هنوز منتظر اقدامي جدي در خصوص رعايت حجاب در دانشگاه تهران هستيم
صدای شیعه: جمعي از دانشجويان دانشگاه تهران در دومين نامه خود خطاب به رئيس اين دانشگاه، مراتب اعتراض خود نسبت به وضعيت حجاب در دانشگاه تهران را اعلام کردند.
متن اين نامه بدين شرح است:
بسم الله الرحمن الرحيم
اينجا دانش گاه است ...
جناب آقاي دکتر فرهاد رهبر، رياست محترم دانشگاه تهران
هنوز منتظر اقدامي به موقع و منطقي در پاسخ نامهاي که برايتان نوشته بوديم هستيم. همان نامهاي که سرش را گشوده بوديم تا بدانيد که همه مي دانند. امروز، آخرين نفسهايمان را جمع کرديم و فريادي نه چندان بلند، اما به غايت جدي و صريح کشيديم تا شايد خواب عميق عدهاي از مسئولين امر، کمي سبکتر شود.
جناب آقاي دکتر رهبر
طي هفته گذشته که بسياري از رسانهها متن نامه مزبور را منتشر کردند، شما و مسئول نهاد رهبري، مثل هميشه تنها کاري که کرديد، مصاحبه بود و برگزاري جلسات و شوراهايي که آن قدر نظريه پرداختهاند که ديگر زونکنها را توان بايگاني آنها نيست، شوراهايي که ابتر بودن آنها را در حوزه فرهنگ، سالهاست لمس کردهايم؛ اين مصاحبهها و شوراها، براي هزاران دانشجويي که از شما انتظار کار مناسب و ملموس داشتند، نوعي تمسخر به حساب ميآمد!
متصديان امر فرهنگ را چه شده است که به کنجي نشستهاند و وظيفه خطير خويش را فراموش کردهاند؟! آيا به اين فکر نکردهاند که براي ذخاير اين ملت چه بايد کرد؟
در ادامه ذکر برخي بندهاي آيين نامه شوراي عالي انقلاب فرهنگي (مصوب سال66) خالي از لطف نيست:
-اماکن عمومي مانند قرائتخانه، کتابخانه و خوابگاهها و اتاقهاي غذاخوري بايد براي زنان و مردان جدا باشد يا براي هر جنس از نوبت جداگانه استفاده شود.
-روابط ميان استادان و دانشجويان و کارمندان بايد مطابق با مقررات دانشگاهي و ضوابط اخلاق اسلامي باشد و هرگاه کسي خلاف آن را مشاهده کرد، بنابر اصل نهي از منکر به متخلفان تذکر دهد و اگر تذکر او موثر واقع نشد مراتب را به مقامات مسئول دانشگاه اطلاع دهد.
-زنان در محيط کار و تحصيل بايد از پوشش اسلامي استفاده کنند و از پوشيدن لباسهاي تنگ و زننده و آرايش و تبرج پرهيز کنند و مردان نيز نبايد از لباسهاي زننده استفاده کنند.
-مسئول اجراي اين آئيننامه روساي دانشگاهها و مدارس عالي خواهند بود که ميتوانند با کمک کميتههاي انضباطي يا هياتهاي رسيدگي به تخلفات اداري، به تخلفات رسيدگي نمايند.
اينها قوانين دانشگاه ماست، که شما مسئول آن هستيد؛ بگذاريد همين جا تا يادمان نرفته، بگوييم که مسئول يعني پاسخگو...
پروردگارا خود شاهد باش که اين دغدغه قلبي ماست؛ فرياد برآورديم و دانشجويان و دانشگاهيان و مسئولين را مطلع ساختيم.
مخاطبان لحن تند، صريح و قاطع نامه گذشته ما، مسئولين دانشگاه بودند. اما ...
آيا جمعي از دانشجويان دانشگاه، براي آنکه حرفهاي مستدل آنها شنيده شود، حتما بايد در قالب تشکلهاي سياسي و يا رسمي درآيند؟ آيا شکوائيه جمعي از دانشجويان تا وقتي مستقل باشند و هيچ نهاد و تشکلي حمايتشان نکند، نبايد راه به جايي ببرد؟ و آيا هزاران دانشجوي دانشگاه تهران که عضو هيچ تشکلي نيستند و مدتهاست لب گزيدهاند و کام بستهاند، حق نفس کشيدن ندارند؟
چرا جمعي از دانشجويان دانشگاه تهران، به جرم آن که در مورد زندگي با نشاط بشري و کوتاهي مسئولين نگرانند، ناديده گرفته ميشوند؟ چرا بايد گروه بسيار اندکي سعي کنند با سياسي جلوه دادن اين حرکت، فضايي ديکتاتوري ايجاد کرده، و امکان گفتگو، تفکر و آزادي را سلب نمايند؟
آيا رقابت براي خودآرايي، تبرج و خودنمايي، دانشجويان را از تحصيل درست و مناسب باز نداشته و باعث تخريب فضاي علمي نشده است؟
با وجود معضلات پيش آمده کدام عقل سليمي باور ميکند که پوشش و رفتار فرد در جامعه، امري شخصي است و به جامعه مربوط نميشود؟
عدم مديريت صحيح ميزان و سطح روابط، موجب بر هم خوردن تعادل رواني عمومي و فردي، و همچنين باعث تخريب محيط سالم دانشگاه ميگردد.
به لطف خدا در چند روز گذشته که عدهاي غير قابل پيش بيني از دانشجويان و اساتيد محترم دانشگاه تهران و ديگر دانشگاههاي کشور (که از طرق مختلف از جمله امضاي طومار، ارسال رايانامه (ايميل) و يا اظهار نظر در وبلاگ)، موافقت و حمايت خود را از اين حرکت اعلام داشتند، تشکر و قدرداني کرده و اين بار با نمايندگي و پشتوانه هزاران دانشجوي دلسوز و علاقمند به فضاي منطقي علمي و سالم دانشگاه، همچنان بر مطالب گذشته خود تاکيد کرده و نيز مجدداً تصريح ميکنيم، علاوه بر ترويج فرهنگ و ارزشهاي والاي انساني که وظيفه اصلي و ابتدايي شما بوده، جلوگيري از واژگونه شدن کرامت انسان و ريخته شدن قبح و حرمت گناه و فساد؛ و برخورد با اندک افراد حريمشکن نيز، وظيفه قانوني و انساني رياست دانشگاه و مسئول نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري و البته همه دانشگاهيان است.
در پايان، از تمام تشکلهاي دانشجويي خواستار اعلان موضع روشن و حرکت در جهت ايجاد فضاي گفتگوي علمي و عقلاني در مورد مباحث مطرح شده هستيم.
و سپاس از آن اوست
جمعي از دانشجويان دانشگاه تهران
انتهای پیام