( 0. امتیاز از )

علامه طباطبایی(ره) معتقد است: حب و دوستی عبارت است از تعلق وجودی و جذب خاص شعوری بین علتی که انسان را به کمال می‌رساند و بین معلول تکامل یافته. حال فرق نمی‌کند که این علت، غذایی باشد که انسان می‌خورد، یا بهره و لذتی باشد که از زن می‌برد یا مالی باشد که در آن تصرف می‌کند، یا اعتباری که از آن استفاده می‌نماید، یا معلم و آموزگاری که از آن دانش می‌آموزد.


به گزارش خبرآنلاین، کتاب «آیین مهرورزی» به قلم شهید حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا کاشفی از سوی موسسه بوستان کتاب به چاپ هفتم رسید کتابی که به تبیین جنبه‌های مختلف مهر و محبت پرداخته و ابعاد نظری و علمی و همچنین راه‌های علمی آن را مورد بحث قرار داده است. ویژگی اصلی این کتاب استفاده از روایات و بیانات ائمه معصومین(ع) و نظرات و افکار بزرگان و اندیشمندان دینی است.

«تئوری محبت، محبت، کاوشی در ابعاد عشق، محبت به خداوند سبحان، محبت به رسول ‌اکرم(ص) و اهل‌بیت(علیهم‌السلام)، محبت به دوست، محبت به همسر، محبت به فرزند، محبت به پدر و مادر، محبت استاد به شاگرد، و دگردوستی» فصول یازده‌گانه کتاب حاضرند.

به عقیده نویسنده، دوستی و دوست داشتن، انسان را به سوی همسانی با محبوب می‌کشاند. این حب که در ژرفای وجود آدمی جای دارد، سبب می‌شود که محب به صورت محبوب درآید. محبت مانند سیمی است که محبوب را به محب وصل می‌کند و صفات محبوب را به او منتقل می‌سازد.

بر اساس مطالب کتاب، اسلام مبدا محبت را صمیمیت و اتحاد دو روح و مرحله آخر آن را مافوق مسائل عادی زندگی می‌داند. از نظر اسلام، محبت انسان به انسان مقدمه محبت به محبوبی والاتر از انسان است و از آن رو مقدمه یگانگی است که مقدمه وصول به حقیقتی عالی‌تر از افق انسانی است؛ زیرا احساسات انسان، انواع و مراتبی دارد که برخی از آنها بین انسان و سایر حیوانات مشترک است. این نوع احساسات از لحاظ حقیقت و ماهیت، جز طغیان شهوت چیزی نیست.
 
غزالی در کتاب گران‌سنگ خود، احیاء علوم‌الدین می‌نویسد: «محبت متصور نمی‌شود مگر بعد از شناخت؛ زیرا انسان چیزی را دوست نمی‌دارد مگر این که آن را بشناسد. بنابراین، جماد متصف به حب نمی‌شود؛ چون فاقد اداراک و شناخت است. لذا حب از خواص موجود زنده‌ای است که دارای شعور است.» صدرالمتالهین نیز محبت را این گونه تعریف می‌کند: «محبت عبارت است از: ابتهاج به شیئ یا از شیئ‌ای که موافق با طبیعت انسان است، اعم از این که آن شیئ یک امر عقلی است یا حسی، حقیقی باشد یا ظنی.»

علامه طباطبایی(ره) نیز می‌فرماید: «یکی از معانی وجدانی که با آن سروکار داریم، «حب» است که آن را در خوراک و زن و مال و جاه و علم به کار می‌بریم و می‌گوییم: «فلان غذا را دوست دارم، زن را دوست دارم، مال و جاه و علم را دوست دارم». غذا را دوست دارد؛ چون موجب کمال جسم است. همچنین علاقه انسان به مال و جاه و علم نیز، علاقه به کمال است. بنابراین، حب و دوستی عبارت است از تعلق وجودی و جذب خاص شعوری بین علتی که انسان را به کمال می‌رساند و بین معلول تکامل یافته. حال فرق نمی‌کند که این علت، غذایی باشد که انسان می‌خورد، یا بهره و لذتی باشد که از زن می‌برد یا مالی باشد که در آن تصرف می‌کند، یا اعتباری که از آن استفاده می‌نماید، یا معلم و آموزگاری که از آن دانش می‌آموزد.»

بنابراین تعاریف، محبت فرع شعور و شناخت است و تا موجودی به چیزی شناخت پیدا نکند، نسبت به او نه حب دارد و نه بغض. امام صادق(ع) نیز فرموده‌اند: «الحب فرع المعرفة». این یک واقعیت است که شناخت هر چیزی ریشه میل یا تنفر انسان نسبت به آن چیز است. در صورتی که انسان چیزی را بیابد که حقیقتا برای او منفعت دارد، به آن میل و محبت پیدا می‌کند و برای جلب آن و به دست آوردنش، یا کسب رضایتش نهایت تلاش را می‌کند.

چاپ هفتم کتاب «آیین مهرورزی» در شمارگان 1500 نسخه، 292 صفحه و بهای 4200 تومان راهی بازار نشر شد.

شایان ذکر است حجت‌الاسلام والمسلمین شهید محمدرضا کاشفی دارای کارشناسی ارشد الهیات با تالیفات متعدد، حضور فعالی در سال‌های جنگ تحمیلی داشت و به افتخار جانبازی نایل آمد و سرانجام پس از سال‌ها تحمل رنج، بر اثر صدمات ناشی از جنگ در سال 1385 به شهادت رسید.

انتهای پیام
تعداد نظرات : 0 نظر

ارسال نظر

0/700
Change the CAPTCHA code
قوانین ارسال نظر