیرفته شده و "شیث" وصى او گردیده است و نیز در چنین روزى حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) از آتش نمرود نجات پیدا کرده و حضرت موسى برادرش هارون را به عنوان وزیر خودش انتخاب نموده و حضرت موسى (علیه‌السلام) یوشع‌بن نون را به عنوان وصى انتخاب کرده و حضرت عیسى (علیه‌السلام) هم شمعون‌الصفا را براى جانشینى خودش معرفى فرموده است.

 58.  اظهار سرور و تبرک

در این روز عزیز اظهار سرور و تبرک و تهنیت گفتن و جشن گرفتن و لباس نو پوشیدن، هدیه‌دادن، دیدار با مؤمنین، توسعه بر اهل و عیال و برادران دینى، اجراى عقد اخوت و برادرى . . .  مورد سفارش اکید ائمه طاهرین و رسول گرامى اسلام (علیهم‌السلام) مى‌باشد.

سؤالات گزینه‌اى مسابقه غدیرشناسى

1ـ علامه امینى (ره) در کتاب الغدیر موضوع غدیرخم را از چه کسانى نقل نموده است؟

الف) 110 تن از صحابه و علماء

ب) 110 تن از تابعین

ج)110 تن از صحابه و 84 تن از تابعین ‌ ‌

د)110 تن از صحابه، 84 تن از تابعین و 361 تن از علماء و محدثین اهل سنت

2ـ ابوبکر و عمر زمانى که براى بیعت در نزد امیرالمؤمنین علیه‌السلام آمدند چه گفتند؟

الف) ‌اینک تو مولاى من و مولاى هر مرد و زن مؤمنى

ب) ما این ولایت را نمى پذیریم

ج) بَخٍّ بَخٍّ لَکَ یا على (مبارک باد، مبارک باد بر تو یا على(

د) الف و ج

3ـ صراط مستقیم از منظر پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله در روز غدیر چیست؟

الف) پیامبر صلى‌اللّه‌علیه‌وآله و اصحاب

ب) جبرائیل و میکائیل علیهما‌السلام

ج) امامان معصوم علیهم‌السلام 

د) پیامبر و ائمه معصومین علیهم السلام

4ـ پیامبر اعظم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله در خطبه غدیر چند مرتبه به نام حضرت على علیه‌السلام اشاره کرد؟

الف) 90 مرتبه

ب) 113 مرتبه

ج) 37 مرتبه

د) 40 مرتبه

5ـ محور اساسى خطبه غدیر که خداوند، پیامبر صلى‌اللّه‌علیه‌وآله را مأمور به بیان آن فرمود، چیست؟

الف) بیان احکام فقهى

ب) جهاد در راه خدا

ج) تأکید در انجام مستحبات

د) ولایت و امامت ائمه معصومین علیهم السلام

  ‌ ‌

6ـ پیامبر صلى‌اللّه‌علیه‌وآله به چند آیه از آیات قرآن در خطبه غدیر استشهاد فرمودند؟

الف) 300 آیه

ب) 95 آیه

ج) 130 آیه

د) 50 آیه ‌ ‌

7ـ پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله چه کسانى را در روز غدیر، برادران اهریمن و اهل شقاق و نفاق نامیدند؟

الف) مشرکان

ب) کفار

ج) دشمنان امام على علیه‌السلام

د) منافقین ‌ ‌

8ـ مسلمانان پس از ایراد خطبه غدیر چه کارى را به فرمان رسول خدا صلى‌اللّه‌علیه‌وآله به صورت دسته جمعى انجام دادند؟

الف) بیعت با پیامبر صلى‌اللّه‌علیه‌وآله و صحابه

ب) بیعت با پیامبر صلى‌اللّه‌علیه‌وآله به تنهایى

ج) بیعت با پیامبر صلى‌اللّه‌علیه‌وآله و پس از آن با امیرالمؤمنین علیه‌السلام

د) هیچکدام

9ـ پیامبر صلى‌اللّه‌علیه‌وآله در خطبه غدیر به فرمان خداوند، کمال دین امت را در چه چیز دانست؟

