(
امتیاز از
)
سردرگمی سران و رسانه های اصلاحات از افشاگری تاریخی تاجیک
صدای شیعه : انتقادات و افشاگری شب گذشته محمد رضا تاجیک، رئیس مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری دولت محمد خاتمی، بیش از آنکه تصور می شد، فضا را برای فعالان اصلاح طلب سنگین کرده است و طیف های مختلف آنان را دچار ابهام در تصمیم گیری قرار داده است.
این "فضای غیرمنتظره" که سایه سنگینی را بر سر جریان اصلاحات انداخته، منجر به "سکوتی فراگیر" در میان همه افراد و گروه های مختلف این جریان شده است چنانچه حتی اصلاح طلبان تندرو هم ترجیح داده اند انتقادات تند و افشاگری آقای تاجیک را بی پاسخ بگذراند.
آقای تاجیک اصلاحات را طیفی چهل تیکه دانست که برخی طیف های آن تمایل به غرب و غربی شدن دارند و به دنبال سکولاریزه کردن جامعه ایرانند.
او همچنین اصلاحات را فاقد رهبری و راهبرد مشخص دانست و در خصوص اردوکشی های بعد از انتخابات گفت:«ادامه جریانات پس از انتخابات توجیه دینی، شرعی، قانونی، عقلی، مدنی و مردمی نداشت.»
مشاور ارشد موسوی تا روزهای قبل از انتخابات در عین حال اغتشاشات را موج سواری بیگانگان از فضایی دانست که اصلاح طلبان به آن داخل دامن زده اند. تاجیک معتقد بود که توهم پیروزی، توهم تقلب می آورد.
آنچنان که به نظر می رسد، جایگاه ویژه و تاثیرگذاری قابل ذکر آقای تاجیک و طبعا آگاهی و تسلط او بر زیر و بم جریان اصلاحات، مهتمرین علت ایجاد فضای نامطلوب کنونی برای اصلاح طلبان است.
تاجیک غیر از تدوین استراتژی برای دولت آقای خاتمی و جریان اصلاحات و همچنین مشاوره های ویژه سیاسی به او، دو دوره معاونت وزارت اطلاعات را بر عهده داشته است و با میرحسین موسوی هم رابطه ای دیرینه دارد.
او از دوستان قدیمی آقای موسوی بوده و به همین دلیل مشاورت او در جریان انتخابات ریاست جمهوری دهم را هم به عهده گرفت.
این رابطه آنقدر نزدیک بود که نوشته های آقای تاجیک در مدح میرحسین تا قبل از انتخابات، هنوز هم می تواند سوژه ای جالب برای رسانه ها باشد.
در نمونه ای که در اواخر آذرماه سال گذشته منتشر شد، تاجیک به توصیفات اغراق آمیز از یار قدیمی اش پرداخت: " مثل او. مثل میرحسین موسوی. انسانی متعادل؛ زیبا صورت و سیرت؛ کم گو و زیاد شنو؛ اصول گرا و آزاداندیش؛ ایدئولوژی گرا و غیرمتصلب؛ آرمان خواه و غیرتمامت خواه؛ مردم گرا و نه نخبه ستیز؛ محتاط و نه محافظه کار و ...".
این یادداشت چنان بود که سایت اصلاح طلب عصر ایران، عنوانی جز "یادداشت محمدرضا تاجیک در ستایش میرحسین" بر آن نگذاشت.
این مساله شاید یکی از مهمترین دلایلی باشد که بر اهمیت برنامه دیشب تاجیک برای سیاسیون و رسانه ها افزود و افشاگریهای او علیه موسوی و توهم تقلب انتخاباتی اش را غیرقابل خدشه می نمود.
در این راستا ممکن است سکوت همراه با نارضایتی اصلاح طلبان از سخنان مهم دیشب تاجیک هم ناشی از شوکی باشد که آنان از سخنان غیرمنتظره او تحمل می کنند.
اما به نظر می رسد این سکوت یاران موسوی در کنار تحلیلهای پی در پی سایر رسانه ها و تحلیلگران از سخنان دیشب او، عمق تاثیر جلسه گفتگوی زنده دیشب را نمایش می دهد.
البته طیفی از اصلاح طلبان میانه رو هم در روزهای اخیر با کنار زدن فشارهای حزبی و گروهی کوشیدند تا در لفافه اشاراتی به رویکرد اشتباه سران اصلاحات در ماههای اخیر داشته باشند، کسانی که ممکن است اکنون از سخنان آقای تاجیک چندان ناراضی نباشند.
از سوی دیگر سکوت اصلاح طلبان تندرو و سران اصلاحات هم که در ماه های اخیر نه تنها حاضر به اعلام صریح اشتباهات خود نشده که حتی بر آن پافشاری کرده اند، به معنای ناکارآمد بودن ادعای تحت فشار بودن تاجیک در بیان این سخنان است.
پیش از این و در جریان افشاگری های محمد علی ابطحی، محمد عطریانفر، سعید حجاریان، سعید شریعتی و دیگر چهره های شاخص اصلاح طلب درباره پشت پرده رویداد های اخیر، اصلاح طلبان تندرو مدعی شدند که اظهارات آنان تحت فشار بوده است.
هرچند این موضوع از سوی خود حجاریان، ابطحی، عطریانفر و اخیرا سعید شریعتی رد شد، اما موسوی و رسانه های حامی او بر ادعای خود پافشاری کردند و اظهارات دوستان خود را نپذیرفتند.
با این حال، آنچنان که از سکوت این طیف تندرو بر می آید، طرح مجدد این ادعا درباره آقای تاجیک نتیجه ای نخواهد داشت.
اما به موازات این "آرایش سکوت" اصلاح طلبان داخلی، سایت های ضد انقلاب خارج از کشور، در صدد شکستن این فضای سنگین بر آمده اند. سایت بالاترین، از حامیان آقای موسوی، در اقدامی جالب از تاثیر مواد دارویی بر روی تاجیک و اختلال هواس او سخن گفت! این در حالیست که تاجیک برای بیان این سخنان در برنامه گفتگوی ویژه خبری که هر شب به صورت زنده از تلویزیون پخش می شود، حاضر شده بود.
به گزارش رجانیوز این سایت ضدانقلابی سکوت همپیمانان خود را شکست و از مصرف مواد دارویی توسط تاجیک سخن گفت!
این در حالی بود که همین سایت در واکنش به اظهارات کواکبیان در برنامه به سوی فردا چاره ای جز فحاشی به او را برای خود نمی دید؛ چه آنکه دیگر او زندان نبود که بتوان از قرص خوراندن به او سخن گفت.
انتهای پیام