(
امتیاز از
)
ازدواجهاي اينترنتي؛ حرکت روي لبه تيغ
صدای شیعه : اين بخشي از خاطره آشنايي مريم 27 ساله با همسرش است که دو سال قبل در چتروم با او آشنا شد و به خواستگاري اينترنتياش جواب مثبت داد. حالا بعد از يک سال و نيم عقد رسمي، همسرش براي ادامه تحصيل به خارج از ايران رفته است و او براي زندگي با او زير يک سقف روزشماري ميکند.
او ميگويد: «براي ادامه اين زندگي نکبتي مردد ماندهام.» چند سالي است که کارشناسان اين شيوه ازدواج را اينترنتي ميخوانند و به گواهي آمارهاي مرکز مطالعات جمعيتي آسيا و اقيانوسيه وابسته به وزارت علوم که بتازگي از سوي معاون پژوهشي اين مرکز اعلام شده است: از هر 100 ازدواج در ايران دو مورد به صورت اينترنتي رخ ميدهد. کارشناسان براساس همين آمارها پيشبيني ميکنند که تعداد آشناييها و ازدواجهاي مبتني بر امواج اينترنت در سالهاي آينده رشد چشمگيري خواهد داشت.
شهلا کاظميپور، معاون پژوهشي مرکز مطالعات جمعيتي آسيا و اقيانوسيه در اين باره ميگويد: ميزان طلاق در کشور در حال افزايش است که يکي از دلايل آن شيوه همسرگزيني است که از خانواده، همسايه و همکاران به سمت آشناييهاي خياباني، لحظهاي و اينترنتي سوق پيدا کرده است.
شکست يا موفقيت
بسياري از افرادي که ميکوشند از طريق اينترنت مقدمه ازدواجشان را فراهم کنند و از صفحه مانيتور در جستجوي همسر دلخواه هستند در صورت شکست، تمايلي ندارند شيوه آشنايي و ازدواج خود را بازگو کنند. اين امر باعث پنهان ماندن تبعات منفي و مثبت ازدواج اينترنتي شده و آنچه در ازدواجهاي اينترنتي در بيشتر مواقع تقبيح ميشود، حاصل نظر کارشناسان است. سميه و عطا، سال قبل ازطريق اينترنت با هم آشنا شدند، هر چند از زواياي مختلف زندگياشان نميگويند، اما معتقدند آشنايي پسر و دختر از راه اينترنت ربطي به موفقيت و شکست آنها در زندگي مشترک ندارد، به شرط اين که پس از آشنايي اوليه درباره همسر آينده تحقيق کنند و والدين آنان از اين ارتباط مطلع باشند.
ج. خوانساري، خانم 31 سالهاي است که 2سال پيش ازدواج کرده و صاحب فرزند است، اما به شرطي که نامش قيد نشود، ميگويد که پيش از ازدواج از طريق اينترنت با پسران زيادي آشنا شده و ادامه ميدهد: بعد از اين که چت ميکرديم، در يک کافيشاپ قرار ميگذاشتيم، به جرات ميتوانم بگويم بيش از 90 درصد پسران وقتي ميآمدند، چيزي نبودند که در چتروم گفته بودند.
او توضيح ميدهد: مثلا يکي صداي خوبي داشت، خودش را مهندس معرفي ميکرد و فارغالتحصيل دانشگاه شريف و صاحب يک شرکت ساختماني و ...، اما پس از چند جلسه آشنايي معلوم ميشد که يک ديپلمه بيکار است.
آمارهاي چاپ شده در نشريات طي چند ماه اخير نشان ميدهد که نزديک به 10 درصد کاربران اينترنتي با جنس مخالف چت ميکنند و البته بسياري از اين چتها به ازدواج ختم نميشود. با اين حال اداره کل مطالعات اجتماعي ناجا طي يک بررسي اعلام کرده که نزديک به 70 درصد چترومها در اختيار جوانان ايراني قرار دارد. اين آمار حتي بيش از کشورهاي پيشرفته است. حتي به طور غيررسمي گفته ميشود که 80 درصد دانشجويان در معرض خطر اعتياد به اينترنت هستند. اين امر نشان ميدهد که فضاي ارتباطات ميان فردي در جامعه در حال تغيير است و يکي از پيامدهاي اين تغيير، در نحوه آشنايي دختران و پسران براي ازدواج منعکسميشود.
فرصت يا تهديد
زهرا مصطفايي، مشاور خانواده مخالف سياهنمايي ازدواج اينترنتي است و بر روشنسازي و آگاه کردن جوانان نسبت به مضرات اين نوع ازدواج تاکيد دارد. او ميگويد: «زماني اگر پسر و دختري از طريق تلفن با هم صحبت ميکردند و آشنا ميشدند و بعد ازدواج ميکردند، بسيار قبيح تصور ميشد، اما با افزايش آگاهي اين مشکل کم شده است. حالا هم اينترنت يک ابزار ارتباطي است که هم فرصت دارد و هم تهديد. مهم اين است که تهديدها را به فرصت تبديل کنيم.»وي به جوانان توصيه ميکند: «اگر با کسي چت ميکنيد، سعي کنيد صادق باشيد، اما براي ازدواج با فرد آن سوي مانيتور دل نبنديد و اساس زندگي را بر اين آشنايي اوليه قرارندهيد.»
اين مشاور خانواده دوستي خانواده با جوانترها را قدم اول براي کاهش آسيب اينترنت و آشناييهاي آن ميداند و اضافه ميکند: با توجه به افزايش سن ازدواج و دشواري انتخاب همسر ايدهآل، به نظر من ايرادي ندارد 2 نفر از طريق چت با هم آشنا شوند، به شرطي که در ملاقاتهاي بعدي و آشنايي از طريق خانوادهها اين آشنايي اوليه تکميل شود.
به اينترنت اعتماد نکنيم
اميرهوشنگ احمديزاده تورزني، روانشناس نيز چتروم را محل مناسبي براي همسريابي نميداند و به فارس ميگويد: زوجين بايد 70 تا 80 درصد در ابعاد مختلف فردي و اجتماعي شباهت داشته باشند و روابط بين جوانان از طريق چت حاصل احساسات هيجاني و وابستگي بدون آگاهي و حضور والدين است که ميتواند مشکلساز باشد.اما اين که چقدر آشنايي و ازدواج از طريق اينترنت منجر به شکست ميشود، نکتهاي است که مورد سوال خيلي از جوانترهاست. حسين صحرايي، مدرس حوزه و دانشگاه علت بروز برخي شکستها در اين گونه آشناييها را ناشي از نبود فرهنگسازي يا فضاي فرهنگي مناسب ميداند و ميگويد: «من 3 قدم را براي فرهنگسازي مناسب پيشنهاد ميکنم؛ اول اين که دانش آن را ترويج کنيم، وقتي دانش استفاده از اينترنت به مردم منتقل شود، منجر به ايجاد بينش جديدي خواهد شد، بنابراين قدم دوم تثبيت بينش در ميان مردم است، با اين بينش مردم در قدم سوم قدر ارزشها را بهتر ميدانند و به پاسداري از ارزشها ميپردازند.» صحرايي با تاکيد بر اين سه قدم معتقد است که آشناييهاي اينترنتي کاملا مجازي است و افراد آنطور که هستند، خود را معرفي نميکنند.
اين مدرس حوزه و دانشگاه دليل اصلي اين بياعتمادي را طبيعي ميخواند و ميگويد: «علت اصلي ورود ما از جامعه بسته به جامعه باز است که براي اين ورود ما بايد قواعد بازي را ياد بگيريم. در اين راه، آموزش و پرورش مسوول اصلي است، همچنين حوزههاي علميه موظفند نسبت به آسيبهاي اين ورود حساس باشند.»
به نظر ميرسد، با توجه به پيچيده شدن روابط اجتماعي و ورود ابزارهاي ارتباطي جديد، آشنايي و ازدواج از طريق اينترنت و اکتفا به اطلاعات محدود رد و بدل شده نمي تواند زندگي پايدار ، امن و مطمئني را پايه ريزي کند . شاهد بارز اين وضعيت ، افزايش روند طلاق در جامعه همراه با گرايش برخي افراد به سوي آشنايي با يکديگر از طريق اينترنت و به عبارت ديگر ، ازدواج هاي اينترنتي است . اين گونه ازدواج ها به دليل مبتني نبودن برپايه هاي فرهنگي و ارزشي جامعه و آشنا نبودن افراد با يکديگر و ارزش هاي خانوادگي طرف مقابل به سرعت فرو مي پاشد اما با وجود آن چنين افرادي کمتر حاضر مي شوند هنگام بيان علت طلاق خود به اين موضوع اشاره کنند.
انتهای پیام