(
امتیاز از
)
چاپ غلط آیه قرآن درچاپ سیزدهم
مخاطب، وقتی کتابی را دست می‌گیرد و پول پایش می‌دهد، خود را مُحق می‌داند که جنسِ خریداری شده، ورای آنکه محتوایی دوست‌داشتنی و صادقانه داشته باشد و محصول عرق‌ریزی روح باشد، از نقص دور باشد، غلط املایی و تایپی و اشتباه چاپی و عیب در بُرش کاغذ و صحافی نداشته باشد. این، انتظاری است درست و به‌حق. در مقابل، ناشر وظیفه دارد جنسِ سالم و خوب به مشتری ارائه کند. اگر در کشور ما قانون و استاندارد مشخصی برای تولید کتاب وجود ندارد، دست‌کم اخلاق حکم می‌کند که هر ناشری، صداقت و سلامت در معامله را رعایت کند.
غرض از این چندسطر، یا بهتر بگویم محرکش، تورقی است که اخیراً بر چند کتابِ تازه منتشر شدهٔ انتشارات سوره مهر داشته‌ام و دیده‌ام اشکالات تایپی و بعضاً اشتباه در ارجاعات را. برخی‌شان را می‌توان با «غلط‌نامه» کم‌اهمیت کرد، اما قطعاً با برخی (مثل ارجاعِ غلط) هیچ‌کاری نمی‌توان کرد، اما از جمله نقایصی که هیچ‌کاریش نمی‌توان کرد و جز با چاپ مجدد -رفع که هیچ- حتی ماست‌مالی هم نمی‌شود، اشتباه در نقل آیه‌ای از قرآن است که ممکن است بسیاری از ناشران در چاپ اول اثرشان، دچارش شوند، اما تکرار اشتباه در چاپ سیزدهم، نوبرانه انتشارات سوره مهر است.
رجوع بفرمایید به چاپ سیزدهم رمانِ فخیمِ «سفر به گرای 270 درجه» نوشته احمد دهقان، فصل سوم، صفحه 97؛ آنجا که با وی شروع به خواندن «آیت‌الکرسی» می‌کند. اگر خوب ملاحظه بفرمایید، تفاوت آنچه به عنوان آغازِ آیت‌الکرسی در محصول انتشارات سوره مهر آمده است را با آنچه حقیقت است در می‌یابید و آفرین می‌گویید بر ناشر. از خیر ناشر بگذریم، بیایید آفرین بگوییم بر ممیزان پرتلاش ارشاد که این غلط را ندیده‌اند و کلمه اضافی میان آیه را درنیافته‌اند. ببینم، نکند خدای ناکرده ممیزان ارشاد، آیت‌الکرسی را از حفظ نیستند ...؟ پس سلام به انتشارات سوره مهر و سلام به ممیزی ارشاد
انتهای پیام