الف) ترک محرمات

ب) امامت و پیشوایى امیرالمومنین علیه‌السلام

ج) نماز شب

د) جهاد در راه خدا ‌ ‌

10ـ اولین کسانى که با حضرت على علیه‌السلام در روز غدیر به ترتیب بیعت کردند، کدامند؟

الف) ابوبکر، عمر، عثمان

ب) سعد بن عباده

ج) ابوعبیده حراح

د) ابوذر، مقداد، سلمان ‌ ‌

11ـ کدام شاعر اولین شعر را در روز غدیر در رساى امیرمؤمنان علیه‌السلام و واقعه غدیر سرود؟

الف) دعبل خزاعى       

ب) کمیت اسدى

ج) فرزدق

د) حسان ثابت ‌ ‌

12ـ با توجه به فرمایشات پیامبر، سوره حمد در شأن چه کسى نازل شده است؟

الف) امام زمان عجل‌اللّه‌تعالى‌فرجه‌الشریف

ب) نمازگزاران

ج) زائران خانه خدا

د) پیامبر صلى‌اللّه‌علیه‌وآله، امیرالمؤمنین علیه‌السلام و فرزندانشان ‌

13ـ پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله کیفیت پرداختن به آیات شریفه محکم و متشابه قرآن کریم را چگونه بیان داشتند؟

الف) تدبر در محکم و متشابه آیات

ب) تدبر در محکمات و تفسیر سوره متشابهات

ج) علم به محکم و متشابه

د) تدبر در محکمات و تفسیر متشابه توسط ائمه معصومین علیه‌السلام ‌ ‌

14ـ پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله جایگاه امیرالمؤمنین علیه‌السلام را در نزد خود نسبت به دیگران چگونه بیان کردند؟

الف) از همه بر من سزاوارتر

ب) از تمام مردم نزد من محبوبتر و گرامى‌تر

ج) او مرا بیش از هرکس یارى کرده

د) تمام موارد ‌ ‌

15ـ در خطبه غدیر با توجه به آیه شریفه تبلیغ (یا اَیُّها الرَّسُول بَلِّغ ما اُنزِل . . . )، عدم بیان امر امامت امیرالمؤمنین علیه‌السلام برابر با چه چیزى معرفى شده است؟

الف) بیان ناقص دین

ب) رساندن همه اوامر الهى به مردم

ج) عدم ابلاغ رسالت

د) هیچکدام ‌ ‌

16ـ پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله در خطبه غدیر درباره امام زمان (مهدى موعود) چه فرموده است؟

الف) انتقام‌گیرنده ستمکاران

ب) گشاینده دژهاى استوار

ج) منتقم خون‌هاى به ناحق ریخته اولیاى خدا

د) تمام موارد ‌ ‌

سوالات تشریحى

17ـ آیه "یا اَیُّها الرَّسُول بَلِّغ ما اُنزِ لَ . . . " چند مرتبه بر پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله نازل گردید و آخرین دفعه در کجا و حاوى چه فرمانى از طرف خداوند بود؟

18ـ پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله در خطبه غدیر به کدامین صفات حضرت على علیه‌السلام اشاره فرمود که خدا نیز در آن مورد آیه‌اى نازل کرد؟

19ـ پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله در خطبه غدیر پس از بیان این مطلب که: على علیه‌السلام صاحب‌اختیار و امام و پیشواى واجب‌الاطاعه از طرف خدا بر شماست، فرمود: اگر به مخالفت برخیزید، از جانب خدا مشمول چه خواهید شد؟

20ـ پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله در روز غدیر امام على علیه‌السلام و فرزندانش و کلام خدا را چگونه توصیف کرد و هرکدام را چه نامید؟

پاسخنامه مسابقه بزرگ

غدیرشناسی

نام:                          نام خانوادگی:                               شماره شناسنامه:                         تاریخ تولد:                       

محل تولد:                  محل صدور:                                  شماره کارت ملی:                         شماره تماس: