گناهان شهواني احتمال وقوع زلزله را افزايش مي‌دهد
حجت‌الاسلام محمد باقريان، استاد حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار آيين و انديشه فارس با تأکيد بر گستردگي موضوعات مرتبط با انجام گناه و نزول عذاب گفت: آيات بسياري نيز از اين ارتباط سخن به ميان آورده‌اند، اما در اين گفت‌وگو تنها به روايات مرتبط با اين مبحث مي‌پردازيم.
* «سلب نعمت»، «قساوت قلب» و «فراموشي علوم» از آثار سوء انجام گناه است
حجت‌الاسلام باقريان باتأکيد بر اينکه در روايات اسلامي، آثار متعدد مادي و معنوي براي انجام گناه و معصيت برشمرده شده است، گفت: انجام گناه رابطه مستقيم با نزول نعمت و نقمت دارد.
اين حديث پژوه معاصر با اشاره به عناوين مختلف گناه در روايات اسلامي گفت: در اين روايات، گناه با عناويني همچون «درد» (الذّنوب داء)، «چرک و آلودگي» و يا «اسب چموشي که صاحبش را بر زمين مي‌زند» بيان شده است.
باقريان با اشاره به آيه «کَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِم» گفت: از آثار گناه، تأثير سوء بر قلبي آدمي است. طبق روايات اسلامي کسي که مرتکب گناه شود، نور قلبش خاموش مي‌شود و استمرار بر انجام گناه تمام دل را سياه و تيره مي‌کند و در اين حالت، امکان رستگاري شخص بسيار اندک است.
وي ادامه داد: معصيت، گاهي اوقات نيز شخص را «قسي‌القلب» کرده و به دليل سخت‌دلي، حرف حق در او اثر نمي‌کند.
اين استاد حوزه و دانشگاه، يکي از آثار سوء گناه را «سلب نعمت» عنوان کرد و افزود: در کلام معصومان آمده است که خداوند هيچ نعمتي را از بنده‌اي دريغ نمي‌کند؛ مگر به سبب انجام معصيت. حال اين نعمات ممکن است مادي و يا معنوي باشند. يکي از اصحاب امام علي (ع) از ايشان در خصوص عدم توفيق براي خواندن نماز شب سئوال مي‌کند و حضرت در پاسخ مي‌فرمايد «قد قيدتک ذنوبک»، يعني گناهانت تو را به بند کشيده است.
وي ادامه داد: امام صادق (ع) نيز مي‌فرمايد: «إن الرّجل يذنب الذّنب ويحرم صلاة الليل» يعني بنده به سبب انجام گناه از نماز شب محروم مي‌شود.
باقريان با تأکيد بر اينکه فراگيري دانش با گناه نيز در ارتباط مستقيم است، گفت: گناه، تأثير منفي در فراگيري علم و رابطه مستقيم با فراموشي آن دارد. روايتي از پيامبر اکرم (ص) نيز در «بحارالانوار» موجود است که مي‌فرمايد: همانا بنده گناهي را مرتکب مي‌شود که به سبب آن، دانشي را که فرا گرفته بود، از دست مي‌دهد.
* علل معنوي در طول علل مادي وقوع بلا قرار دارند
حجت‌الاسلام باقريان با اشاره به آثار مادي انجام گناه گفت: ارتکاب معصيت، آثار و ظواهري دارد که با طبيعت نيز در ارتباط است. البته اين بدان معنا نيست که وقوع بلاها را صرفاً به دليل انجام گناه بدانيم و علت‌هاي طبيعي را فراموش کنيم. مراد ما اين است که علاوه بر علل طبيعي وقوع بلاها، علل معنوي نيز در طول آن قرار دارند.
وي با ذکر يک مثال براي تبيين بهتر موضوع گفت: نوشتن را مي‌توان به عوامل گوناگون مانند قلم، دست انسان يا اراده آدمي نسبت داد.
اين استاد دانشگاه با اشاره به حديث «إنّ العبد ليذنب الذّنب فيزوي عنه الرزق» از امام باقر (ع) گفت: اين حديث که در جلد دوم «بحارالانوار» موجود است، ارتکاب برخي گناهان را باعث کم شدن روزي يا قطع آن عنوان مي‌کند.
باقريان با اشاره به برخي روايات که در آنها به طور خاص به نوع معصيت و گناه اشاره شده است، گفت: امام صادق (ع) در روايتي مي‌فرمايد، «اما إنه ليس من عرق يضرب ولانکبة ولاصداع ولا مرض إلا بذنب» يعني هيچ رگي بريده نمي‌شود، و هيچ پايي به سنگ نمي‌خورد، و سردرد و بيماري عارض نمي‌شود؛ مگر به واسطه انجام گناه.
وي ادامه داد: در ادامه روايت، امام صادق (ع) دليل اين امر را نيز از قول خداوند و آيه 30 سوره شوري بيان مي‌کند که مي‌فرمايد: هر مصيبتي که به شما مي‌رسد، به خاطر اعمال خود شماست، ضمن اينکه خداوند بسياري از آنها را مي‌بخشد. در روايتي از امام علي (ع) آمده است: گاهي آسيبي به بدن مؤمن، خانواده يا مال او مي‌رسد و اين به سبب گناهاني است که انجام داده است.
* ارتکاب برخي گناهان، فرا رسيدن زمان مرگ را سرعت مي‌بخشد
حجت‌الاسلام باقريان با اشاره به روايتي از امام رضا (ع) که مي‌فرمايد: «کلما احدث العباد من الذنوب ما لم يکونوا يعملون احدث الله لهم من البلاء ما لم يکونوا يعرفون» اظهار داشت: امام مي‌فرمايد «هر گاه بندگان مرتکب گناهي شوند که قبلاً انجام نمي‌دادند، خداوند بلاهايي را بر آنان نازل مي‌کند که تا پيش از آن سابقه نداشته است». شايد برخي بيماري‌هاي جديد را نيز بتوان به اين موضوع مرتبط دانست.
اين استاد حوزه و دانشگاه با بيان اينکه در برخي روايات آمده است که انجام گناهان، مي‌تواند زمان فرا رسيدن اجل انسان را جلو بيندازد، ادامه داد: امام صادق (ع) مي‌فرمايد: «من يموت بالذنوب اکثر ممن يموت بالآجال» يعني کساني که بر اثر گناهان مي‌ميرند، بيشتر از کساني هستند که بر اثر فرا رسيدن اجل مي‌ميرند.
وي با بيان اينکه گاهي تأثيرات گناهان در طبيعت جلوه مي‌کند، گفت: خداوند در آيه 41 سوره مبارکه روم مي‌فرمايد: فساد در خشکي و دريا به خاطر کارهايي که مردم انجام دادهاند، آشکار شده است، خدا مي‌خواهد نتيجه بعضي از اعمالشان را به آنان بچشاند.
پژوهشگر مؤسسه دارالحديث ادامه داد: البته اين موضوع با قيامت هيچ تناقضي ندارد و رسيدگي کامل به اعمال انسان در قيامت انجام مي‌شود و جزا و پاداش کامل نيز در آخرت اعطا مي‌شود. به گناهاني همچون قطع رحم، زورگويي، آزردن پدر و مادر و ناسپاسي نسبت به خوبي‌هاي ديگران، در همين دنيا رسيدگي مي‌شود و عقوبت آن نيز دامن شخص را مي‌گيرد.
* «قضاوت ظالمانه» و «ايراد شهادت دروغ» نزول باران را به تأخير مي‌اندازد
حجت‌الاسلام باقريان در خصوص رابطه گناه با طبيعت و وقوع بلاياي ارضي و سماوي گفت: گاهي اوقات مردم مرتکب گناه مي‌شوند و خداوند، باراني را که براي آنها مقدر کرده بود، از آنها باز مي‌دارد. اين مطلب در حديث «ان‌الله اذا عمل قوم بالمعاصي صرف عنهم ما کان قدر لهم من المطر» امام رضا (ع) مشاهده مي‌شود.
پژوهشگر مؤسسه دارالحديث با بيان اينکه در روايات اسلامي، آثار خاصي براي برخي گناهان ذکر شده است، گفت: برخي گناهان نيز آثار مختص خود را دارند. مثلاً اگر زکات داده نشود، چهارپايان مي‌ميرند و يا اگر حکمرانان دروغ بگويند، نزول باران قطع مي‌شود.
وي ادامه داد: گناهي که باعث قطع يک‌باره نعمت مي‌شود، «زورگويي» است و نزول نقمت با ظلم ارتباط مستقيم دارد. همچنين طبق فرموده امام صادق (ع) در حديث «الذنوب التي تحبس الرزق الزّنا» زنا باعث قطع روزي مي‌شود. گناه ديگري مانند قطع رحم نيز باعث مي‌شود نابودي سرعت گيرد. روايت ديگري نيز قضاوت ظالمانه، ايراد شهادت دروغ يا کتمان شهادت را باعث قطع نعمت باران بيان مي‌کند.
حجت‌الاسلام باقريان در پايان با تأکيد بر پرهيز از انديشه گناه و فکر کردن به معصيت گفت: در روايتي از معصوم (ع) فکر کردن به گناه، همچون روشن کردن آتش در اتاق بيان شده است که اگرچه خانه را نمي‌سوزاند، اما ديوارهاي آن را سياه مي‌کند. بنابراين فکر کردن به انجام گناه، ذهن آدمي و لوح وجودي او را تيره و تار مي‌کند.
انتهای پیام